Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, είχε στη διάθεσή της μια σειρά από μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να χρησιμοποιήσει κατά του ρωσικού στρατού και τα χρησιμοποίησε καλά. Όμως, καθώς ο πόλεμος παρατείνεται, πολλές χώρες που προμηθεύουν όπλα στην Ουκρανία βλέπουν τώρα τη δυνατότητα διαφόρων τύπων drones να μεταμορφώσουν το πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
Οι αναφορές της περασμένης εβδομάδας ότι οι ΗΠΑ έστελναν δεκάδες drones Phoenix Ghost στην Ουκρανία ως μέρος μιας νέας συμφωνίας όπλων δείχνουν ένα τέτοιο παράδειγμα. «Ο Λευκός Οίκος είπε νωρίτερα την Πέμπτη ότι πάνω από 121 τακτικά μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα Phoenix Ghost θα παρασχεθούν στην Ουκρανία ως μέρος του νέου πακέτου όπλων», ανέφερε το Reuters. Το drone «αναπτύχθηκε για ένα σύνολο απαιτήσεων που ταιριάζουν πολύ με αυτό που χρειάζονται οι Ουκρανοί αυτή τη στιγμή στο Ντονμπάς», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Τζον Κίρμπι.
Η Ουκρανία αποκτούσε πολλούς τύπους drones και UAV, ανέφερε το Drone Data Book πριν από αρκετά χρόνια.
«Πολλές αναφορές έχουν δείξει ότι ο αριθμός των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στον ουκρανικό στρατό αυξάνεται απότομα», ανέφερε η έκθεση. «Στην επίσημη ετήσια ανασκόπηση των στρατιωτικών προμηθειών, η ουκρανική Πολεμική Αεροπορία ανέφερε ότι αγόρασε 75 συστήματα (το καθένα από τα οποία πιθανότατα περιλαμβάνει πολλαπλά αεροσκάφη) το 2018, σχεδόν διπλάσιο από τα 35 συστήματα που αγόρασε η Πολεμική Αεροπορία το 2017. Τον Ιανουάριο του 2018, ο Ουκρανός δημοσιογράφος Yuri Butusov, συντάκτης του διαδικτυακού ιστότοπου Censor.net, ανέφερε ότι το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων είχε θέσει ως στόχο την αγορά τουλάχιστον 500 συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών τα επόμενα χρόνια, αν και ο αριθμός αυτός δεν έχει επιβεβαιώθηκε επίσημα».
Η Ουκρανία απέκτησε και ανέπτυξε έναν αριθμό μικρότερων drones, αλλά προμηθεύτηκε επίσης τα μεγαλύτερα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar, τα οποία είναι οπλισμένα με πυραύλους. Καθώς ο πόλεμος διήρκεσε τον πρώτο του μήνα, αυτά τα drones επιχείρησαν ευρέως στην Ουκρανία, γράφει ο ειδικός αναλυτής Seth Frantzman στη Jerusalem Post.
Δεν είναι ξεκάθαρο πόσα από τα δύο δεκάδες Μπαϊρακτάρ που έχει η Ουκρανία εξακολουθούν να πετούν, αλλά η αίσθηση ότι μπορούν ακόμα να προκαλέσουν ζημιά στη Ρωσία είναι μια σημαντική ώθηση για το ηθικό. Αυτό που έχει σημασία τώρα δεν είναι τι υπήρχε στο απόθεμα της Ουκρανίας στα τέλη Φεβρουαρίου όταν ξεκίνησε η εισβολή, αλλά μάλλον πώς η Ουκρανία αποκτά νέα drones καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται.
Η λέξη drone είναι ένας γενικός όρος για μια ποικιλία από αυτά που ονομάζονται μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα. Αυτό μπορεί να σημαίνει μικρά εμπορικά διαθέσιμα drones DJI, κατασκευασμένα στην Κίνα, μέχρι πολύ μεγαλύτερα UAV, όπως το American Reaper.
Τα περισσότερα συστήματα των ΗΠΑ δεν είναι προς πώληση, και αν είναι, χρειάζονται χρόνια για να τα προμηθευτούν οι χώρες. Μερικά από αυτά τα συστήματα είναι επίσης πολύ ακριβά, όπως το Global Hawk, ένα drone στο μέγεθος ενός αεροπλάνου που χρησιμοποιείται για επιτήρηση. Έχει αυτονομία περίπου 22.000 km και μπορεί να πετάξει έως και 60.000 πόδια για μιάμιση μέρα πριν από την προσγείωση.
