Η Ρωσία σε μια αναμέτρηση με την Ουκρανία, θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει την ανωτερότητά της στον ηλεκτρονικό πόλεμο για να παραλύσει τη διοίκηση και τον έλεγχο του αντιπάλου της και να διακόψει τις επικοινωνίες με μονάδες στο πεδίο.
Όσον αφορά την αεράμυνα και τον ηλεκτρονικό πόλεμο, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ αυτών των δύο δυνάμεων. Είναι δύσκολο να δει κανείς, πώς η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να κατακλυστεί εντελώς από τον αέρα.
Ωστόσο, η μαχητική εμπειρία της Ουκρανίας στο Ντονμπάς και η αεράμυνα μικρού βεληνεκούς και τα αντιαρματικά όπλα, που περιλαμβάνουν πυραύλους Javelin που προμηθεύονται από τις ΗΠΑ, θα βοηθούσε στην επιβράδυνση κάθε ρωσικής προέλασης.
Αλλά η Ρωσία, δεν θα επιχειρούσε καμία σημαντική στρατιωτική ενέργεια χωρίς εκτεταμένη χρήση αεροπορικής δύναμης. Έχοντας αυτό κατά νου, τώρα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ρίξουμε μια λεπτομερή ματιά στα αντίστοιχα αεροπορικά περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να αξιοποιήσουν η Ρωσία και η Ουκρανία στην περιοχή, και πώς συγκρίνονται οι δυνατότητές τους.
Εκτός από τις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις, ή VKS, μονάδες στη δυτική περιοχή, το WMD είναι υπεύθυνο για τα ρωσικά στρατεύματα εδάφους εντός της περιοχής, καθώς και για ολόκληρο τον στόλο της Βαλτικής , ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τις δικές του μονάδες αεροσκαφών.
Όταν πρόκειται για μονάδες VKS που υπάγονται στο WMD, αυτές υπάγονται στη διοίκηση της 6ης Πολεμικής Αεροπορίας και Στρατού Αεράμυνας, ή 6 A VVS PVO, ένας οργανισμός που δημιουργήθηκε μόλις το 2015. Το 6 A VVS PVO περιλαμβάνει στρατηγικά επιφορτισμένες επίγειες μονάδες αεράμυνας, καθώς και αεροσκάφη τακτικής μάχης (γνωστά στη Ρωσία συλλογικά ως Frontal Aviation) και ελικόπτερα της Στρατιωτικής Αεροπορίας, τα οποία αναμένεται να επιχειρούν σε στενή συνεργασία με τα ρωσικά στρατεύματα εδάφους.
Μέσα στο 6 A VVS PVO είναι ένα ενιαίο σύνθετο τμήμα, το 105th Composite Aviation Division (105 SAD), το οποίο περιλαμβάνει όλα τα μαχητικά και αεροσκάφη κρούσης του WMD, καθώς και ένα ανεξάρτητο σύνταγμα σύνθετων μεταφορών, το οποίο εκτελεί κυρίως αποστολές VIP και συνδέσμους. Η Ρωσική Αεροπορία Στρατού, έχει μία ταξιαρχία και δύο συντάγματα για συνολικά 10 μοίρες ελικοπτέρων, συμπεριλαμβανομένων μονάδων εξοπλισμένων με τύπους ικανούς να εκτελούν εργασίες επίθεσης, αεροπορικής επίθεσης και μεταφοράς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Ψαγμένο" deal! Ρωσία-Σερβία υπέγραψαν κατασκευή κέντρου πυρηνικής τεχνολογίας-Προκάλυμμα για την μεταφορά πυραύλων στην Σερβία;
Οι ακόλουθες αεροπορικές βάσεις, θα μπορούσαν να στείλουν αεροσκάφη για να συνεισφέρουν ή θα μπορούσαν να αναπτύξουν τα περιουσιακά τους στοιχεία:
Kursk-Khalino: Το 14th Fighter Aviation Regiment (14 IAP) του 105 SAD έχει δύο μοίρες μαχητικών, και οι δύο πετούν με το διθέσιο Su-30SM.
Voronezh: Οι δυνατότητες τακτικής βομβαρδιστικών του 105 SAD ανήκουν στο 47 BAP, το οποίο διαθέτει δύο μοίρες Su-34 Fullbacks.
Besovets: Μέρος του 105th Composite Aviation Division, το 159 IAP περιλαμβάνει δύο μοίρες που πετούν το μονοθέσιο μαχητικό πολλαπλών ρόλων Su-35S Flanker.
Khotilovo: Ένα άλλο σύνταγμα 105 SAD, το 790 IAP έχει τρεις μοίρες μαχητικών που πετούν ένα μείγμα αεροσκαφών Su-35S και αναχαιτιστών MiG-31BM Foxhound.
Shatalovo: Μία από τις δύο μονάδες άμεσης αναφοράς, η 4 ORAE είναι μια αποκλειστική μοίρα αναγνώρισης που πετά με έξι έως οκτώ γρήγορα αεριωθούμενα Su-24MR Fencer, καθώς και έναν μικρότερο αριθμό διπλών στροβιλοκινητήρων An-30 που χρησιμοποιούνται για φωτοεπισκόπηση.
Αγία Πετρούπολη-Λεβάσοβο: Μια άλλη μονάδα άμεσης αναφοράς, με μια ποικιλία αεροσκαφών An-26, An-12, An-72, Tu-134, An-148, L-410, Mi-8 και Mi-26.
