Ο ιρανικός στρατός έχει γίνει αυτάρκης στην παραγωγή στρατιωτικών εξαρτημάτων και εξοπλισμού, δήλωσε ο διοικητής της χερσαίας δύναμης της χώρας στα δυτικά της χώρας.
«Θα απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό στην παραμικρή κίνηση και επιθετικότητα του εχθρού», δήλωσε ο στρατηγός Σουλεϊμάν Ταχέρι, κατά την επιθεώρηση της ετοιμότητας των στρατιωτικών δυνάμεων στα δυτικά σύνορα του Ιράν.
Πρόσθεσε ότι «η πίστη, η εκπαίδευση, η πειθαρχία και το υψηλό πνεύμα οδήγησαν τις μονάδες χερσαίας δύναμης που βρίσκονται στη συνοριακή λωρίδα στα δυτικά της χώρας, να έχουν υψηλό επίπεδο ετοιμότητας για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τους εχθρούς».
Ο στρατηγός Taheri εξήγησε, ότι οι επίγειες δυνάμεις βασίζονται στα εσωτερικά στελέχη τους στον τομέα των πυραυλικών συστημάτων, της αεράμυνας, των ελικοπτέρων, του πυροβολικού ακριβείας μεγάλης εμβέλειας και άλλου στρατιωτικού εξοπλισμού. Ως αποτέλεσμα, έχουν φτάσει σε αυτάρκεια και δεν χρειάζονται καμία άλλη χώρα.
Από το 2017, τα στοιχεία της νέας ικανότητας όπλων χτυπήματος ακριβείας του Ιράν πέφτουν «βροχή» σε όλη τη Μέση Ανατολή. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι Φρουροί της Επανάστασης χρησιμοποίησαν βαλλιστικούς πυραύλους υψηλής ακρίβειας, πυραύλους κρουζ και μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να χτυπήσουν εύρος στόχων, όπως το ISIL στη Συρία, κουρδικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, εγκαταστάσεις πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία, μια αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Ιράκ και Πετρελαιοφόρο συνδεδεμένο με το Ισραήλ στα ανοιχτά των ακτών του Ομάν.
Ως αποτέλεσμα, αυτά τα όπλα αποτελούν έναν κρίσιμο πυλώνα της στρατιωτικής στρατηγικής του Ιράν για την αποτροπή, για την άμυνα και για την υποστήριξη των εταίρων του στον « Άξονα της Αντίστασης». Ενώ οι δυτικές ανησυχίες κάποτε επικεντρώνονταν στην πιθανή χρήση πυραύλων από το Ιράν ως πυρηνικά συστήματα παράδοσης, οι πύραυλοί του έχουν γίνει πλέον μια συμβατική απειλή από μόνοι τους.
Ο σημαντικός ρόλος των όπλων ακριβείας χτυπήματος στα οπλοστάσια τόσο της Φρουράς της Επανάστασης όσο και του συμβατικού στρατού του Ιράν, του Artesh , έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, με τις δύο δυνάμεις να αναπτύσσουν τώρα αυτά τα όπλα σε όλες τις μεμονωμένες υπηρεσίες τους.
Δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων τονίζουν τρεις βασικές συνιστώσες της αποτροπής: ικανότητα, αποφασιστικότητα και ευπάθεια. Τα όπλα ακριβείας είναι κεντρικά και στα τρία.
Πρώτον, το Ιράν αυξάνει τις ποιοτικές και ποσοτικές δυνατότητές του σε όλο το φάσμα των όπλων κρούσης πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Δεύτερον, το Ιράν έχει σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητά του να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα φανερά ή κρυφά, εναντίον των μη κρατικών και κρατικών αντιπάλων του.
Τρίτον, επιχειρεί να μειώσει τα δικά του τρωτά σημεία, ενισχύοντας τη δυνατότητα επιβίωσης των όπλων ακριβείας του. Το Ιράν, επιχειρεί επίσης να εκμεταλλευτεί τα ευάλωτα σημεία των αντιπάλων του, απειλώντας να χτυπήσει ισραηλινές πόλεις και πυρηνικές εγκαταστάσεις καθώς και στρατιωτικές βάσεις και δυνάμεις των ΗΠΑ στην περιοχή.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε σε άρθρο μας και με τίτλο : Το Ιράν προκαλεί ΗΠΑ και Ισραήλ: Αποκαλύπτει πύραυλο με βεληνεκές 1.450 km, το Ιράν παρουσίασε έναν νέο πύραυλο με βεληνεκές 1.450 χιλιομέτρων, μία ημέρα μετά την επανέναρξη των έμμεσων συνομιλιών στη Βιέννη για τη διάσωση της πυρηνικής συμφωνίας της Τεχεράνης το 2015 με τις παγκόσμιες δυνάμεις.
