Την ημέρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, το Reuters δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Ο Πούτιν ξεκινά έναν πόλεμο που η Δύση είδε να έρχεται αλλά ήταν ανίσχυρος να σταματήσει», το οποίο εξιστόρησε τη φαινομενικά ασταμάτητη πορεία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν προς τον πόλεμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρώσος αξιωματούχος: ''Ουκρανικό χτύπημα'' με ελικόπτερα σε ρωσικό έδαφος- Στις φλόγες αποθήκη καυσίμων (Βίντεο)
Ο Λευκός Οίκος, έχοντας επίγνωση των σχεδίων του Πούτιν πολύ εκ των προτέρων, προειδοποίησε για την αποφασιστικότητά του να εισβάλει στην Ουκρανία, αλλά η απειλή των «τρομερών συνεπειών» και της «τρομερής τιμής» δεν είχε λεπτομέρειες σχετικά, με το ποιες θα ήταν αυτές οι συνέπειες πέρα από το είδος των οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014.
Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν μετά τις 24 Φεβρουαρίου, ήρθαν πιο γρήγορα και ήταν πολύ πιο τιμωρητέες από ότι είχε προβλέψει οποιοσδήποτε, συμπεριλαμβανομένου του Πούτιν. Αλλά το γεγονός ότι η Δύση, γνωρίζοντας την αποφασιστικότητά του να εισβάλει στην Ουκρανία, δεν ήταν πρόθυμη να τον αποτρέψει, είναι μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της πολιτικής της Δύσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, δεν ήταν ανίσχυροι να σταματήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία . Τους έλειπε η προετοιμασία και ο συντονισμός. Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει, εκτός από στρατιωτική αντιπαράθεση, για να συμβάλουν στην αποτροπή.
Δραστηριότητες της γκρίζας ζώνης χαμηλού κινδύνου
Οι δυτικές δημοκρατίες, πρέπει να βελτιωθούν στις δραστηριότητες χαμηλού κινδύνου της γκρίζας ζώνης που ασκούν οι ιδεολογικοί τους αντίπαλοι.
Οι αναλυτές εξωτερικής πολιτικής διαφωνούν σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά, με το τι συνιστά δραστηριότητα της γκρίζας ζώνης. Γενικά, συμφωνούν ότι περιλαμβάνει την επιδίωξη γεωπολιτικών στόχων μέσω προσεκτικά σχεδιασμένων επιχειρήσεων κάτω από το όριο της ένοπλης σύγκρουσης, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα εθνικής ισχύος.
Αυτά περιλαμβάνουν κυρίως μη στρατιωτικά και μη κινητικά εργαλεία, όπως ο κυβερνοπόλεμος, η οικονομία, η χειραγώγηση των εδαφικών συνόρων, η μετανάστευση, οι επιχειρήσεις πληροφόρησης, ο ψυχολογικός πόλεμος ή μέτρα για την αποδυνάμωση ενός αντιπάλου.
Ρωσικές και κινεζικές τακτικές της γκρίζας ζώνης
Το 2014, για παράδειγμα, στην περιοχή Donbas της Ουκρανίας, οι προσπάθειες των ουκρανικών δυνάμεων να διαταράξουν τις γραμμές ανεφοδιασμού του εχθρού, ματαιώθηκαν από εναέρια drones που κλωνοποίησαν κυψελωτά δίκτυα, εντόπισαν ενεργά κινητά τηλέφωνα και απενεργοποίησαν ουκρανικά συστήματα διοίκησης και ελέγχου.
Οι ουκρανικές δυνάμεις ήταν επίσης, ευάλωτες σε επιθέσεις από τους «μικρούς πράσινους» της Ρωσίας, στρατιώτες χωρίς διακριτικά στις πράσινες στολές τους για να δημιουργήσουν άρνηση για την προέλευσή τους.
Η Κίνα είναι επίσης ικανή στις τακτικές της γκρίζας ζώνης.
Για να ασκήσει εδαφικές διεκδικήσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, το Πεκίνο δεν χτίζει μόνο νέα νησιά και τα διεκδικεί ως έδαφος, αλλά αναπτύσσει έναν τεράστιο στόλο «μικρών γαλάζιων ανδρών» σε αλιευτικά σκάφη και εμπορικά σκάφη, μια θαλάσσια πολιτοφυλακή που παρενοχλεί και εξουθενώνει τους αντιπάλους σε αμφισβητούμενες περιοχές.
