Εκτός από τη χερσαία εισβολή και τις αεροπορικές επιδρομές από τη Ρωσία, που καταπονούν τόσο τον ουκρανικό όσο και τον ρωσικό στρατό μέσα και γύρω από το Κίεβο, υπάρχει ένα άλλο στρώμα μάχης που συμβαίνει στον αέρα, μια μη επανδρωμένη μορφή μάχης που αποδεικνύεται θανατηφόρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρωσικός συναγερμός για αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο στην Κρήτη αφού έχει στο βεληνεκές του Κριμαία/Ν.Ουκρανία
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας με τίτλο : Η Ουκρανία “ξεμένει” από Bayraktar : Η Τουρκία της έστειλε άλλα 16 πριν από δύο μήνες, αναφέραμε ότι η Ουκρανία αγόρασε περισσότερα από 20 οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2 από την τουρκική εταιρεία Baykar τα τελευταία χρόνια και παρήγγειλε άλλα 16 στις 27 Ιανουαρίου.
Μάλιστα το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, ανακοίνωσε το τελευταίο πακέτο βοήθειας για την Ουκρανία αυτή την εβδομάδα. Κορυφαία στη λίστα των ειδών σε αυτό το πακέτο βοήθειας, είναι ένα «σύστημα πυραύλων καθοδηγούμενο με λέιζερ» που μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω τον στόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2 της Ουκρανίας.
Παραδοσιακά, οποιοσδήποτε πύραυλος με σύστημα καθοδήγησης ονομάζεται πύραυλος, ωστόσο στον στρατό των ΗΠΑ ο «κατευθυνόμενος πύραυλος» αναφέρεται στο απόθεμα μη κατευθυνόμενων ρουκετών Hydra 70 mm/2,75 ιντσών που έχουν μετατραπεί σε κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας (PGM) με χρήση λέιζερ με κιτ καθοδήγησης.
Μέχρι στιγμής, η ουκρανική αντίσταση έχει χρησιμοποιήσει εντυπωσιακά τον μικρό στόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών TB2, εναντίον του ρωσικού στρατού εισβολής που τυγχάνει να είναι μία από τις μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις στον κόσμο.
Τα τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη, έχουν γίνει ένα είδος θρύλου στην αντάρτικη δύναμη της Ουκρανίας που γίνονται πρωτοσέλιδα καθημερινά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλαπλασιάζονται, με δημοσιεύσεις πολυάριθμων βίντεο από μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar είτε τα ίδια χτυπούν είτε καθοδηγούν τα πλήγματα του πυροβολικού εναντίον ρωσικών στρατιωτικών στόχων.
Ο ουκρανικός στρατός έχει χρησιμοποιήσει το TB2 για αναγνώριση, επιτήρηση, καταστολή επιχειρήσεων αεράμυνας του εχθρού (SEAD) και καταστροφή πεδίου μάχης.
Τα TB2 έχουν καταστρέψει τους ρωσικούς εκτοξευτές πυραύλων εδάφους-αέρος μεσαίου βεληνεκούς Buk (SAM), δίνοντας τη δυνατότητα στην ουκρανική αεροπορία να συνεχίσει να επιχειρεί για περισσότερο από ένα μήνα μετά τον πόλεμο. Έχουν χτυπήσει ρωσικές νηοπομπές, εμποδίζοντας έτσι τις τόσο απαραίτητες προμήθειες στις πρώτες γραμμές, εξουδετερώνοντας επίσης ρωσικά άρματα μάχης και διάφορα άλλα είδη τεθωρακισμένων κ.λπ.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ισχυρίστηκε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της, κατέστρεψαν 37 Ουκρανικά Μπαϊρακτάρ, τα στοιχεία μέχρι στιγμής υπάρχουν μόνο για τρία από αυτά και τα TB2 φαίνεται να εξακολουθούν να λειτουργούν.
Ωστόσο, πρόσφατα, εμφανίστηκαν λιγότερα βίντεο με χτυπήματα TB2, καθώς περισσότερα από αυτά φαίνονται να εντοπίζουν στόχους και να κατευθύνουν τα πυρά του πυροβολικού προς αυτούς, υποδηλώνοντας μια σαφή έλλειψη πυραύλων MAM καθοδηγούμενων με λέιζερ που παρέχονται επίσης από την Τουρκία.
Ενώ οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες παρέχουν ενεργά στην Ουκρανία όπλα από την αρχή της ρωσικής εισβολής, η Τουρκία απέφυγε να προμηθεύσει όπλα πιθανώς λόγω της ρωσικής πίεσης.
Η Τουρκία προμήθευσε μια επιπλέον αποστολή Bayraktars λίγο πριν την εισβολή, αλλά η χώρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση μεταξύ της υποστήριξης της Ουκρανίας και της αντίπαλης Ρωσίας, λόγω της εξάρτησής της από την τελευταία για τις ενεργειακές της ανάγκες.
Τούρκοι αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι η πώληση drone ήταν μια ιδιωτική συμφωνία, μεταξύ μιας τουρκικής εταιρείας και της Ουκρανίας και όχι στρατιωτική βοήθεια από την κυβέρνηση.