Πριν από λίγες ημέρες, το ιρανικό υπουργείο Άμυνας αποκάλυψε δύο νέα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, στο πλαίσιο έκθεσης αεροδιαστημικής βιομηχανίας που πραγματοποιήθηκε για την 43η επέτειο της Ισλαμικής Επανάστασης.
Έχοντας βρεθεί υπό τις δυτικές κυρώσεις, το Ιράν αναγκάστηκε να αναπτύξει ανεξάρτητα τα όπλα του, βασιζόμενο σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Μια ποιοτική ανακάλυψη, ήρθε όταν οι Ιρανοί μπόρεσαν να καταρρίψουν το μυστικό αμερικανικό αναγνωριστικό UAV RQ-170 Sentinel στις 4 Δεκεμβρίου 2011. Κατασκευασμένο σύμφωνα με το σχέδιο "ιπτάμενη πτέρυγα", μοιάζει πολύ με το ρωσικό S-70 "Okhotnik".
Οι Ιρανοί διέλυσαν το αμερικανικό drone, το μελέτησαν και δημιούργησαν με βάση την Αμερικανική τεχνολογία το «Κτήνος Κανταχάρ», όπως ονομαζόταν στον Τύπο, μια ολόκληρη οικογένεια από τα UAV τους.
Μέχρι στιγμής, η κορυφή της εξέλιξης της οικογένειας Saiga είναι το Shahed 171 Simorgh, ένα επιχειρησιακό-τακτικό αναγνωριστικό UAV, το οποίο είναι ένα αντίγραφο πλήρους μεγέθους του κατασχεθέντος RQ-170 Sentinel.
Στις 4 Ιανουαρίου 2021, ο δορυφόρος WorldView-2 φωτογράφισε έναν ολόκληρο στρατό 154 UAV διαφόρων τύπων, σε ένα αεροδρόμιο στην έρημο κοντά στη Σεμνάν στα πλαίσια μεγάλης κλίμακας αντι-ισραηλινών στρατιωτικών ασκήσεων.
Όλα τα ιρανικά UAV έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία πολλές φορές σε μάχη στη Συρία. Το σύστημα Swarm, δημιουργήθηκε και δοκιμάστηκε για αυτόματο έλεγχο ενός σμήνους επιθετικών drones. Το 2018, το ιρανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος Shahed-171 Simurg μπόρεσε να παραβιάσει τα ισραηλινά σύνορα, το ξεκάθαρα υπερβολικά επαινούμενο σύστημα αεράμυνας απέτυχε να το καταρρίψει και επέστρεψε στο έδαφος του SAR. Δεν αποτελεί έκπληξη, το γεγονός ότι Κινέζοι και Ρώσοι μηχανικοί έδειξαν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον για το «Τέρας Κανταχάρ».
Τέλος να αναφέρουμε ότι το Ιράν και η Ρωσία θα υπογράψουν μια 20ετή συμφωνία συνεργασίας για την ασφάλεια και την άμυνα, ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εντός του 2022, η οποία θα περιλαμβάνει την αγορά μαχητικών Su-35, πυραύλων S-400 και ενός δορυφόρου.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε σε άρθρο μας και με τίτλο : Mega deal! Αμυντική συμφωνία Ρωσίας-Ιράν για Su-35 με ανταλλαγή drones, ότι η συμφωνία θα περιλαμβάνει την αγορά τουλάχιστον 24 βαρέων μαχητικών Sukhoi Su-35SE. Πολλά από αυτά τα αεροσκάφη έχουν ήδη κατασκευαστεί, καθώς ήταν μέρος μιας ημιτελούς παραγγελίας από την Αίγυπτο.
Να αναφέρουμε ότι δεν είναι καθόλου παράλογο να περιμένουμε μια παρόμοια, ή ακόμη μεγαλύτερη, συμφωνία με την Κίνα. Ο ασιατικός γίγαντας, με τον εντυπωσιακό πληθυσμό και τη βιομηχανία του, είναι σημαντικός εισαγωγέας πετρελαίου, επομένως η ανταλλαγή όπλων για πρώτες ύλες με το Ιράν θα μπορούσε να είναι επωφελής και για τις δύο πλευρές.
