Οι κινεζικές στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στην Ταϊβάν, στοχεύουν σε δυνάμεις που προωθούν την επίσημη ανεξαρτησία του νησιού και αποτελούν μια «δίκαιη» κίνηση, για την προστασία της ειρήνης και της σταθερότητας. Εξάλλου είναι γνωστό, ότι οι στρατιωτικές εντάσεις με την Κίνα, η οποία ισχυρίζεται ότι η Ταϊβάν είναι δικό της έδαφος, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο για περισσότερα από 40 χρόνια.
Ίσως όμως να υπάρχουν και άλλοι λόγοι που η Κίνα στοχεύει σε πιθανή εισβολή στην Ταϊβάν. Η πρόσφατη κατάρρευση της εταιρείας ανάπτυξης ακινήτων Evergrande, είναι μόνο η τελευταία σε μια σειρά από τρομερά συμπτώματα που τροφοδοτούν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια στο εσωτερικό. Η κρίση χρέους των 8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στη σκιώδη οικονομία - περισσότερο από το μισό του ΑΕΠ της - διαφαίνεται επίσης μεγάλη, στην ικανότητα της Κίνας να διατηρήσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα στη ζωή. Ο γηράσκων, λιγότερο παραγωγικός πληθυσμός, το υψηλότερο κόστος παραγωγής και η φυγή από ξένες επενδύσεις οδηγούν σε πτώση του ΑΕΠ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όλοι εναντίον όλων! Η Γαλλία ρίχνει «λάδι στην φωτιά» ζητώντας αναγνώριση της Ταϊβάν- Κίνα: Μην ανακατεύεστε
Η Κίνα θα μείνει «μισή»
Η Κίνα μπορεί να χάσει σχεδόν τον μισό πληθυσμό της, (1,4 δισεκατομμύριο σήμερα, 730 εκατομμύρια το 2100) και να παρουσιάσει μια πτώση στον αριθμό των ανθρώπων που είναι σε ηλικία εργασίας, πράγμα που θα παρεμποδίσει την οικονομική της ανάπτυξη.
Οι ΗΠΑ, οι οποίες φαίνεται να χάνουν προσεχώς τη θέση τους ως η μεγαλύτερη παγκοσμίως οικονομική δύναμη, θα μπορούν ως εκ τούτου να προηγηθούν ξανά της Κίνας ως το τέλος του αιώνα, αν η μετανάστευση εξακολουθήσει να αντισταθμίζει την πτώση της γεννητικότητας, σύμφωνα με την μελέτη.
Μείωση πληθυσμού προβλέπεται παράλληλα στην Ασία και την Ευρώπη. Οι δύο αυτές ήπειροι φιλοξενούν ένα μεγάλο μέρος των 23 χωρών, που αναμένεται να δουν τον πληθυσμό τους να μειώνεται σε λιγότερο από τον μισό: Ιαπωνία (από 128 σε 60 εκατομμύρια), Ταϊλάνδη (από 71 σε 35 εκατομμύρια), Ισπανία (από 46 σε 23 εκατ.), Ιταλία (από 61 σε 31 εκατ.), Πορτογαλία (από 11 σε 4,5 εκατ.), Νότια Κορέα (από 53 σε 27 εκατ.). Ωστόσο ορισμένες χώρες δεν ακολουθούν αυτήν την τάση, όπως η Γαλλία (από 65 σε 67 εκατομμύρια).
Η δύναμη της Κίνας κορυφώθηκε
Η πραγματικότητα είναι ότι η οικονομική δύναμη της Κίνας ήδη μειώνεται.
Σίγουρα, τα στατιστικά μπορούν να προσαρμοστούν, αλλά δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Επιπλέον, αυτή η γενική οικονομική παρακμή οδηγεί το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ), να επιβάλει ακόμη πιο ακραία, καταπιεστικά μέτρα εναντίον των ανθρώπων και των επιχειρήσεων του . Η απάντηση του κεντρικού αντισυμβαλλομένου, επιδεινώνει μόνο τις οικονομικές επιδόσεις και τις αναταραχές των πολιτών.
Ταυτόχρονα, το Πεκίνο προσαρμόζει τις εσωτερικές του ρυθμίσεις εδώ και αρκετά χρόνια . Για παράδειγμα, ο νόμος περί εθνικών αμυντικών μεταφορών, τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2017. Ο νόμος αναδιάρθρωσε το νομικό του πλαίσιο, θέτοντας όλες τις εμπορικές ναυτιλίες υπό την άμεση εξουσία του κεντρικού αντισυμβαλλομένου.
