"Με την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, τα μη προηγμένα όπλα των ανεπτυγμένων χωρών έχουν βρεθεί παγκόσμιο επίκεντρο. Υπάρχουν μερικά αξιοσημείωτα παραδείγματα αυτού", αναφέρει σε άρθρο του έγκριτο ΜΜΕ αναφορικά με την πολεμική βιομηχανία της Ουκρανίας, κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα εξής:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διπλωματικός πυρετός! Fast track διαδικασίες για ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ- Kορυφαίοι αξιωματούχοι θα επισκεφθούν την Ουάσινγκτον
"Για παράδειγμα, η ουκρανική πλευρά είχε χρησιμοποιήσει αντιαεροπορικό πύραυλο Starlight για να καταρρίψει ρωσικά ελικόπτερα Ka-52 ή Stinger για νακαταρρίψει ρωσικά αεροσκάφη. Επιπλέον, οι Ουκρανοί χρησιμοποίησαν επίσης τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 για να καταστρέψουν ρωσικά άρματα μάχης.
Όσοι δίνουν προσοχή σε αυτές τις εξελίξεις συχνά παραβλέπουν μια από τους πιο κρίσιμες παραμέτρους, ότι το ουκρανικό Stugna, το οποίο είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο αντιαρματικό όπλο στον ουκρανικό στρατό, μπορεί επίσης να πλήξει τα τεθωρακισμένα οχήματα του Ρωσικού στρατού.
Πολλοί έχουν υποτιμήσει τη στρατιωτική βιομηχανία της Ουκρανίας
Πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, το αμυντικό και στρατιωτικό σύστημα παραγωγής της Ουκρανίας είχε πράγματι αποκεντρωθεί, το οποίο διατηρήθηκε πλήρως σύμφωνα με το σύστημα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Για να μπορέσει η Ουκρανία να πολεμήσει έναν παρατεταμένο πόλεμο με τη δυσανάλογα ισχυρότερη Ρωσία, τη δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, εκτός από τις τρεις απαραίτητες προϋποθέσεις που είναι η βούληση του λαού για αντίσταση, η υποστήριξη όπλων και πληροφοριών και η στρατηγική χρήση του περιβαλλοντικού εδάφους, υπάρχει μια τέταρτη βασική προϋπόθεση η οποία σπάνια αναφέρεται μέχρι στιγμής.
Αυτό θα ήταν η αμυντική βιομηχανία και το στρατιωτικό σύστημα της ίδιας της Ουκρανίας, που μπορούν να κινητοποιηθούν αποτελεσματικά σε καιρό πολέμου.
Στην πραγματικότητα, πολύ πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η ουκρανική αμυντική βιομηχανία ήταν ο κύριος πυλώνας και ο πυρήνας του σοβιετικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος.
Εκείνη την εποχή, περισσότερο από το 30% της παραγωγής όπλων της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας προερχόταν από την Ουκρανία, ενώ στο πλαίσιο της κούρσας εξοπλισμών του μακροχρόνιου παγκόσμιου Ψυχρού Πολέμου, το 40% της ανάπτυξης τεχνολογίας αιχμής στη Σοβιετική Ένωση προήλθε από ουκρανικά επιστημονικά ερευνητικά ιδρύματα.
Οι περισσότεροι από τους στρατηγικούς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς (ICBM) της Σοβιετικής Ένωσης κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο Yuzhmash στο Dnipro, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, ενώ δεν είναι μόνο η Κίνα που απέκτησε τεχνολογία κατασκευής αεροπλανοφόρου από την Ουκρανία, αφού τα αεροπλανοφόρα της Ρωσίας και πολλά από τα πολεμικά της πλοία κατασκευάστηκαν επίσης εκεί.
Το 1991, μετά την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, είχε 1.840 στρατιωτικές εταιρείες και επιστημονικά ερευνητικά ιδρύματα εξοπλισμού, με τον συνολικό πληθυσμό απασχόλησης της στρατιωτικής βιομηχανίας να φτάνει τα 2,7 εκατομμύρια.
Κατά τη διάρκεια του τρέχοντος πολέμου, φαίνεται συχνά σε βίντεο που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο ότι ορισμένοι ηλικιωμένοι Ουκρανοί αγρότες και εργάτες χρησιμοποιούν τρακτέρ για να σέρνουν τεθωρακισμένα οχήματα που άφησε ο ρωσικός στρατός και ήξεραν ακόμη και πώς να επισκευάζουν τέτοια οχήματα.
