Ο επίτιμος στρατιωτικός πιλότος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο απόστρατος στρατηγός Βλαντιμίρ Ποπόφ, ο οποίος ηγήθηκε της Ομοσπονδιακής Διεύθυνσης Αεροδιαστημικής Έρευνας και Διάσωσης υπό το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπηρέτησε κατά τη σοβιετική εποχή στη Δυτική Ουκρανία, στην περιοχή Lvov. Μίλησε για την ψυχολογία των εθνικιστών, καθώς και για την ενίσχυση του ελέγχου στην προστασία των κρατικών συνόρων, αφού δύο ουκρανικά στρατιωτικά ελικόπτερα κατάφεραν να εισέλθουν στον ρωσικό εναέριο χώρο και επιτέθηκαν σε αποθήκη πετρελαίου στο Μπέλγκοροντ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ουκρανία: Το αποτύπωμα της φρίκης του πολέμου – 40 μέρες από τη ρωσική εισβολή σε ένα βίντεο
Μετά την Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας που πήρε το όνομά του από τον Γκαγκάριν, ο Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς Ποπόφ, ως ταγματάρχης, υπηρέτησε στην περιοχή των Καρπαθίων.
Στις 13 Μαρτίου 2022, οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις εξαπέλυσαν μαζική επίθεση στο στρατιωτικό πεδίο εκπαίδευσης Yavoriv, στην περιοχή Lviv, όπου βρίσκονταν ξένοι μισθοφόροι που έφτασαν στην Ουκρανία. «Και το αεροπορικό μας σύνταγμα στη σοβιετική εποχή βασιζόταν 15 χιλιόμετρα από το Yavorovo», λέει ο υποστράτηγος. Ήταν τότε διοικητής αεροπορικής μοίρας, και πετούσε με διαφορετικούς τύπους αεροσκαφών. Και τα Σαββατοκύριακα άφηνε τη φρουρά του στο Τσερλιάνι για το Τσέρτκιβ στην περιοχή Τερνοπίλ, για να είναι με την οικογένειά του.
Έπρεπε να ταξιδέψει με λεωφορείο και τρένο. Δεν άλλαζε πολιτικά ρούχα ταξίδευε με στολή, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να τον ανακαλέσουν.
«Είχα μαζί μου έναν χαρτοφύλακα ή μια θήκη συναγερμού, όπως τη λέγαμε. Και σχεδόν κάθε φορά που έβγαζα το πανωφόρι του ταγματάρχη μου, ενός αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας στο σπίτι, αντιλαμβανόμουν ότι με έφτυναν στην πλάτη», αναφέρει.
Ποιος το έκανε, δεν το έβλεπε. Ενεργούσαν αθόρυβα. «Στο μαγαζί, στην ουρά ή όταν έμπαινα στο λεωφορείο, σφύριζαν συχνά πίσω μου, ειδικά όσοι ήταν μεγαλύτεροι». Ο υποστράτηγος λέει ότι ήταν περίεργο να τα ακούς όλα αυτά στη δεκαετία του '80, γιατί ανατράφηκαν ως διεθνιστές.
Θυμάται ότι, ο επικεφαλής ενός ειδικού τμήματος ήρθε μια φορά σε αυτόν και του είπε: «Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς, πρέπει να απαγορεύσεις στα παιδιά σου στη μοίρα να φύγουν από τη φρουρά το Σάββατο και την Κυριακή. Να μην φύγει κανείς από την πόλη».
Ήμουν ταγματάρχης σε θέση αντισυνταγματάρχη, αρχηγός ειδικού τμήματος ήταν λοχαγός, ισάξιος σε βαθμό με εμένα. Του λέω: «Κόλια, τι έγινε, γιατί ήρθε η απαγόρευση;» Ξαφνιάστηκε: «Δεν το ξέρεις;» Και εξήγησε ότι οι ντόπιοι θα γιόρταζαν τα γενέθλια του Χίτλερ. Φούντωσα, απαίτησα: «Δώστε μας ένα όπλο, θα βγούμε». Κούνησε τα χέρια του: «Τι είσαι, τι είσαι. Ήρθε εντολή από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος να μην επιτρέψουμε καμία πρόκληση. Και τότε δεν ήξερα πότε ήταν τα γενέθλια του Χίτλερ. Αποδεικνύεται , 20 Απριλίου, δύο ημέρες πριν από τα γενέθλια του Λένιν», αναφέρει.