Vyazma: Αποτελείται από δύο μοίρες επίθεσης (Ka-52 και Mi-24P) και μια μοίρα μεταφοράς εφόδου (Mi-8MTV-5-1), καθώς και από ένα απόσπασμα ηλεκτρονικού πολέμου (EW), το τελευταίο εξοπλισμένο με το Mi-8MTPR- 1.
Στοιχεία της ουκρανικής στρατιωτικής αεροπορίας
Ενώ δυτικές πηγές αποδίδουν στην ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, ή PS, ως την έβδομη μεγαλύτερη αεροπορία της Ευρώπης, εξακολουθεί να ανέρχεται σε περίπου 200 αεροσκάφη όλων των τύπων, σε σύγκριση με περίπου 1.500 μαχητικά αεροσκάφη για τα αεροπορικά όπλα της Ρωσίας.
Περίπου 50 μαχητικά MiG-29 επιβιώνουν με το PS, και αυτά τοποθετούνται σε δύο συντάγματα, την 40η Ταξιαρχία Τακτικής Αεροπορίας (40 brTA) στο Vasyl'kiv και την 114 brTA στο Ivano/Frankivs'k.
Περίπου 32 Su-27 επιβιώνουν με άλλα δύο συντάγματα, στο 831 brTA στο Myrhorod και το 39 brTA στο Ozerne.
Μια ενιαία ουκρανική βάση, το Starokostiantyniv, εκμεταλλεύεται έναν φθίνοντα αριθμό Su-24M και Su-24MR, ίσως δεκάδες συνολικά, που έχουν εκχωρηθεί στα 7 brTA. Στην ίδια βάση λειτουργούν τώρα και τα τουρκικής κατασκευής οπλισμένα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Bayraktar TB2 , τα οποία έχουν δει πρόσφατες μάχες στα ανατολικά της χώρας.
Σε αντίθεση με το ρωσικό ομόλογό της, η Ουκρανική Αεροπορία Στρατού είναι ξεχωριστός κλάδος και όχι μέρος της αεροπορίας. Βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε παλαιότερες εκδόσεις των Mi-8 και Mi-24, με ενεργά επί του παρόντος περίπου 50 Hips και 30 ή περισσότερα Mi-24.
Στα χαρτιά, η διαθέσιμη αεροπορική ισχύς της Ουκρανίας δεν ταιριάζει με μία μόνο ρωσική στρατιωτική περιφέρεια, πόσο μάλλον με το VKS γενικά. Ωστόσο, η Ουκρανία έχει αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία μάχης από τη σύγκρουση στα ανατολικά της χώρας.
Ως μέρος αυτής της στρατηγικής, οι ουκρανικές αεροπορικές βάσεις και τυχόν σταθερά ραντάρ ή θέσεις διοίκησης, θα είναι επίσης πρωταρχικοί στόχοι για επιδρομές με χρήση πυραύλων αέρος και εδάφους , οι οποίοι περιλαμβάνουν βαλλιστικούς τύπους Iskander-M, καθώς και πυραύλους κρουζ Kalibr που εκτοξεύονται από τη Μαύρη Θάλασσα.
Έχοντας αυτό κατά νου, η Ουκρανία μπορεί κάλλιστα να ανταποκριθεί σε μια μεγάλης κλίμακας ρωσική επέμβαση στο έδαφός της, κρατώντας αντίθετα τα περιορισμένα επανδρωμένα αεροσκάφη της μακριά από κίνδυνο όσο το δυνατόν περισσότερο, ακόμη και επανατοποθετώντας τα στα δυτικά σημεία της χώρας και αντ' αυτού χρησιμοποιώντας την επίγεια αεράμυνα.
Ωστόσο, οι ουκρανικές αντιαεροπορικές άμυνες έχουν την ικανότητα τουλάχιστον, να επιβραδύνουν μια ρωσική προέλαση και, στη διαδικασία, να δεσμεύουν τα VKS σε αποστολές άμυνας-καταστολής.
Παρά το χάσμα μεταξύ της ρωσικής και της ουκρανικής αεροπορίας όσον αφορά τους αριθμούς και τον εκσυγχρονισμό, οι αμυντικοί σχεδιαστές της Μόσχας, θα γνωρίζουν καλά ότι μια αντιπαράθεση με τον ουκρανικό στρατό δεν θα συνεπαγόταν καμία έλλειψη κινδύνων και ότι ο έλεγχος του αέρα, θα είναι πιθανότατα κρίσιμος για τις εξελίξεις στο έδαφος.
Εάν υπήρχε μια νέα και μεγάλης κλίμακας ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το Κίεβο θα μπορούσε ίσως να προσπαθήσει να επιβάλει αρκετή φθορά στον αέρα για μια αρκετά μεγάλη περίοδο, ώστε η Μόσχα να επανεξετάσει τις ενέργειές της. Αλλά οι πιθανότητες στον ουρανό είναι πολύ ξεκάθαρα σταθμισμένες έναντι της Ουκρανίας. Ως εκ τούτου, μια άλλη στρατηγική θα μπορούσε να είναι να χάσει η Ουκρανία την αεροπορική κυριαρχία στο κατεστραμμένο από τον πόλεμο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας και να οχυρώσει τα πάντα προς τα δυτικά, ειδικά γύρω από το Κίεβο, προετοιμάζοντας μια μακρά και επίπονη σύγκρουση.