Η Ουκρανία δεν χρειάζεται ένα τέτοιο μεγάλο drone αναγνώρισης, αλλά μικρότερα drones. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν drone καμικάζι. Τα μικρότερα drones που είναι αναλώσιμα και περιλαμβάνουν μια κεφαλή στο σώμα τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επιτήρηση και στη συνέχεια να χτυπήσουν έναν στόχο. Για παράδειγμα, αυτά τα είδη drones μπορούν να εκδοθούν σε επίγειες δυνάμεις, όπως τάγματα, που μπορούν να τα χειριστούν εύκολα στο πεδίο. Συνήθως, οι στρατιώτες μπορούν να εκπαιδευτούν στη χρήση αυτών των drones σε λίγες μέρες. Ο χειρισμός τους γίνεται εύκολα με tablet ή παρόμοια συσκευή που είναι φιλική προς το χρήστη.
Η ιδέα είναι ότι μπορείτε να τα αναπτύξετε από ένα σακίδιο στο χωράφι ή από ένα όχημα, και να πετάξουν προς τα πάνω, διανύοντας αρκετά χιλιόμετρα, επιτρέποντας στη μονάδα να δει εχθρικές δυνάμεις. Όταν ο χειριστής εντοπίσει κάτι που θέλει να καταστρέψει, το drone πετάει στον στόχο.
Ο στρατός της Ουκρανίας, ο οποίος αντιμετωπίζει τώρα μια μεγάλη ρωσική επίθεση στα ανατολικά, χρειάζεται όπλα σαν αυτό. Η Ρωσία δεν φαίνεται να έχει μεγάλο αριθμό drones ή ανώτερη τεχνολογία από την Ουκρανία. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία δεν μπορεί εύκολα να μπλοκάρει αυτά τα drones ή να τα καταρρίψει.
Η κατάρριψη drones μπορεί να είναι περίπλοκη επειδή μπορούν να ελιχθούν εύκολα και είναι μικρά. Αυτό δίνει στην Ουκρανία ένα πλεονέκτημα κατά την ανάπτυξη νέων τύπων τεχνολογίας. Ωστόσο, αυτό σημαίνει επίσης ότι οι δυτικές χώρες πρέπει να είναι ευέλικτες όσον αφορά την παροχή νέας τεχνολογίας στην Ουκρανία, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι δεν παρέχουν τεχνολογία τόσο ευαίσθητη ώστε να μην θέλουν τον κίνδυνο να πέσει σε λάθος χέρια.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στο παρελθόν, χώρες όπως το Ιράν έχουν καταρρίψει εξελιγμένα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του Sentinel, και προσπάθησαν να τα κατασκευάσουν αντίστροφα. Οι ΗΠΑ και οι δυτικές δυνάμεις πιθανότατα δεν θέλουν εξελιγμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη να κατασχεθούν από τη Ρωσία και οι πληροφορίες από αυτά να κοινοποιηθούν στο Ιράν ή την Κίνα.
Αυτό σημαίνει ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που αποστέλλονται στην Ουκρανία ενδέχεται να επιτρέψουν στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες να δοκιμάσουν νέες τεχνολογίες χωρίς να διακυβεύονται μεγαλύτερα, πιο ευαίσθητα drones. Η ανάπτυξη του Switchblade και τώρα του Phoenix Ghost είναι παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο οι ΗΠΑ επιτρέπουν στην Ουκρανία να αντισταθεί και επίσης πιθανότατα μαθαίνουν πώς αυτά τα drones μπορούν να είναι αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παιχνίδια κατασκοπείας στον αέρα! Κινεζικά drones πέταξαν πάνω από βρετανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις
Δυτικοί στρατοί, όπως οι ΗΠΑ, έχουν συχνά υποφέρει από πρόβλημα όταν πρόκειται για τη χρήση νέων drones. Το Predator και άλλα drones που ανέπτυξαν οι ΗΠΑ στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές του 2000 έχουν χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκαν ενάντια σε στον εναέριο χώρο που δεν αμφισβητήθηκε και δεν αντιμετώπισε τον ανταγωνισμό από την εχθρική αεράμυνα. Οι τρομοκράτες των Ταλιμπάν ή της Αλ Κάιντα δεν έχουν τα μέσα να αμυνθούν από τα drones.
