Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούν οι εμπόλεμοι Ρώσοι και Ουκρανοί.
Είναι γνωστό ότι ο Ζελένσκι ζήτησε από το ΝΑΤΟ την δημιουργία non-fly zone έτσι ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει την Ρωσική αεροπορική κυριαρχία η οποία διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο πλέον στις επιχειρήσεις, πλήττοντας στρατηγικούς στόχους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μπορεί να οδηγηθούμε σε "Συριοποίηση" του πολέμου στην Ουκρανία;
Ωστόσο το ΝΑΤΟ αρνήθηκε αντιλαμβανόμενο ότι αυτό θα οδηγούσε σε άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση της Συμμαχίας με τη Ρωσία, κάτι που δεν είναι επιθυμητό.
Έτσι οι Ουκρανοί βασίστηκαν κυρίως στο απαρχαιωμένο αντιαεροπορικό σύστημα εδάφους-αέρος S-300, προκειμένου να μπορέσουν στοιχειωδώς να παράσχουν στον εναέριο χώρο τους αντιαεροπορική προστασία.
Αλλά αυτή δεν είναι η μία όψη του νομίσματος , που αφορά την αντιαεροπορική άμυνα των Ουκρανών.
Στον αντίποδα η Ρωσική αντιαεροπορική άμυνα εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη.
Τι θα γινόταν άραγε εάν η κατάσταση στην Ουκρανία "ξέφευγε";
Θα μπορούσε το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-500 να αντιμετωπίσει τα αμερικανικά μαχητικά F-22 και F-35;
Στο παραπάνω ερώτημα επιχειρεί να δώσει απαντήσεις Αμερικανός απόστρατος αξιωματικός-στρατιωτικός αναλυτής ,σε άρθρο σε ΜΜΕ της χώρας του , όπως παρακάτω:
"Οι Ρώσοι έχουν προχωρήσει με το σύστημα S-500 SAM που ονομάζεται Προμηθέας και είναι σίγουρα πανίσχυρο έχοντας δυνατότητές ακόμη καλύτερες σε σχέση με αυτές του επίσης ισχυρού αντιαεροπορικού συστήματος τους S-400 Triumf SAM.
Το S-500 εξακολουθεί να αναπτύσσεται από τους Ρώσους, καθιστώντας την ομπρέλα αεράμυνας πάνω από τη χώρα τους πολύ πιο αποτελεσματική.
Τι δουλεύουν οι Ρώσοι;
Οι Ρώσοι άρχισαν να εργάζονται για το κινητό επίγειο σύστημα SAM S-500 το 2010.
Οι ρωσικές δυνάμεις αντιαεροπορικής άμυνας ήθελαν να δημιουργήσουν ένα σύστημα με εξαιρετικά μεγάλη εμβέλεια και ψηλή οροφή, που θα μπορούσε να επιτεθεί εναντίον δορυφόρων χαμηλών πτήσεων και εννοείτε να μπορεί να πλήξει κάθε εχθρικό αεροπλάνο συμπεριλαμβανομένων των drones.
Το S-500 θα είχε τη δυνατότητα αμύνης έναντι βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλους κρουζ.
Οι Ρώσοι σχεδιάζουν να έχουν πυραύλους για κάθε μία από αυτές τις αποστολές, αντιαεροπορικές, αντιπυραυλικές και αντιδορυφορικές. Οι Ρώσοι πιθανότατα θα διαμορφώσουν μελλοντικούς αναχαιτιστές για την αντιμετώπιση υπερηχητικών πυραύλων.
Το S-500 έχει υποστεί χρονοκαθυστέρηση
Ως συνήθως, όπως πολλά από τα δύσκολα προγράμματα απόκτησης όπλων, οι Ρώσοι έχουν καθυστερήσει το χρονοδιάγραμμα για τους S-500. Το σύστημα υποτίθεται ότι θα ήταν έτοιμο μέχρι το 2014, αλλά ακόμα και μετά από μερικές επιτυχημένες δοκιμαστικές εκτοξεύσεις, δεν είναι ακόμα πλήρως έτοιμο.
Το S-500, δεδομένου ότι οι δυνατότητές του είναι τόσο προηγμένες, πιθανότατα θα τοποθετηθεί γύρω από τη Μόσχα για να συμπληρώσει τους S-400 που ήδη λειτουργούν σε αυτόν τον τομέα.
Οι στόχοι του είναι φιλόδοξοι και προσανατολισμένοι στο να είναι ικανό να πλήξει το αμερικανικό μαχητικό F-35.
Πρέπει να πιστώσετε στη Ρωσία, εάν οι ισχυρισμοί της είναι αληθινοί, ότι το S-500 έχει σημειώσει ρεκόρ στην απόκτηση στόχων μεγάλης εμβέλειας.