Αυταρχικά καθεστώτα και πόλεμος της γκρίζας ζώνης
Αυτές οι δραστηριότητες έχουν πολλαπλασιαστεί, ως ένας τρόπος για να αποφευχθεί η πρόκληση της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος. Την ημέρα πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το Ατλαντικό Συμβούλιο δημοσίευσε ένα άρθρο, διερευνώντας γιατί οι αυταρχικές κυβερνήσεις είναι συχνά καλύτερες στον πόλεμο της γκρίζας ζώνης από τις φιλελεύθερες δημοκρατίες.
Οι κεντρικές γραμμές εξουσίας τους επιτρέπουν να εκτελούν λειτουργίες άμεσα. Για παράδειγμα, μπορούν να αγοράσουν επιρροή στην Αφρική χρηματοδοτώντας έργα υποδομής με μετρητά μια διαδικασία που θα χρειαζόταν μήνες, αν όχι χρόνια, για να περάσει μέσα από την αμερικανική γραφειοκρατία.
Οι αυταρχικές κυβερνήσεις είναι επίσης, καλύτερες στο να σκέφτονται με μη δυαδικούς όρους όπως νίκη/ήττα ή πόλεμος/ειρήνη.
Ο στόλος των κινεζικών πλοίων βυθοκόρησης που κλέβουν άμμο από τα νησιά Matsu της Ταϊβάν, δεν έχει αναπτυχθεί για να «κερδίσει» τίποτα παρά για να ενοχλήσει, να αποσπάσει την προσοχή και να φθείρει την ακτοφυλακή της Ταϊβάν.
Λοιπόν, τι πρέπει να γίνει στο μέλλον;
Στρατηγικές Κυρώσεων
Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η ικανότητα των δυτικών εθνών να αποτρέψουν αυταρχικά καθεστώτα μπορεί να ενισχυθεί. Η Ρωσία υπολόγισε ότι, τα οικονομικά συμφέροντα θα εμπόδιζαν τις ευρωπαϊκές χώρες να συμμετάσχουν σε μια ισχυρή προσπάθεια επιβολής κυρώσεων.
Οι επίδοξοι επιτιθέμενοι γνωρίζουν τώρα ότι, το όνειρό τους να σπάσουν τη συμμαχία είναι ακριβώς αυτό, ένα όνειρο.
Αυτή η νέα πραγματικότητα προσφέρει στη Δύση την ευκαιρία να σχεδιάσει και να «προβάλει» κλιμακωτές στρατηγικές κυρώσεων, για να αποτρέψει τους μελλοντικούς επιτιθέμενους. Λαμβάνοντας μια τέτοια γρήγορη και ενιαία δράση κατά της Ρωσίας, τα δημοκρατικά έθνη έχουν δείξει ότι είναι πρόθυμα να δράσουν.
Ως αποτέλεσμα, οι επιτιθέμενοι πρέπει τώρα να καταλάβουν αυτή την αποδεδειγμένη προθυμία στους μελλοντικούς υπολογισμούς τους.
Προσπάθειες όπως η Task Force Klepto Capture, η μονάδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ που ιδρύθηκε στα μέσα Μαρτίου για την επιβολή κυρώσεων σε Ρώσους ολιγάρχες, πρέπει να θεσμοθετηθούν μόνιμα και να χρηματοδοτηθούν επαρκώς.
Οι ολιγάρχες υποστηρικτές των αυταρχικών καθεστώτων, πρέπει να γνωρίζουν, με υψηλό επίπεδο βεβαιότητας, ότι τελικά θα χάσουν τα παράνομα περιουσιακά τους στοιχεία.
Εναλλαγές στρατευμάτων, Στρατιωτική Εκπαίδευση
Στο ευρωπαϊκό μέτωπο, οι ΗΠΑ πρέπει να εξετάσουν πολύ μεγαλύτερες εναλλαγές στρατευμάτων. Τα επίπεδα δεν χρειάζεται να φτάνουν εκείνα του Ψυχρού Πολέμου, αλλά πρέπει να είναι σημαντικά υψηλότερα από αυτά που απαιτεί το τρέχον πρόγραμμα.
