Η Κοινή Στρατιωτική Επιτροπή 5+5 (JMC) συνεδρίασε την Τετάρτη στη Γενεύη για να συζητήσει την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης για την αποχώρηση μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων από τη Λιβύη, σύμφωνα με δήλωση της Αποστολής Υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη (UNSMIL).
Η UNSMIL, η οποία διευκόλυνε τη συνάντηση παρουσία του επικεφαλής της Jan Kubis, δήλωσε ότι πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τη Συμφωνία κατάπαυσης του πυρός της 23ης Οκτωβρίου 2020 και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, προσθέτοντας ότι είναι επίσης μέρος των προσπαθειών της UNSMIL για την προώθηση της ασφάλειας της Λιβύης, παράλληλα με τις διεθνείς προσπάθειες στο πλαίσιο της Διάσκεψης του Βερολίνου για την χώρα .
Στις εναρκτήριες παρατηρήσεις του, ο Κούμπις εξέφρασε την εκτίμησή του τόσο στις αντιπροσωπείες όσο και στους διεθνείς εταίρους που υποστηρίζουν αυτήν την προσπάθεια, λέγοντας ότι το καθήκον τους είναι μεγαλύτερο από τις στρατιωτικές πτυχές και τις πτυχές της ασφάλειας, καθώς έχει άμεσο αντίκτυπο στις συνολικές εξελίξεις στη χώρα, στην ανάκτηση της κυριαρχίας, της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ενότητας.
Ο Κούμπις είπε ότι ο φάκελος των μισθοφόρων και των ξένων δυνάμεων είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα, καθώς δεν αφορά μόνο τη Λιβύη, αλλά και τις περιφερειακές χώρες και τη διεθνή κοινότητα.
«Ο ΟΗΕ, μαζί με τους διεθνείς εταίρους του, είναι έτοιμοι να σας υποστηρίξουν σε αυτήν την προσπάθεια, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης παρατηρητών κατάπαυσης του πυρός, που θα εργαστούν υπό την καθοδήγησή σας και κατόπιν αιτήματός σας για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της απόσυρσης. " είπε.
Εν τω μεταξύ, η UNSMIL έδωσε έμφαση στην εθνικό πλούτο της χώρας , στην ηγεσία του στρατού και των δυνάμεων ασφάλειας, των πολιτικών και οικονομικών διαδρομών ως βασικών για την υποστήριξη των Λιβυέων στην ανάκτηση της κυριαρχίας τους.
Η αποστολή των Ηνωμένων Εθνών επαίνεσε τον πατριωτισμό και τη δέσμευση των μελών της 5+5 της ΚΥΑ, ενθαρρύνοντάς τους να αδράξουν αυτήν την ευκαιρία για να εκπονήσουν το απαιτούμενο σχέδιο δράσης για την αποχώρηση των μισθοφόρων και ξένων μαχητών και δυνάμεων, το οποίο θα καθοδηγήσει επίσης την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας στις προσπάθειες της Λιβύης για ενοποίηση του στρατού καθώς και αφοπλισμός, αποστράτευση και επανένταξη (DDR) και μεταρρυθμίσεις στον τομέα της ασφάλειας (SSR) στη Λιβύη, με σταθεροποιητικό αντίκτυπο στην περιοχή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ελληνική διείσδυση στην Λιβύη! Οικονομικά deals και εκπαίδευση στην ακτοφυλακή της- Αβέβαιο το εκλογικό μέλλον της χώρας
Το αγκάθι των μισθοφόρων και των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ)
Έχουμε επισημάνει κατ΄επανάληψη τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη και ιδιαίτερα όταν εκφράστηκε η τελεσίδικη απόφαση της Τουρκίας δια στόματος του ΥΠΑΜ Ακάρ με την οποία έλεγε ότι "Δεν θα αποσύρουμε τα στρατεύματα μας από τη Λιβύη", τονίζοντας ότι τα στρατεύματα της χώρας του δεν ήταν ξένη δύναμη που αναπτύχθηκε στη Λιβύη.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η δήλωση Ακάρ συνέπιπτε χρονικά με δήλωση του Διοικητή της Κοινής Επιχείρησης της Δυτικής Στρατιωτικής Ζώνης της Λιβύης, Στρατηγού Osama Juwaili, οποίος έλεγε πρίν λίγες ημέρες ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «να ξεσπάσει ξανά πόλεμος στη χώρα».
Ο Juwaili τότε απέρριψε την επιστολή της 5+5 Joint Military Commission (JMC) προς το Προεδρικό Συμβούλιο, την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) και την Αποστολή Υποστήριξης του ΟΗΕ (UNSMIL), στην οποία απαιτούσε στρατιωτικές συμφωνίες και υπομνήματα συμφωνιών που είχαν υπογραφεί από την προηγούμενη νόμιμη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) να παγώσουν.
"Με βάση συμφωνία με την Τουρκία ζητήθηκε από το νόμιμο GNA να βοηθήσει στην απόκρουση της επίθεσης στην Τρίπολη, ενώ η Ρωσία και άλλες χώρες που έχουν στρατεύματα στη Λιβύη δεν έχουν νόμιμες συμφωνίες με την κυβέρνηση", ανέφερε ο Στρατηγός Juwaili σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε τότε στο Twitter.
Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο έδαφος της Λιβύης είναι ιδιαίτερα σημαντική από στρατηγικής άποψης, για τη διατήρηση του αποτυπώματός της στην Αφρική, ενώ η αεροπορική βάση στο al Watiya και η ναυτική στη Μισράτα, προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες στην Τουρκία από αυτή την άποψη, αλλά για την υλοποίηση του οράματος της "Γαλάζιας Πατρίδας" στη ΝΑ Μεσόγειο, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Τυχόν πλήρης στρατιωτική αποχώρηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, από τη Λιβύη, θα ισοδυναμούσε με τεράστια αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αφού ουσιαστικά η Τουρκία δεν θα μπορούσε να ασκήσει στρατιωτική πίεση στην νέα κυβέρνηση της Λιβύης για αποδοχή και νομιμοποίηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για την ΑΟΖ που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Σάρατζ.
Μένει τελικά να δούμε ποιός και με ποιό τρόπο θα εφαρμόσει τον σχεδιασμό της Κοινής Στρατιωτικής Επιτροπής 5+5 (JMC) της Λιβύης αναφορικά με την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων από την χώρα.
Οι ΗΠΑ είναι απρόθυμες να επέμβουν στρατιωτικά, ενώ η ΕΕ δεν έχει ακόμη δημιουργήσει τον Ευρωστρατό της.
Γαλλία και Ιταλία φαίνονται διατεθειμένες να παρέμβουν. Θα το κάνουν και αν ναι αυτό θα σημαίνει άραγε και στρατιωτική εμπλοκή τους;