Αλλά αυτό το είδος αεροπορικής υπεροχής και κυριαρχίας σήμαινε ότι οι ΗΠΑ είχαν την πολυτέλεια και το προνόμιο να προχωρήσουν αργά στην ανάπτυξη των drone. Η αργή ανάπτυξη συστημάτων όπως το drone παρακολούθησης τύπου stealth Sentinel ή άλλα παρόμοια είναι ένα παράδειγμα. Η υπερβολική τεχνολογία συσκευασμένη σε ένα ακριβό σύστημα είναι αυτό που χαρακτηρίζει πολλά μεσαία και μεγάλα αμερικανικά drones.
Αυτό που θέλουν οι στρατοί σήμερα δεν είναι μια χούφτα drones αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Θέλουν μεγάλο αριθμό μικρών drones. Χώρες όπως το Ισραήλ είναι παραδείγματα εκείνων που δημιούργησαν ένα ευρύ φάσμα drones, συμπεριλαμβανομένων μικρότερων τακτικών drones και μεγαλύτερων συστημάτων. Το Ιράν είναι επίσης πρωτοπόρος στην ανάπτυξη drone, όπως και η Κίνα και η Τουρκία.
Το Αζερμπαϊτζάν έχει αποκτήσει μεγάλο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αναπτύσσοντάς τα ως ένα είδος «στιγμιαίας αεροπορίας» στον πρόσφατο πόλεμο με την Αρμενία. Το Αζερμπαϊτζάν έδειξε ότι η χρήση πυρομαχικών θα μπορούσε εύκολα να καταστρέψει έναν συμβατικό στρατό. Η Ουκρανία, ωστόσο, δεν βρίσκεται στην ίδια θέση με το Αζερμπαϊτζάν.
Η Ρωσία είναι πολύ πιο ισχυρή από την Ουκρανία. Έχει ένα ΑΕΠ παρόμοιο με την Ισπανία ή την Ιταλία, ενώ η Ουκρανία είναι παρόμοιο ή μικρότερο από τη Ρουμανία. Οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας είναι, στα χαρτιά, 10 φορές το μέγεθος της Ουκρανίας, με στρατιωτικό προϋπολογισμό εξίσου μεγαλύτερο από αυτόν του Κιέβου. Αυτό σημαίνει ότι όσον αφορά την τεχνολογία, η Ουκρανία πρέπει να είναι ευκίνητη και να αποκτά τους καλύτερους τύπους όπλων που μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη δύναμη.
Δεν μπορεί να κάνει αυτό που έκανε το Αζερμπαϊτζάν. Πρέπει να δράσει γρήγορα, και ήδη δέχεται εισβολή και αναγκάζεται να πολεμήσει στη δική της γη. Η πιθανή ρωσική ώθηση από τα ανατολικά θα είναι σε επίπεδο έδαφος, σε αντίθεση με τα δάση γύρω από το Κίεβο που βοήθησαν τους υπερασπιστές της Ουκρανίας. Το νέο πεδίο μάχης, παρόμοιο με τα πεδία της μάχης του Κουρσκ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ένα τέλειο μέρος για drones.
Η Ulrike Franke, εμπειρογνώμονας στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ανώτερη συνεργάτιδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, επεσήμανε στο Twitter ορισμένα από τα σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με τις εξαγορές drones στην Ουκρανία. Η κύρια διαφορά μεταξύ του Switchblade και του drone Phoenix Ghost ήταν πιθανή στον χρόνο της περιπλάνησης, είπε. «Το drone [Ghost] μπορεί να απογειωθεί κατακόρυφα, να πετάει για έξι και πλέον ώρες αναζητώντας ή παρακολουθώντας έναν στόχο και να λειτουργεί τη νύχτα χρησιμοποιώντας τους υπέρυθρους αισθητήρες του», ανέφερε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από το Politico.
Ο Franke ανέφερε επίσης ένα άρθρο στο RND, το οποίο αποκάλυψε ότι πλούσιοι Ουκρανοί βοήθησαν την Ουκρανία να αποκτήσει drones από μια γερμανική εταιρεία στη Βαυαρία, αγοράζοντας τα drones με κεφάλαια από τις τσέπες τους και δωρίζοντάς τα με τη βοήθεια του Ουκρανού προξένου στο Μόναχο. Αυτά τα drones απογειώνονται κάθετα και μπορούν να πετάξουν περίπου 15 χλμ.