Εξωτερικά, η βαθύτερη απομόνωση της Κίνας από τον κόσμο είναι σαφώς εμφανής και υπογραμμίζει τη συνεχή αποσύνδεσή της, από την παγκόσμια οικονομία και τους διεθνείς κανόνες του εμπορίου και της διπλωματίας. Αυτή η τάση, μπορεί κάλλιστα να επιβάλει μια εισβολή στην Ταϊβάν πιθανότατα τώρα παρά αργότερα, μόνο και μόνο για να αποσπάσει την προσοχή από τα εσωτερικά προβλήματα της Κίνας.
Στρατιωτικοί και ναυτικοί εμπειρογνώμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι το Πεκίνο σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει εμπορικά πλοία για τη μεταφορά έως και 2 εκατομμυρίων στρατιωτών σε εισβολή στην Ταϊβάν .
Οι πρόσφατες ειδήσεις φαίνεται να επιβεβαιώνουν ένα τέτοιο συμπέρασμα. Ο επίσημος τύπος της Κίνας, οι Global Times, αναγνωρίζουν την αναπόφευκτη, αν όχι επικείμενη, εισβολή στην Ταϊβάν. «Η Κίνα είναι προετοιμασμένη για το χειρότερο σενάριο-οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, ξεκινούν μια ολοκληρωτική στρατιωτική επέμβαση για να διακόψουν την εθνική επανένωση της Κίνας». αναφέρουν
Σαφώς, ο πόλεμος ή η απειλή πολέμου είναι στον ορίζοντα και όλα τα έθνη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού το γνωρίζουν.
Σε απάντηση της αυξανόμενης επιθετικής στάσης της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής ναυτιλίας, η Ταϊβάν και άλλα έθνη προσθέτουν περισσότερους αντιαρματικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Η Ιαπωνία, η οποία επί δεκαετίες διατηρεί μια ειρηνική εξωτερική πολιτική, έχει επίσης κάνει μια τεράστια αλλαγή στη σκέψη της, συνδέοντας την ασφάλεια της Ταϊβάν με τη δική της.
Ο αντίκτυπος μιας κινεζικής εισβολής στην Ταϊβάν, δεν θα περιοριστεί μόνο στην Ταϊβάν. Εάν συμβεί, όπως και η Ιαπωνία, θα εκληφθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλα έθνη ως στρατηγική απειλή για τη δική τους εθνική ασφάλεια.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός, ότι η Ταϊβάν παρέχει πάνω από το 50% των παγκόσμιων ημιαγωγών που απαιτούνται για προηγμένη επεξεργασία δεδομένων, αυτοκίνητα, τεχνητή νοημοσύνη και άλλη υψηλή τεχνολογία. Αλλά μια εισβολή, θα απειλούσε επίσης τα δημοκρατικά έθνη στην περιοχή, καθώς και τα εμπορικά και διεθνή νομικά πρότυπα.
Τέτοιες αντιλήψεις, θα βοηθήσουν στην εξήγηση των νέων και μεγαλύτερων απειλών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που έρχονται από το Πεκίνο. Αλλά η προσωπική ηγεσία και ιδιοκτησία του Σι Τζιν Πίνγκ επί του ΚΚΚ, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες εσωτερικές αποτυχίες της Κίνας, είναι σίγουρα επίσης παράγοντες που συμβάλλουν.
Η Κίνα θα προτιμούσε να αποφύγει τον πόλεμο, τουλάχιστον, μέχρι να μπορέσει να ταιριάξει με τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Όμως, ένας τομέας στον οποίο οδηγεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η τεχνολογία υπερηχητικών πυραύλων κατά των πλοίων. Αντί να συγκρουστεί με τους γείτονές του, θα μπορούσε το ΚΚΚ να σχεδιάσει μια επίθεση στις αμερικανικές ναυτικές δυνάμεις, για να διώξει τις Ηνωμένες Πολιτείες από την περιοχή;
Αν ναι, πώς θα αντιδρούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες; Πώς θα αντιδρούσε η περιοχή;
Οτιδήποτε λιγότερο από μια πλήρης απάντηση των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια κινεζική επίθεση, θα σήμαινε ότι η συμμαχία ασφάλειας Ασίας-Ειρηνικού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, θα έπαυε αμέσως να υπάρχει. Τότε πιθανότατα εναπόκειται σε κάθε έθνος, να κάνει τη δική του ειρήνη με το Πεκίνο - αν αυτό ήταν έστω και μια επιλογή.
