Η Τουρκία προσπαθεί να αγορευτεί ως μεσολαβητής μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εν μέσω φόβων για πόλεμο μεγάλης κλίμακας.
Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών λένε ότι η Ρωσία έχει συγκεντρώσει έως και 100.000 στρατιώτες κατά μήκος των συνόρων της με την Ουκρανία και ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να διατάξει εισβολή στα τέλη Ιανουαρίου.
Οι σχέσεις Άγκυρας-Κιέβου
Εάν προέκυπτε σύγκρουση, η Άγκυρα, η οποία έχει καλές σχέσεις τόσο με τη Μόσχα όσο και με το Κίεβο, θα μπορούσε να είναι ένας από τους σημαντικότερους ωφελούμενους.
Πουλώντας παράλληλα όπλα στην Ουκρανία και αγοράζοντας όπλα από τη Ρωσία, η Τουρκία φαίνεται να έχει ήδη επιτύχει κάποιους από τους γεωπολιτικούς της στόχους.
https://www.youtube.com/watch?v=Mug5aBRUre4
Στο Κίεβο, η Άγκυρα θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της Ουκρανίας ενάντια στη Ρωσία, ειδικά μετά την πρόσφατη αγορά της Ουκρανίας με οπλισμένα drones τουρκικής κατασκευής. Το Bayraktar TB2 αποδείχθηκε ότι άλλαξε το παιχνίδι κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ πέρυσι.
Ως μέρος της συμφωνίας, η τουρκική εταιρεία Baykar Defense και η ουκρανική Ukrspecexport ίδρυσαν μια κοινοπραξία με την επωνυμία Black Sea Shield για την παραγωγή του Bayraktar TB2 στην εγχώρια αγορά στην πρώην Σοβιετική δημοκρατία.
Οι αναφορές υποδηλώνουν ότι ο στρατός της Ουκρανίας διαθέτει πλέον περισσότερα από τα εξελιγμένα στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο ήταν ο ξεκάθαρος νικητής της σύγκρουσης των 44 ημερών ενάντια στην κατ' όνομα σύμμαχο της Ρωσίας, Αρμενία.
Τον Οκτώβριο, η Ουκρανία χρησιμοποίησε μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar ενάντια στις υποστηριζόμενες από τη Ρωσία αυτονομιστικές δυνάμεις στην περιοχή του Ντονμπάς για πρώτη φορά.
Τα τουρκικά drone θα μπορούσαν να αποδειχθούν αποτελεσματικά σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, αλλά είναι απίθανο να είναι σε θέση να οδηγήσουν σε νίκη της Ουκρανία έναντι του πανίσχυρου ρωσικού στρατού.
Η Ρωσία έχει ήδη εμπειρία στην αντιμετώπιση τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Λιβύη σε μια σύγκρουση αντιπροσώπων μεταξύ του υποστηριζόμενου από τη Ρωσία Λιβυκού Εθνικού Στρατού με επικεφαλής τον Khalifa Haftar και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας που υποστηρίζεται από την Τουρκία.
Οι δυνάμεις του Χάφταρ χρησιμοποίησαν με επιτυχία το ρωσικής παραγωγής σύστημα αεράμυνας Pantsir-S1 για να καταρρίψουν έναν αριθμό τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ενώ γίνεται λόγος ότι κάποιο από αυτά κατέληξε γαι μελέτη στα χέρια της Ρωσίας
Ωστόσο, το Μπαϊρακτάρ θα μπορούσε αναμφίβολα να προκαλέσει απώλειες στους Ρώσους πληρεξούσιους στο Ντονμπάς.
Οι σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας
Ενώ η Μόσχα εξέφρασε τις «σοβαρές ανησυχίες» της για την τουρκική πώληση των drones στην Ουκρανία, οι αυξανόμενοι στρατιωτικοί δεσμοί μεταξύ Άγκυρας και Κιέβου δεν φαίνεται να επηρεάζουν τις σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία στοχεύει να αυξήσει τη δική της στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία.
Υπάρχουν επίσημες αναφορές που υποδηλώνουν ότι η Μόσχα έχει ξεκινήσει μεταφορά τεχνολογίας για την παραγωγή ορισμένων τμημάτων του συστήματος αεράμυνας S-400 στην Τουρκία και το Κρεμλίνο σχεδιάζει να παραδώσει άλλη μια παρτίδα πυραυλικών συστημάτων εδάφους-αέρος S-400 στην Άγκυρα.
