Μπορεί η προσοχή μας, να είναι στραμμένη στα γεγονότα της Μ Θάλασσας και στην αντιπαράθεση Δύσης και Ρωσίας, αλλά σε μια άλλη γωνιά του πλανήτη και συγκεκριμένα στα σύνορα Κίνας και Ινδίας, φαίνεται οι δύο χώρες να είναι έτοιμες να λύσουν τις διαφορές τους σχετικά με την περιοχή Λαντάκ με πόλεμο.
Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών, κατηγόρησε τις στρατιωτικές αποστολές του Νέου Δελχί κατά μήκος των συνόρων, ότι είναι η «αιτία» της τρέχουσας αντιπαράθεσης.
Σε απάντηση, το ινδικό υπουργείο Εξωτερικών κατηγόρησε το Πεκίνο, ότι "διαταράσσει" την ειρήνη και την ηρεμία στα σύνορα, συγκεντρώνοντας τεράστιο αριθμό στρατευμάτων και προσπαθώντας να "αλλάξει μονομερώς" το status quo.
Η Ινδία, φέρεται να "ανακατευθύνει" σχεδόν 50.000 στρατεύματα στα σύνορά της με την Κίνα, καθώς αναλαμβάνει "επιθετική στρατιωτική στάση" ενάντια στον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (PLA), κατά τη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση στην ανατολική περιοχή του Λαντάκ, σύμφωνα με σημερινές αναφορές των ΜΜΕ.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ινδία έχει τώρα σχεδόν 200.000 στρατεύματα στα σύνορα με το Ladakh, αύξηση 40% από πέρυσι. Οι Ινδοί αξιωματούχοι ανέφεραν, ότι η πρόσθετη ανάπτυξη στρατευμάτων θα επιτρέψει στους Ινδούς διοικητές, περισσότερες επιλογές για «επίθεση και κατάληψη» εδάφους από την κινεζική PLA.
Το Πακιστάν στο στόχαστρο της Ινδίας
Το Νέο Δελχί, ταυτόχρονα, αυξάνει τις εντάσεις στα δυτικά σύνορα με το Πακιστάν. Ο αρχηγός του ινδικού στρατού Manoj Mukund Naravane, είπε ακόμη ότι το έθνος της Νότιας Ασίας, είναι «πλήρως προετοιμασμένο» για έναν πόλεμο δύο μετώπων με το Πακιστάν και την Κίνα.
Εκτός από τα στρατεύματα, το PLA λέγεται επίσης, ότι έχει αναπτύξει προηγμένα οπλικά συστήματα κατά μήκος των ινδικών συνόρων, συμπεριλαμβανομένων, drone και πυραύλων.
Ο Ινδός υπουργός Άμυνας Rajnath Singh, βρίσκεται επί του παρόντος σε επίσκεψη στην περιοχή του Λαντάκ, με τα εγκαίνια νέων έργων υποδομής στα σύνορα κατά μήκος της γραμμής πραγματικού ελέγχου (LAC), να είναι το επίκεντρο του ταξιδιού του.
Στις 25 Ιουνίου, οι δύο ασιατικοί σταθμοί διοργάνωσαν τον 22ο γύρο του Μηχανισμού Εργασίας για Διαβούλευση και Συντονισμό (WMCC) για τις συνοριακές υποθέσεις Κίνας-Ινδίας, σε μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσης, στη διασυνοριακή αντιπαράθεση που συνεχίζεται από πέρυσι.
"Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν, για την ανάγκη εξεύρεσης έγκαιρης επίλυσης των υπολοίπων ζητημάτων κατά μήκος της ΛΑΚ στο ανατολικό Λαντάκ, λαμβάνοντας υπόψη, τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο υπουργών Εξωτερικών τον Σεπτέμβριο του 2020", ανέφερε η ανακοίνωση του υπουργείο Εξωτερικών της Ινδίας μετά τη συνάντηση της 25ης Ιουνίου.
"Από αυτή την άποψη, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να διατηρήσουν τον διάλογο και την επικοινωνία μέσω διπλωματικών και στρατιωτικών μηχανισμών, για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης για πλήρη αποδέσμευση από όλα τα σημεία τριβής, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αποκατάσταση της ειρήνης και της ηρεμίας, ώστε να καταστεί δυνατή η πρόοδος στις διμερείς σχέσεις", πρόσθεσε η δήλωση του Νέου Δελχί.
Η Ινδία και η Κίνα, έχουν επίσης πραγματοποιήσει 11 γύρους συνομιλιών σε επίπεδο στρατιωτικού διοικητή, για τον τερματισμό της διασυνοριακής αντιπαράθεσης, η οποία κλιμακώθηκε σε θανατηφόρες συνοριακές συγκρούσεις στην περιοχή της κοιλάδας του Γκαλάν τον περασμένο Ιούνιο.
Τέλος να υπενθυμίσουμε, ότι είκοσι Ινδοί και τέσσερις κινέζοι στρατιώτες σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις, τις πιο θανατηφόρες μεταξύ των εθνών μετά τον πόλεμο στα σύνορα του 1962.
Ως μέρος της συνεχιζόμενης διαδικασίας αποδέσμευσης, τα στρατεύματα και από τις δύο πλευρές έχουν υποχωρήσει από ένα σημείο τριβής στη βόρεια όχθη της λίμνης Pangong Tso, ενώ η Κίνα, σύμφωνα με πληροφορίες έχει αποσύρει στρατεύματα από τις μπροστινές θέσεις στην κοιλάδα του Γκαλάν.
Ωστόσο, το PLA δεν έχει ακόμη απομακρύνει στρατεύματα από τα Gogra Post, Hot Springs και Depsang, τα άλλα σημεία της διαμάχης.
Το Ακσάι Τσιν, είναι αμφισβητούμενη περιοχή στα σύνορα Ινδίας-Κίνας. Η περιοχή διοικείται από την Κίνα, ως μέρος της κομητείας Χοτάν, αλλά διεκδικείται από την Ινδία ως μέρος της περιοχής Λαντάκ του Τζαμού και Κασμίρ.
Το 1962, η Κίνα και η Ινδία, ενεπλάκησαν σε πόλεμο για το Ακσάι Τσιν και το Αρουνάτσαλ Πραντές. Ωστόσο το 1993 και το 1996, οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνίες για τον σεβασμό της ζώνης του πραγματικού ελέγχου.