Είναι σαφές ότι αυτοί οι ηλικιωμένοι πολίτες ήταν στη στρατιωτική βιομηχανία πριν, και αν και συνταξιούχοι διατηρούν εμπειρίες που έχουν συσσωρευτεί εδώ και πολλά χρόνια, οι οποίες εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Σύμφωνα με ελλιπή στατιστικά στοιχεία, κατά τα πρώτα πέντε χρόνια ς από το 1992 έως το 1996, υπήρχαν 113 εταιρείες στρατιωτικού-πολιτικού εξοπλισμού στη χώρα. Ακόμη και τότε, αυτές οι εταιρείες ήταν υπόγεια οπλοστάσια για παγκόσμιες συγκρούσεις. Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που κατασκευάζεται στην Ουκρανία μπορεί να βρεθεί σε όλο τον κόσμο. Προκειμένου να διορθωθεί μια τέτοια χαοτική κατάσταση, η ουκρανική κυβέρνηση ψήφισε νόμο το 1996 για την εθνικοποίηση των εξαγωγών όπλων και ίδρυσε μια μεγάλη κρατική επιχείρηση ως ενιαίο παράθυρο για εξαγωγές όπλων και εξοπλισμού, τυποποιώντας το σύστημα ελέγχου των εξαγωγών της στρατιωτικής βιομηχανίας.
Μέχρι το 2014, το σύστημα στρατιωτικής βιομηχανίας της Ουκρανίας ήταν ακόμα προσανατολισμένο στις εξαγωγές, όπου η χώρα έγινε ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο το 2012. Στην πραγματικότητα, όλες οι χώρες που χρησιμοποιούν όπλα σοβιετικού τύπου στον κόσμο βασίζονται σε διάφορα βασικά μέρη κατασκευασμένα στην Ουκρανία.
Μόνο η στρατιωτική συντήρηση, επισκευή και λειτουργία (MRO) παρείχε τη στρατιωτική βιομηχανία της ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης σχεδόν 60%. Επιπλέον, όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη στρατιωτική βιομηχανική αλυσίδα της Ουκρανίας.
Στο αποκορύφωμά της το 2012, η Ουκρανία κατέγραψε τεράστια εξαγωγική κλίμακα 117 δισεκατομμυρίων εθνικού νομίσματος, εκ των οποίων το 90% εξήχθη στη Ρωσία ως απόθεμα εξοπλισμού
Όταν ξέσπασε ο Κριμαϊκός Πόλεμος το 2014, η Ουκρανία συνειδητοποίησε τελικά ότι η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση της χώρας αποδείχθηκε ότι ήταν η Ρωσία. Τα διάφορα εξαρτήματα οπλισμού που παράγονται στο παρελθόν θα βοηθούσαν τελικά τη Ρωσία να εισβάλει και να επιτεθεί στην ίδια την Ουκρανία. Από τότε, η Ουκρανία άρχισε να προσαρμόζει τον προσανατολισμό της στρατιωτικής της βιομηχανίας στην εγχώρια ζήτηση.
Στον τρέχοντα πόλεμο, είναι μεγάλο σοκ για τον κόσμο να βλέπει ότι ο ουκρανικός στρατός μπορεί να αντέξει την ξαφνική επίθεση του ρωσικού στρατού, ακόμη και να εξαπολύσει αντεπιθέσεις.
Αυτό μπορεί να πιστωθεί εν μέρει στις στρατιωτικές βιομηχανικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των ενοποιημένων στρατιωτικών-πολιτικών επιχειρήσεων.
Διαθέτουν ένα ισχυρό απόθεμα τεχνικών ταλέντων και μπορούν γρήγορα να επισκευάσουν έναν μεγάλο αριθμό αιχμαλωτισμένου ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού, μεταφέροντάς τον έτσι στον ουκρανικό στρατό.
Αυτός ακόμη λόγο για τους οποίους ο ουκρανικός στρατός μπορεί να πολεμήσει έναν παρατεταμένο πόλεμο.
Στην πραγματικότητα, ο ουκρανικός στρατός δεν είναι καθόλου αδύναμος.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Κατάταξη Στρατιωτικής Ισχύος του GFP για το 2022, ο ουκρανικός στρατός κατέχει την 22η θέση στον κόσμο και η κατάταξη της μαχητικής του ισχύος είναι πολύ υψηλότερη από αυτή του Βιετνάμ και της Βόρειας Κορέας.
Το επίτευγμά του σήμερα δεν είναι τυχαίο"
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η πολεμική βιομηχανία της Ουκρανίας κάθε άλλο παρά ανίσχυρη είναι, οπότε σε συγκερασμό με τον πακτωλό οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών που καταφθάνουν ως στρατιωτική βοήθεια στη χώρα από χώρες της ΕΕ , του ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ , πετυχαίνει το Κίεβο να ανταποκρίνεται στις αυξημένες απαιτήσεις των μαχών με τη Ρωσία.
Ωστόσο η λάθος αρχική εκτίμηση του Πούτιν περί "στρατιωτικού περίπατου" στην Ουκρανία είναι εκείνη που συντέλεσε σε μεγάλο βαθμό, στο να μην πληγούν από τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τα στρατιωτικά εργοστάσια και εταιρείες αμυντικής βιομηχανίας των Ουκρανών.
Αυτό βλέπουμε σταδιακά ότι το έχει τροποποιήσει η Μόσχα, σε μια προσπάθεια να μειώσει την υποστήριξη του Ουκρανικού στρατού από την ομολογουμένως πολύ καλή αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας.