Όταν αναπτυχθούν, θα πρέπει να σταθμεύουν σε μπροστινές βάσεις στις νεότερες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Αν και η ιδέα είναι πιθανό να συναντήσει αντίσταση, πρέπει να εξεταστεί σοβαρά το κλείσιμο παλαιότερων βάσεων των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στη Γερμανία.
Νέες εγκαταστάσεις μπορούν να κατασκευαστούν σχετικά φθηνά στις χώρες του ΝΑΤΟ που αντιμετωπίζουν μπροστά. Επιπλέον εξοικονόμηση αντιστάθμισης, θα πραγματοποιηθεί επίσης μέσω χαμηλότερου συνεχούς κόστους.
Τα διδάγματα που αντλήθηκαν από το ουκρανικό πεδίο μάχης, πρέπει να ενσωματωθούν γρήγορα στη στρατιωτική εκπαίδευση και τις μελλοντικές κοινές ασκήσεις. Πρέπει να αναπτυχθεί ένα νομικό πλαίσιο, που θα επιτρέψει στη Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ να συμμετάσχει σε «επόμενου επιπέδου» παράτυπες οδηγίες πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης αντίστασης, των πολιτοφυλακών σε επίπεδο πόλης και της πολιτικής ανυπακοής.
Όπλα και τακτικές
Μετά την αξιολόγηση της απόδοσής τους στην Ουκρανία, τα φορητά οπλικά συστήματα όπως τα Javelins , τα Stingers, τα NLAW και τα drones θα πρέπει να τοποθετηθούν σε δυνητικά απειλούμενες χώρες, μαζί με αμυντικά συστήματα όπως τα συστήματα Sky Sabre που βασίζονται σε φορτηγά που έστειλε το Ηνωμένο Βασίλειο στην Πολωνία .
Ο κρυπτογραφημένος εξοπλισμός τακτικής επικοινωνίας και άλλες δυνατότητες αντιμετώπισης εμπλοκής, οι οποίες έχουν γίνει ολοένα και πιο σημαντικές, καθώς τα drones έχουν γίνει απαραίτητα αμυντικά μέσα, πιθανότατα θα έχουν επίσης μεγάλη ζήτηση.
Οι στρατιωτικοί τακτικοί από τον Σουν Τζου μέχρι τον Ναπολέοντα και τον Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ, λατρεύουν να μιλούν για τη σημασία της εφοδιαστικής. Η έλλειψη από τη Δύση μιας υγιούς στρατηγικής υλικοτεχνικής υποστήριξης, για να υποστηρίξει ένα δημοκρατικό έθνος που γειτνιάζει με το ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει ένα θανατηφόρο εμπόδιο.
Στην Ουκρανία οι αποθήκες γέμισαν και ο εξοπλισμός που χρειαζόταν για να μεταφερθεί στο μέτωπο είναι ήδη πλήρως δεσμευμένος. Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα από την τρέχουσα σύγκρουση, είναι ότι οι δυτικοί σύμμαχοι πρέπει να αναπτύξουν και να δοκιμάσουν ένα σύστημα logistics σχεδιασμένο, να μεταφέρει αποτελεσματικά την υλική υποστήριξη σε ένα αμυνόμενο έθνος χωρίς να προκαλεί κλιμάκωση της σύγκρουσης.
Νέο Παγκόσμιο Σύστημα Αποτροπής
Οι αντίπαλοι της δημοκρατίας θα ερευνούν πάντα, θα εκμεταλλεύονται τη γκρίζα ζώνη και θα καταφεύγουν σε ξεκάθαρη επιθετικότητα, εάν αισθανθούν μια ευκαιρία.
Από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, τα δυτικά δημοκρατικά έθνη έχουν αφήσει την επιφυλακή τους, και ως εκ τούτου, η Ουκρανία πληρώνει τρομερό τίμημα.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι η δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου συστήματος αποτροπής, που μπορεί να γίνει ξεκάθαρα κατανοητό από τους επιτιθέμενους και υπόσχεται, να προκαλέσει ένα επίπεδο πόνου που θεωρούν απαράδεκτο.
