Συνειδητοποιώντας ότι η ρωσική ηγεσία είναι αποφασισμένη να ολοκληρώσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, οι αρχές του Κιέβου αναζητούν κάθε ευκαιρία για να καθυστερήσουν το φινάλε. Και είναι πρόθυμες να ανάψουν τη φλόγα των πολέμων κατά μήκος της περιμέτρου των ρωσικών συνόρων.
Ο Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, Ολέξι Ντανίλοβ, δήλωσε στις 26 Μαρτίου ότι η Ουκρανία στη σύγκρουση με τη Ρωσία «θα βοηθηθεί από το άνοιγμα νέων μετώπων». Ανέφερε το παράδειγμα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπου το Αζερμπαϊτζάν έχει ήδη αρχίσει να ενεργεί, και πρόσθεσε ότι αυτή είναι επίσης μια ευκαιρία για τη Γεωργία και τη Μολδαβία: «Εάν τόσο το Πρίντεστροβιε όσο και η Γεωργία και όλοι θα ασχολούνταν με την επιστροφή των εδαφών τους σήμερα. Επιπλέον, η Πολωνία δεν έχει ακόμη επισήμως διεκδικήσει την περιοχή του Καλίνινγκραντ. Σίγουρα θα μας βοηθούσε», είπε ο Ντανίλοβ.
Δεν ξέχασε το «Μέτωπο της Άπω Ανατολής», όπου, κατά τη γνώμη του, οι Ιάπωνες, με την υποστήριξη των συμμάχων Ηνωμένων Πολιτειών, θα έπρεπε να ανοίξουν πολεμικές επιχειρήσεις για την «απελευθέρωση» των Κουρίλων Νήσων. Προφανώς, το Κίεβο γνωρίζει ότι στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, οι φωνές εκείνων που ζητούν την ανακατάληψη των «βόρειων εδαφών» με τη βία γίνονται όλο και πιο δυνατές.
Αν και η ιαπωνική κυβέρνηση έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να σχολιάσει μια τέτοια προοπτική, ακούει τις εκκλήσεις να εγκαταλείψει τους περιορισμούς του ειρηνιστικού ιαπωνικού Συντάγματος και να αποκτήσει πυρηνικά πυραυλικά όπλα προκειμένου να ενεργήσει κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του «εδαφικού ζητήματος». Και αυτές οι δυνάμεις συσσωρεύονται. Ακόμη και τώρα, οι στρατιωτικές δαπάνες της Ιαπωνίας είναι ίσες ή συγκρίσιμες με τους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς τέτοιων πυρηνικών δυνάμεων όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, και, σύμφωνα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, υπερβαίνουν τις αμυντικές δαπάνες της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Η πρόθεση να ευθυγραμμιστεί η στρατιωτική δύναμη της χώρας με την οικονομική ισχύ υπήρχε εδώ και πολύ καιρό στην ιαπωνική πολιτική τάξη. «Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία απειλεί να κλονίσει τα ίδια τα θεμέλια της διεθνούς τάξης και θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει τον κόσμο στη μεγαλύτερη κρίση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο πρωθυπουργός Φούμιο Κισίντα. Σύμφωνα με το ιαπωνικό πρακτορείο ειδήσεων Kyodo Tsushin, σύμφωνα με τον Kishida, η Ιαπωνία δεν αποκλείει τη δυνατότητα ουσιαστικής ενίσχυσης των αμυντικών της δυνατοτήτων, καθώς η κυβέρνηση σκοπεύει να αναθεωρήσει τη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας και δύο άλλα βασικά έγγραφα για τη στρατιωτική συσσώρευση μέχρι το τέλος του το έτους. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός μίλησε για αυτό στην ομιλία του στους αποφοίτους της Εθνικής Άμυνας Ακαδημίας.
Σχεδόν όλα τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν τις δηλώσεις του Ιάπωνα πολιτικού, Muneo Suzuki, ο οποίος, χρησιμοποιώντας τον κίτρινο Τύπο, την εβδομαδιαία εφημερίδα Shukan Gendai, προειδοποίησε ότι ο τερματισμός των διαπραγματεύσεων για μια ειρηνευτική συνθήκη που ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και των κοινών δυνάμεων Ιαπωνίας και ΗΠΑ. Λένε ότι η Μόσχα θα πρέπει να επιστρέψει αμέσως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τη «συνθήκη ειρήνης», την οποία χρησιμοποιεί η ιαπωνική κυβέρνηση με μοναδικό σκοπό να αναγκάσει τη Μόσχα «να εγκαταλείψει τις Κουρίλες».
Ο Suzuki είπε: «Εάν δεν υπάρξει διαπραγμάτευση για μια ειρηνευτική συνθήκη με τη Ρωσία και το ζήτημα των βόρειων εδαφών, η Ιαπωνία μπορεί να πέσει περαιτέρω υπό την επιρροή της Αμερικής και, στο τέλος, να συγκρουστεί με τη Ρωσία». Παραδόξως, ορισμένα ρωσικά μέσα παρουσίασαν αυτή την δήλωση ενός μεμονωμένου βουλευτή ως τη θέση σχεδόν ολόκληρου του ιαπωνικού κοινοβουλίου.