Σύμφωνα με άρθρο σε ιστότοπο του ουκρανικού στρατού, το γερμανικής κατασκευής drone Vector αναπτύχθηκε από την Quantum Systems. Ο Butusov, ο δημοσιογράφος που αναφέρεται στο Drone Data Book, σημείωσε επίσης την παρουσία αυτού του UAV. Προφανώς αναπτύσσεται με την Εδαφική Άμυνα του Ντνίπρο και «[βοηθά] με ακρίβεια το χτύπημα των ρωσικών στρατευμάτων με πυρά πυροβολικού».
Το παράδειγμα αυτής της απόκτησης drone δείχνει πώς ιδιώτες μπορούν να βοηθήσουν την Ουκρανία να αποκτήσει UAV και να βοηθήσουν στην ταχεία ανάπτυξή τους, αντί να περιμένουν για πιο αργές προμήθειες μέσω στρατευμάτων στη Δύση.
Το ζήτημα εδώ είναι ξεκάθαρο γιατί παρόλο που οι δυτικές χώρες υπόσχονται στην Ουκρανία εκατοντάδες εκατομμύρια στρατιωτική βοήθεια και διάφορα συστήματα, συμπεριλαμβανομένων πυροβολικού και τεθωρακισμένων, ορισμένες από τις υποσχέσεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε ιστορίες που αφορούν «ανταλλαγές» αεροσκαφών ή αρμάτων μάχης, όπου οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν αποθέματα παλιού εξοπλισμού της σοβιετικής εποχής που οι Ουκρανοί ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν, όπως τζετ MiG ή παλιά τανκς που θα μπορούσαν να σταλούν στην Ουκρανία.
Αλλά οι χώρες θέλουν κάτι σε αντάλλαγμα, όπως πιο σύγχρονα αεροσκάφη. Οι Ουκρανοί μπορούν να εκπαιδευτούν σε δυτικά οχήματα και αεροπλάνα, αλλά αυτό απαιτεί να τους φέρουν σε μέρη όπως η Γερμανία για εκπαίδευση, επειδή τα πληρώματα δεν μπορούν να εκπαιδεύσουν την Ουκρανία με δυτικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να σταλεί παλαιότερος εξοπλισμός με τον οποίο είναι ήδη εξοικειωμένοι οι Ουκρανοί ή συστήματα που είναι ευκολότερα στη χρήση, όπως αντιαρματικά όπλα, όλμοι ή πυροβολικό.
Τα drones αυτές τις μέρες είναι συχνά φιλικά προς τον χρήστη και δεν απαιτούν από «πιλότους» να τα πετάξουν από έναν επίγειο σταθμό ελέγχου. Μάλλον, λειτουργούν περισσότερο σαν να μαθαίνει κανείς ένα νέο βιντεοπαιχνίδι σε μια συσκευή τύπου tablet. Αυτό σημαίνει ότι οι στρατιώτες μπορούν να μάθουν αυτά τα συστήματα γρήγορα και να τα βάλουν στο πεδίο.
Οι δυτικές χώρες αρχίζουν να βλέπουν πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν τόσο την Ουκρανία όσο και τις ίδιες, κατανοώντας πώς λειτουργούν αυτά τα συστήματα σε ένα πραγματικό πεδίο μάχης εναντίον ενός δύσκολου αντιπάλου.
Οι ΗΠΑ είπαν ότι θέλουν να μάθουν να αντιμετωπίζουν αυτούς τους σχεδόν ομότιμους αντιπάλους μετά από χρόνια μάχης με τους τρομοκράτες, και στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ και άλλοι έχουν μια ευκαιρία.
Πολλοί από αυτούς γνωρίζουν επίσης ότι ο μεγαλύτερος πιθανός αντίπαλος, η Κίνα, έχει πολύ πιο εξελιγμένο εξοπλισμό από τη Ρωσία. Επομένως, αυτό που μαθαίνουν τώρα στο Ντονμπάς ή στο νότιο μέτωπο γύρω από το Μικολάιβ έχει επιπτώσεις στον κόσμο πολύ πέρα από την Ουκρανία.