Οι αναχαιτιστές, εάν οι ισχυρισμοί είναι ακριβείς, μπορούν να απομακρύνουν τους εισερχόμενους στόχους σε απόσταση έως και 300 μιλίων και σύμφωνα με πληροφορίες μπορούν να "κλειδώσουν" ένα F-35 Lightning II που πετά πάνω από τη Συρία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αμφισβητούν ότι αυτό μπορεί να συμβεί αλλά δείχνει πόσο φιλόδοξο είναι το ρωσικό πρόγραμμα S-500.
Είναι μια τεράστια βελτίωση σε σχέση με τους S-400 που μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο στόχους που βρίσκονται 37 μίλια μακριά. Επιπλέον, το ύψος αναχαίτισης των S-500 θα μπορούσε να φτάσει τα 650.000 πόδια, αν και αυτό θα μπορούσε να είναι ρωσική υπερβολή, αλλά προφανώς μπορεί να κυνηγά στόχους σε μεγάλο υψόμετρο.
Η αισιοδοξία για το S-500 δεν δείχνει όρια
Οι Ρώσοι σίγουρα ξέρουν πώς να διαφημίζουν ένα νέο όπλο. «Το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-500 δεν έχει όμοιό του στον κόσμο και έχει σχεδιαστεί για να νικήσει ολόκληρο το φάσμα των υπαρχόντων και πολλά υποσχόμενων όπλων αεροδιαστημικής επίθεσης ενός πιθανού εχθρού σε όλο το εύρος υψών και ταχυτήτων», δήλωσε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας. είπε σε δελτίο τύπου.
Σύστημα πολλαπλών ραντάρ και αισθητήρων
Μια μονάδα S-500 αποτελείται από έως και δώδεκα εκτοξευτές δύο βολών που βασίζονται σε TEL, οχήματα ανεφοδιασμού, μια μονάδα διοίκησης και ελέγχου και πολλά διαφορετικά ραντάρ. Αυτά μεταφέρονται σε φορτηγά τύπου BAZ-6909 με 6, 8 ή 10 τροχούς. Ένα ραντάρ παρέχει δυνατότητα αναζήτησης μεγάλης εμβέλειας, ενώ ένας άλλος αισθητήρας εκτελεί ανίχνευση βλημάτων μεγαλύτερου ύψους. Ένα βασικό ραντάρ παρέχει καθοδήγηση ελέγχου πυρός και ένα πρόσθετο ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών εστιάζει σε βαλλιστικούς πυραύλους που πετούν ταχύτερα.
Πρέπει να ανησυχούν οι πιλότοι Stealth;
Θα μπορούσε ποτέ το S-500, εάν αναπτυχθεί ποτέ σε αριθμούς (και αυτό θα διαρκέσει μερικά χρόνια),να θέσει σε κίνδυνο αμερικανικής κατασκευής stealth F-35 και F-22;
Σίγουρα διαθέτει πολλά διαφορετικά συστήματα ραντάρ που θα μπορούσαν να "κολλήσουν" σε ένα αεροπλάνο stealth που θα περιλαμβάνει τα βομβαρδιστικά stealth B-2 και B-21. Οι Ρώσοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι η «ασημένια σφαίρα» κατά της τεχνολογίας stealth και ακόμη και ανεξάρτητοι αναλυτές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να εμπλέξει με επιτυχία αεροσκάφη stealth.
Για να συμβεί αυτό, οι Ρώσοι θα πρέπει να αναπτύξουν τους S-500 σε αριθμούς και δεν είναι σαφές πόσες από τις συστοιχίες μπορούν πραγματικά να χρησιμοποιηθούν τα επόμενα χρόνια.
Το βέβαιο είναι ότι το S-500 είναι κάτι που θα απασχολήσει τους αεροπόρους της Πολεμικής Αεροπορίας και του Ναυτικού των ΗΠΑ, ακόμα κι αν οι Ρώσοι (και ορισμένοι παρατηρητές) υπερβάλλουν τις δυνατότητές του."
Eπίλογος
Είναι γνωστό ότι ΗΠΑ και Ρωσία έχουν να επιδείξουν σημεία υπεροχής η μια έναντι της άλλης σε διάφορα οπλικά συστήματα.
Η μεν Ουάσιγκτον στα μαχητικά αεροσκάφη με τα F-22 πρωτίστως και τα F-35 δευτερευόντως να φαίνεται ότι παρουσιάζουν ποιοτική υπεροχή έναντι των ρωσικών μαχητικών, στα δε αντιαεροπορικά η Μόσχα με τους S-400 και S-500 να παρουσίαζει ποιοτική. υπεροχή έναντι των αμερικανικών αντιαεροπορικών συστημάτων
Η πιστοποίηση των παραπάνω θα επαληθευθεί στο πεδίο της μάχης , κάτι το οποίο απευχόμαστε να συμβεί σε απευθείας αναμέτρηση των δύο υπερδυνάμεων.
