Τα ελικόπτερα μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πετούν σε συνθήκες DVE, όπου ο κακός καιρός ή ο καπνός, η σκόνη ή άλλα περιορίζουν σημαντικά την ορατότητα. Η προσπάθεια ελιγμού ενός ελικοπτέρου σε μια περιορισμένη ζώνη προσγείωσης, παρουσιάζει τη δική της πολυπλοκότητα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Kινήσεις μέσω Ισραήλ και ελληνική “έκπληξη” για τα τουρκικά drones-Να απελευθερωθούν επιτέλους κανόνες εμπλοκής
Όλα αυτά αυξάνουν τον σωματικό και πνευματικό φόρτο εργασίας για τους πιλότους, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα σοβαρών λαθών, ειδικά όταν συνδυάζεται με το άγχος της μάχης ή τη γενική κόπωση.
Έχοντας αυτό που έχει περιγραφεί ποικιλοτρόπως ως « ψηφιακός συγκυβερνήτης » ή «εποπτευόμενη αυτονομία», θα μπορούσε να βοηθήσει τους πιλότους ελικοπτέρων και άλλα μέλη του πληρώματος να διαχειριστούν τα πράγματα σε αυτές τις συνθήκες, καθώς και να παρακολουθούν τα ζητήματα γενικά.
Η Defense Advanced Research Projects Agency, ή DARPA, σε συνεργασία με τη θυγατρική της Lockheed Martin Sikorsky, πραγματοποίησαν δοκιμαστική πτήση με ένα ειδικά διαμορφωμένο UH-60A, η οποία διήρκεσε περίπου 30 λεπτά.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε: Eλικόπτερο UH-60 Black Hawk πέταξε για πρώτη φορά χωρίς πλήρωμα. Η δοκιμαστική πτήση χρησιμοποίησε μια σειρά συστημάτων, που έχουν σχεδιαστεί κυρίως για να βοηθούν στη βελτίωση της απόδοσης των πιλότων ελικοπτέρων και να προσφέρουν πρόσθετα περιθώρια ασφάλειας, αλλά θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν σκαλοπάτι για ακόμη μεγαλύτερες αυτόνομες δυνατότητες στο μέλλον.
Μία άλλη έκδοση, το μη επανδρωμένο CH-53K θα μπορούσε να οδηγήσει τα ισραηλινά στρατεύματα βαθιά πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Σύμφωνα με το jpost, τα ελικόπτερα βαριάς ανύψωσης CH-53K που έχει αγοράσει η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία από τη Lockheed-Martin, ενδέχεται να έχουν αυτοματοποιημένες δυνατότητες πτήσης, επιτρέποντας μη επανδρωμένες πτήσεις βαθιά πίσω από τις γραμμές του εχθρού.
Αν και αυτά τα ελικόπτερα CH-53K, τα οποία αναμένεται να φτάσουν μέχρι το 2026, δεν έχουν ακόμη τη δυνατότητα να το κάνουν με πλήρεις δυνατότητες fly-by-wire, έχει το δυναμικό ανάπτυξης να έχει αεροσκάφος της Υπηρεσίας Προηγμένων Ερευνητικών Έργων (DARPA) Το Labor In-Cockpit Automation System (ALIAS) εγκαθίσταται σε περίπτωση που η Πολεμική Αεροπορία αποφασίσει να εγκαταστήσει ένα τέτοιο σύστημα.
Το ALIAS είναι μια «ευέλικτη, επεκτάσιμη αρχιτεκτονική αυτοματισμού για υπάρχοντα επανδρωμένα αεροσκάφη που επιτρέπει ασφαλείς λειτουργίες με μειωμένο πλήρωμα, που διευκολύνει την προσθήκη υψηλών επιπέδων αυτοματισμού σε υπάρχοντα αεροσκάφη», αναφέρεται σε δήλωση της DARPA.
Παρέχει επίσης μια πλατφόρμα για την ενσωμάτωση πρόσθετων δυνατοτήτων αυτοματισμού προσαρμοσμένες για συγκεκριμένες αποστολές. Το σύστημα στοχεύει επίσης να υποστηρίξει την εκτέλεση μιας ολόκληρης αποστολής από την απογείωση έως την προσγείωση, συμπεριλαμβανομένου του αυτόνομου χειρισμού συμβάντων έκτακτης ανάγκης όπως αστοχίες συστήματος αεροσκαφών.
Αυτές οι πρόσφατες δοκιμαστικές πτήσεις, είναι οι τελευταίες εξελίξεις στο πρόγραμμα Aircrew Labor In-Cockpit Automation System (ALIAS) της DARPA, το οποίο ξεκίνησε το 2014. Το ALIAS αξιοποιεί την τεχνολογία Matrix της Sikorsky , έναν συνδυασμό εξαρτημάτων λογισμικού και υλικού που διασυνδέεται με τα υπάρχοντα ηλεκτρονικά συστήματα και τον μηχανικό έλεγχο ενός αεροσκάφους, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη από το 2013. Το ALIAS έχει επίσης δοκιμαστεί στο παρελθόν, σε ένα ελικόπτερο Sikorsky S-76B και ένα Cessna 208 Caravan με σταθερές πτέρυγες
.
Η προσδοκία παραμένει ότι τα αεροσκάφη που είναι εξοπλισμένα με ALIAS, θα εξακολουθούν να έχουν γενικά πιλότους και άλλο πλήρωμα αεροσκαφών για να επιβλέπουν μια πτήση. Το σύστημα ALIAS περιγράφεται ως «προσαρμόσιμο, πτυσσόμενο, αφαιρούμενο κιτ».
Έχει σχεδιαστεί για να μπορεί να υποστηρίξει μια ολόκληρη αποστολή από την απογείωση έως την προσγείωση και μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο ενός αεροσκάφους, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή οποιασδήποτε άλλης κατάστασης που απαιτεί από τους αεροπόρους να απομακρύνουν την προσοχή από τον έλεγχο του αεροσκάφους.
Τα μέλη του πληρώματος μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα φορητό tablet για να ελέγχουν το σύστημα και να αλλάζουν διαδρομές πτήσης ή άλλες παραμέτρους κατά τη διάρκεια της πτήσης. Μπορούν επίσης να αναλάβουν και να επαναλάβουν τον άμεσο έλεγχο του αεροσκάφους όταν χρειαστεί.
Αυτή η ικανότητα θα επιτρέψει στους πιλότους να εναλλάσσονται με σιγουριά, μεταξύ αυτονομίας και πιλοτικής λειτουργίας, σε οποιοδήποτε σημείο της αποστολής τους με την κυριολεκτική αλλαγή ενός διακόπτη. Με μειωμένο φόρτο εργασίας, οι πιλότοι μπορούν να επικεντρωθούν στη διαχείριση αποστολών.