«Δεν ταίριαζε στο μυαλό μου ότι ένας από τους κατοίκους της Δυτικής Ουκρανίας, επρόκειτο να γιορτάσει τα γενέθλια του δικτάτορα και φασίστα που έφερε τόσο πολύ κακό», αναφέρει.
Ωστόσο, πολλοί κάτοικοι της περιοχής είχαν τους δικούς τους ήρωες από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Η σοβιετική κυβέρνηση χρειάστηκε άλλα δέκα χρόνια μετά τη Νίκη για να νικήσει τον Μπαντέρα. Μέχρι το 1955, στη Δυτική Ουκρανία λειτουργούσε ένα ισχυρό δίκτυο εθνικιστών του Ουκρανικού Αντάρτικου Στρατού OUN-UPA (μια οργάνωση απαγορευμένη στη Ρωσία). Ήταν πόλεμος μετά τον πόλεμο.
Τα μέλη του ΟΥΝ κρύφτηκαν στα δάση, όπου είχαν υπόγειες κρύπτες. Πολλοί κάτοικοι της περιοχής τους στήριξαν, βοήθησαν με τρόφιμα, θεωρώντας τα «παλικάρια από το δάσος» ως ήρωες που αγωνίζονται για μια ανεξάρτητη Ουκρανία.
Συνολικά, περισσότεροι από 25 χιλιάδες υπάλληλοι κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας, στρατιωτικό προσωπικό, αστυνομικοί και συνοριοφύλακες πέθαναν στα χέρια του Μπαντέρα στη μεταπολεμική περίοδο.
«Και τότε ήδη στην Ανεξάρτητη Ουκρανία, άρχισαν να γιορτάζουν, χωρίς να κρύβονται, την επέτειο της μεραρχίας Waffen SS "Galicia". Τα λείψανα 16 ανδρών των SS τάφηκαν ξανά πανηγυρικά στην περιοχή Lviv. Στη μνήμη του διχασμού, άρχισαν να γίνονται στις πλατείες λαμπαδηδρομίες και παρελάσεις βετεράνων. Οι άνδρες των SS κηρύχθηκαν «μαχητές για την ελευθερία της Ουκρανίας». Στο Ternopil και στο Ivano-Frankivsk, οι δρόμοι μετονομάστηκαν προς τιμήν αυτών των «ηρώων». Κατατέθηκαν στεφάνια στους τάφους των συνεργατών», είπε.
Σημαίες εξτρεμιστικών οργανώσεων που απαγορεύονται στη Ρωσία, κυματίζουν τώρα σε κυβερνητικά κτίρια στη Δυτική Ουκρανία.
Εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας μπορούν ακόμα να πειστούν τώρα, τότε όσοι πολεμούν στα εθνικά τάγματα δεν θα τα παρατήσουν και δεν θα πάνε στο πλευρό της Ρωσίας. Τόσο σκόπιμη ήταν η επεξεργασία τους, η οποία διήρκεσε περισσότερο από ένα χρόνο. Αυτοί είναι άνθρωποι τελείως διαφορετικής νοοτροπίας, πολύ σκληροί.
Τις πρώτες ημέρες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, όταν καταστράφηκαν σταθμοί ραντάρ, θέσεις αποθήκευσης εξοπλισμού, υπόστεγα και άλλες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ζητήθηκε από τους Ουκρανούς στρατιωτικούς να φύγουν, να απομακρύνουν τη φρουρά, να αποσύρουν το προσωπικό τους. Τους προειδοποίησαν μέσω συγγενών και γνωστών, ότι θα επέλθει χτύπημα. Και το αποτέλεσμα, γενικά, ήταν θετικό.
Υπήρχαν περιπτώσεις που πέρασαν τα σύνορα υπό όρους, προσφέρθηκαν να τους ανοίξουν διάδρομο, 10-15 άτομα πήγαν στην πλευρά της Ρωσίας και 40 πήγαν στην ενδοχώρα. Όμως υπάρχουν περισσότερα από 40 τάγματα εθνικιστών στην Ουκρανία. Όταν είδαν αυτή την κατάσταση, πήγαν στις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Ξεχώριζε μια διμοιρία με πολυβόλα και χειροβομβίδες, που στεκόταν πίσω από την πλάτη των μαχητικών των κύριων μονάδων. « Και ήταν αδύνατο να κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω, χτύπησαν αμέσως μόνοι τους. Αυτό είναι το νόημα του φιλοφασιστικού καθεστώτος, είναι έτοιμοι να χτυπήσουν μόνοι τους, έστω και μόνο για να πετύχουν έναν συγκεκριμένο στόχο», αναφέρει.