Σε μια τέτοια κατάσταση, οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν βρει μια λύση για να δώσουν ώθηση στον στόλο των TB2 της Ουκρανίας, οπλίζοντάς τους με το ελαφρύ, καθοδηγούμενο με λέιζερ Advanced Precision Kill Weapon ή APKWS που είναι μια αναβάθμιση για τον τεράστιο στρατό των ΗΠΑ, από αποθέματα παλαιών πυραύλων Hydra 70.
Αυτοί οι πύραυλοι των 70 χιλιοστών των 25 λιβρών αναπτύχθηκαν πολύ πίσω στη δεκαετία του 1940, μεταφέρθηκαν σε λοβούς των επτά ή δεκαεννέα με επιθετικά αεροσκάφη και ελικόπτερα και εκτοξεύονταν για να καλύψουν μια ολόκληρη περιοχή. Οι ΗΠΑ τους χρησιμοποίησαν εκτενώς στο Βιετνάμ και τα ρωσικά ελικόπτερα εξακολουθούν να εκτοξεύουν λοβούς παρόμοιων μη κατευθυνόμενων ρουκετών στην Ουκρανία.
Το 2005, ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα ανάπτυξης που ονομάζεται APKWS II και η BAE Systems, επιλέχθηκε ως ο κύριος ανάδοχος του προγράμματος, ενώ άλλοι ανάδοχοι περιλάμβαναν τη General Dynamics και τη Northrop Grumman.
Τα συστήματα BAE εξόπλισαν το APKWS με το σύστημα καθοδήγησης και ελέγχου κατανεμημένου διαφράγματος ημι-ενεργού αναζήτησης λέιζερ (DASALS), για να μετατρέψει τον καθοδηγούμενο πύραυλο Hydra 70 σε πυρομαχικά ακριβείας που τους επιτρέπει να εμπλέκονται με μαλακούς και ελαφρά θωρακισμένους στόχους, σε περιορισμένες περιοχές με ελάχιστες παράπλευρες ζημιές.
Το ημιενεργό σύστημα πυραύλων που καθοδηγείται με λέιζερ αποτελείται από 3 κύρια στοιχεία, που περιλαμβάνουν κεφαλές M151 / MK152 και M282, ασφάλεια M423 / MK435 και έναν τυπικό κινητήρα πυραύλων MK66.
Το σύστημα πυραύλων έχει συγκροτήματα πτερυγίων και πτυσσόμενα πτερύγια, με ένα χαμηλού κόστους αναζήτηση λέιζερ που βρίσκεται στο μπροστινό άκρο αυτών των πτυσσόμενων πτερυγίων που λειτουργούν από κοινού ως ενιαίοι αναζητητές, που επιτρέπουν τη χρήση υπαρχουσών κεφαλών από το σύστημα Hydra 70 χωρίς την ανάγκη λέιζερ αναζήτησης στη μύτη του βλήματος.
Το οπλικό σύστημα είναι επίσης, εξοπλισμένο με μονάδα μέτρησης αδράνειας MEMS και προηγμένη τεχνική επεξεργασίας ψηφιακού σήματος για βελτιωμένη επικοινωνία.
Το σύστημα λειτουργεί με τυπικούς δείκτες λέιζερ, που περιλαμβάνουν τον χειριστή να μπλοκάρει τον στόχο για τον πύραυλο που θα εισέλθει σε αυτόν. Είναι γνωστό ότι, έχει αυτονομία άνω των 4,83 km από ελικόπτερο ή 11,27 km από αεροσκάφος σταθερής πτέρυγας, η οποία έχει αυξηθεί κατά 30% μετά από αναβάθμιση λογισμικού από την BAE Systems το 2021.
Το σύστημα πυραύλων μπορεί να αναπτυχθεί έναντι απειλών από το έδαφος, τον αέρα και τη θάλασσα και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για επιχειρήσεις κλειστής εναέριας υποστήριξης.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar δεν έχουν εκτοξεύσει ποτέ ξανά APKWS, αλλά λέγεται ότι μπορούν να εκτοξεύσουν τον πύραυλο CİRİT της τουρκικής εταιρείας Roketsan, ο οποίος είναι επίσης ένας πύραυλος καθοδηγούμενος με λέιζερ 70 χιλιοστών συμβατός με τα πρότυπα λέιζερ του ΝΑΤΟ και μπορεί να εκτοξευτεί από υπάρχοντα αεροσκάφη.
Επίσης, το APKSW είναι ελαφρύ σε βάρος σε σύγκριση με τους τρέχοντες πυραύλους MAM, που χρησιμοποιούνται από τα ουκρανικά TB2 και μπορούν να επιτρέψουν στο drone να μεταφέρει 6 ή περισσότερα APKWS αντί για 4 MAM.
Έτσι, θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε αν το σύστημα APKSW έχει όντως αναπτυχθεί χρησιμοποιώντας Barayktars και τι αντίκτυπο θα έχει στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.