Επιπλέον, η Ρωσία βρίσκεται σε συνομιλίες με την Τουρκία και έχει προσφέρει τη βοήθειά της στην ανάπτυξη προηγμένων εγχώριων μαχητικών αεροσκαφών TF-X
Συγκεκριμένα η Τουρκία επεξεργάζεται σχέδια για το Εθνικό Αεροσκάφος Μάχης, ένα εγχώρια σχεδιασμένο μαχητικό αεροσκάφος stealth πέμπτης γενιάς και η Ρωσία θέλει να συμμετάσχει στην κατασκευή του.
Δεδομένης της τρέχουσας περίπλοκης γεωπολιτικής πραγματικότητας, η Τουρκία θα μπορούσε να καταλήξει να κατασκευάζει αεροσκάφη με τη βοήθεια της Ρωσίας που θα μπορούσαν τελικά να πουληθούν στην Ουκρανία....
Η Τουρκία και η Ουκρανία είναι στρατηγικοί εταίροι και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν χάνει καμία ευκαιρία να επισημάνει ότι η ενσωμάτωση της Κριμαίας από το Κρεμλίνο το 2014 στη Ρωσική Ομοσπονδία ήταν «παράνομη ». Ωστόσο, την ίδια στιγμή, τουρκικά πλοία που μετέφεραν οικοδομικά υλικά επισκέφθηκαν την επίμαχη χερσόνησο σε πολλές περιπτώσεις.
Όπως διαπιστώνετε η Τουρκία στην αντιπαλότητα Ουκρανίας-Ρωσίας ακολουθεί μια αντιφατική πολιτική, γεγονός που υποδηλώνεται από ενέργειές της όπου η μια είναι αντίθετη από την άλλη, αφού πέραν των παραπάνω που αναφέραμε παρόλο που η Άγκυρα υποστηρίζει προφορικά την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, φέρεται να συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα που παράγεται στο Ντονμπάς από τη Ρωσία.
Τα ανθρακωρυχεία στην ανατολική Ουκρανία ελέγχονται από τις δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη Ρωσία και η αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ και η Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ εξάγουν τον ουκρανικό άνθρακα στη Ρωσία.
Στη συνέχεια η Μόσχα το επανεξάγει σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
https://www.youtube.com/watch?v=mBE8hisRCiY
Το τρίγωνο Ρωσίας-Τουρκίας-Ουκρανίας
Από τα τέλη Νοεμβρίου, η Τουρκία πρόσφερε τις «διαμεσολαβητικές υπηρεσίες» της στη Μόσχα και το Κίεβο τρεις φορές.
Η επιθυμία του Ερντογάν να μεσολαβήσει μεταξύ του Πούτιν και του Ουκρανού ηγέτη Volodymyr Zelensky καθοδηγείται από τη φιλοδοξία του να θεωρηθεί περιφερειακός ή ακόμα και παγκόσμιος ηγέτης.
Ταυτόχρονα, στοχεύει στην προστασία των τουρκικών συμφερόντων στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που η Άγκυρα συνεχίζει να βοηθά την Ουκρανία.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί την Ουκρανία για να αντισταθμίσει τη Ρωσία σε αυτήν την περιοχή, ενώ ο Ερντογάν, αντιμέτωπος με μια νομισματική κρίση στο εσωτερικό, χρειάζεται απεγνωσμένα μια νίκη στην εξωτερική πολιτική για να βελτιώσει τα ποσοστά αποδοχής του.
Γι' αυτό και αναμένεται να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του τόσο στη Μόσχα όσο και στο Κίεβο.
Το Κρεμλίνο έχει ήδη απορρίψει τις προσφορές της Τουρκίας, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία «δεν είναι αντιμαχόμενη πλευρά στη σύγκρουση του Ντονμπάς», ενώ οι ουκρανικές αρχές έχουν έναν σαφή όρο ότι δεν υπάρχουν συμφωνίες πίσω από την πλάτη της Ουκρανίας.
Ωστόσο, η Τουρκία και η Ρωσία έχουν ιστορία να κάνουν συμφωνίες πίσω από την πλάτη άλλων χωρών, συγκεκριμένα στη Συρία και τη Λιβύη.
Αν δεν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του Κιέβου, η Μόσχα και η Άγκυρα πιθανότατα θα είχαν ήδη καταλήξει σε διάφορες προσοδοφόρες ρυθμίσεις.
Στο άμεσο μέλλον, η Ρωσία και η Τουρκία ,εταίροι και αντίπαλοι ταυτόχρονα, αναμένεται να προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο να εξισορροπήσουν τα κοινά αμυντικά συμβόλαια, τα τεράστια ενεργειακά έργα όπως ο αγωγός TurkStream και η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού Akkuyu, καθώς και τις σχέσεις της Άγκυρας με την Ουκρανία.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ακόμα κι αν γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, είναι απίθανο να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, εκτιμώντας ότι θα επικρατήσει η σχέση λυκοφιλίας Πούτιν-Ερντογάν .