Κανείς δεν μπορεί παρά να δει μια απειλή στα λόγια του: Δεν θα επιτραπεί στις διαπραγματεύσεις η κατοχή των Κουρίλων, θα έχετε έναν πόλεμο με τις συνδυασμένες δυνάμεις της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών .
Σε μια από τις εκδόσεις της Άπω Ανατολής, στον ίδιο δόθηκε η ακόλουθη περιγραφή: «Μέχρι το 2002, ο Muneo Suzuki, πράγματι, κατείχε ηγετικές θέσεις στο κυβερνών Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ιαπωνίας. Ταυτόχρονα, παρενέβη κατάφωρα στην πολιτική προς τη ρωσική κατεύθυνση, γεγονός που προκάλεσε αγανάκτηση και ακόμη και μίσος στους Ιάπωνες επαγγελματίες διπλωμάτες. Αλλά πάνω απ 'όλα, ένας ιθαγενής της πόλης Nemuro στο νησί Hokkaido ενδιαφερόταν για το «ζήτημα των Κουρίλων». Ο Suzuki έπεισε με μανία τους Ιάπωνες πολιτικούς ότι ήταν ο ίδιος ο άνθρωπος που θα μπορούσε να λύσει αυτό το ζήτημα»...
Ο Suzuki ανέπτυξε μια θυελλώδη δραστηριότητα, έχοντας καταφέρει να πάρει πολλά κρατικά χρήματα. Οργάνωσε την κατασκευή του «Οίκου Ιαπωνικής-Ρωσικής Φιλίας» στο Kunashir. Η κατασκευή αποδείχθηκε μεγαλειώδης - ένα πραγματικό ξενοδοχειακό συγκρότημα. Αποδείχθηκε ότι δεν περιφρόνησε τις δωροδοκίες και τις μίζες, ζέστανε καλά τα χέρια του, πιάστηκε, ατιμάστηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή.
Και το 2019, ο κ. Suzuki μπήκε ξανά ανεξήγητα στο ιαπωνικό κοινοβούλιο. Το TASS στη δημοσίευσή του τον παρουσίασε ως «διάσημο Ιάπωνα πολιτικό», «ειδικό στο διάλογο μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας», αναφέροντας ότι ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε συναντά περιοδικά τον κ. Σουζούκι για «θέματα ιαπωνο-ρωσικών σχέσεων».
Σήμερα, ο Muneo Suzuki «λύνει ξανά το ζήτημα των Κουρίλων», το οποίο δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει: οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα δόθηκαν από τον σοβιετικό στρατό το 1945.
Ας επιστρέψουμε όμως στις υπονοούμενες για το άνοιγμα από τους Ιάπωνες και τους Αμερικανούς του «δεύτερου μετώπου» του πολέμου κατά της Ρωσίας στην Άπω Ανατολή. Δηλώνοντας μια πιθανή προοπτική «σύγκρουσης» με τη Ρωσία στις Κουρίλες νήσους, ο Suzuki εκφοβίζει με τη συνδυασμένη δύναμη της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν και η Ουάσιγκτον έχει επανειλημμένα εξηγήσει στο Τόκιο ότι η στρατιωτική συμμαχία των δύο χωρών δεν συνεπάγεται τη βοήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ για την επίλυση της διαφοράς για τις Κουρίλες, επειδή αυτά τα εδάφη δεν βρίσκονται υπό τον διοικητικό έλεγχο της Ιαπωνίας, αλλά της Ρωσικής Ομοσπονδίας . Και επομένως, οι δηλώσεις του Ιάπωνα πολιτικού που φάνηκαν «συνταρακτικές» σε κάποιον δεν είναι παρά φλυαρία, η επιθυμία να «πουλήσει τον εαυτό του». Και τι νόημα έχουν οι Αμερικανοί να εκτίθενται στον κίνδυνο να εμπλακούν σε μια πυρηνική ανταλλαγή με τη Ρωσία, και ίσως όχι μόνο με τη Ρωσία, για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες του ιαπωνικού ρεβανσισμού.
Μεταξύ των Ιαπώνων, υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός όσων αμφισβητούν τις διαβεβαιώσεις της Ουάσιγκτον για τη βοήθειά της σε περίπτωση επιδείνωσης της στρατιωτικής κατάστασης γύρω από τα νησιά Senkaku (κινεζικά Diaoyu) που κατέχονται από την Ιαπωνία, τα οποία, αναφερόμενα σε έγγραφα και παλιούς χάρτες, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ισχυρίζεται όχι χωρίς λόγο. Υπάρχουν εκείνοι που προειδοποιούν τις ιαπωνικές αρχές για την παρέμβαση της Ιαπωνίας στην επίλυση του ζητήματος της Ταϊβάν, όπου, αν συμβεί κάτι, δεν είναι εγγυημένη η προστασία του εξεγερμένου νησιού από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, αν και η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να λέει το αντίθετο.
Η Ουάσιγκτον υπόσχεται πολλά, αλλά δεν σκοπεύει να ξεκινήσει τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τη Ρωσία ή την Κίνα. Ειδικά λόγω της Ταϊβάν ή των Κουρίλων.