Ο υποστράτηγος υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με αναφορές του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το 40-45% και κάπου ακόμη και το 50% των μεμονωμένων τεχνικών μέσων, μέσων επικοινωνίας και στρατιωτικού εξοπλισμού έχουν καταστραφεί ή απενεργοποιηθεί στη γειτονική πλευρά.
«Ο Ουκρανός στρατός και το Εθνικό Τάγμα, είναι τώρα στριμωγμένοι, έχουν ψύχωση. Θα γρυλίσουν, θα κάνουν δολιοφθορές. Οι ομάδες σαμποτάζ και αναγνώρισης θα δράσουν πολύ σκληρά», αναφέρει.
Ο Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς Ποπόφ, έχει σημαντική εμπειρία στη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων σε «καυτά σημεία». Ήταν ο πρώτος αναπληρωτής διοικητής της αεροπορίας της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και δεν μπορούσαμε να μην του κάνουμε μια ερώτηση αναφέρει το politika.ru, για το πώς δύο ουκρανικά ελικόπτερα Mi-24 κατάφεραν την 1η Απριλίου να παρακάμψουν τα κρατικά μας σύνορα και να χτυπήσουν μια αποθήκη πετρελαίου στο Μπέλγκοροντ, όπου ξεκίνησε μια μεγάλη πυρκαγιά.
Σε μια επαπειλούμενη περίοδο ή όταν αναγνωριστικά αεροσκάφη πλησιάζουν τα κρατικά σύνορα, εισάγεται ειδικό καθεστώς, ενεργοποιούνται πρόσθετοι σταθμοί για τον έλεγχο ραντάρ του εναέριου χώρου. Όταν βρίσκονται σε εξέλιξη τοπικές εχθροπραξίες, όλα πρέπει να στηθούν, να είναι έτοιμα για την «πρώτη πολεμική ετοιμότητα». Το γιατί δεν συνέβη αυτό μένει να φανεί.
Αποδείχθηκε ότι στρατιωτικά ελικόπτερα πετούσαν σε εξαιρετικά χαμηλό ύψος, αποφεύγοντας το λοφώδες έδαφος. Οι ειδικοί λένε περίπου επτά μέτρα. Τα συστήματα αεράμυνας απλά δεν μπορούσαν να τα εντοπίσουν.
«Οι συνοριοφύλακες διαθέτουν παρατηρητήρια οπτικού ελέγχου. Πρέπει να ενισχυθούν. Θα υπάρξει δολιοφθορά μέχρι να οδηγήσουμε τον εχθρό πάνω από την αριστερή όχθη του Δνείπερου. Από εκείνο το σημείο ελικόπτερα θα μπορούν να μας φτάσουν με δυσκολία. Ακόμα, 350-400 χιλιόμετρα καλοκαιριού είναι δύσκολα», αναφέρει ο Ποπόφ.
«Δεν θα πάμε πουθενά ακόμα, θα ελέγξουμε την επικράτεια. Και τώρα είναι επικίνδυνο. Τα ουκρανικά στρατιωτικά ελικόπτερα πέταξαν, πιθανότατα, κατά μήκος της προεξοχής μας, παρέκαμψαν λίγο το Kharkov και πήγαν βορειοδυτικά, κρύβοντας πίσω από το γεγονός ότι τα ελικόπτερα μας συχνά πετούν κατά μήκος των συνόρων εκεί τώρα. Θα μπορούσαν να ζωγραφίσουν πάνω τους μια κίτρινη τρίαινα σε μπλε φόντο, να πετάξουν χωρίς σημάδια αναγνώρισης. Για αυτούς, όλες οι μέθοδοι είναι καλές. Ως εκ τούτου, πρέπει να ενισχύσουμε τον έλεγχο της προστασίας των κρατικών συνόρων. Είναι απαραίτητο να εμπλακούμε σε περιπολίες, και ίσως ακόμη και να επιβάλουμε απαγόρευση κυκλοφορίας στα εδάφη 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα», είπε.
