Τα προβλήματα της Ευρώπης επιδεινώθηκαν και οι προσπάθειές των Βρυξελλών να τερματίσουν τους πολέμους σε Λιβύη και Συρία απέτυχαν τη στιγμή που η ίδια γηραιά ήπειρος αγωνίζεται να ελέγξει την πανδημία και να αντιστρέψει την οικονομική της επίπτωση, αναφέρει ξένο ινστιτούτο.
Μια αδυσώπητη μάχη μεταξύ του συνασπισμού των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου εναντίον του άξονα Κατάρ-Τουρκίας, έχει εξαπλωθεί από τη Λιβύη και τη Συρία σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.
Γαλλία, Ελλάδα και Κύπρος, απειλούνται από αυτά που συμβαίνουν στη Λιβύη από την Τουρκία, η οποία επεκτείνει τα συμφέροντα της σε περιφερειακά ύδατα πλούσια σε αέριο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Ως αποτέλεσμα, οι διαφορές της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής γίνονται πλέον ευρωπαϊκά προβλήματα.
Μια κοινή ανακοίνωση τον περασμένο μήνα από τους υπουργούς Εξωτερικών της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Κύπρου, των ΗΑΕ και της Αιγύπτου κατέστησε σαφείς τις ανησυχίες τους.
Η ανακοίνωση καταδίκασε τις «παράνομες δραστηριότητες» της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ κάλεσε την Άγκυρα να «σεβαστεί πλήρως την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών στις θαλάσσιες ζώνες τους στην Ανατολική Μεσόγειο».
Το Ισραήλ απουσίαζε εμφανώς μεταξύ των υπογραφόντων χωρών, παρόλο που διατηρεί στενές σχέσεις με όλους αυτούς.
Το Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας (INSS), μια εξέχουσα ισραηλινή δεξαμενή σκέψης, προειδοποίησε ότι «δεδομένου ότι οι δεσμοί του Ισραήλ με την Τουρκία ήταν εξαιρετικά προβληματικοί και οι σχέσεις με τη Ρωσία παραμένουν ευαίσθητες, η Ιερουσαλήμ πρέπει να προετοιμαστεί για τη δυνατότητα μιας σύγκρουσης, ιδίως ενόψει της συνεχιζόμενης απροθυμίας της Ουάσιγκτον να αναλάβει έναν πιο ενεργό διπλωματικό ή στρατιωτικό ρόλο. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρώπη, η οποία στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέμεινε στο περιθώριο.
«Τώρα που οι καταστροφικές συνέπειες της ευρωπαϊκής αδράνειας είναι προφανείς και ο Χαφτάρ δεν μπορεί να καταλάβει ολόκληρη την χώρα, μια (ευρωπαϊκή) αλλαγή πολιτικής είναι απαραίτητη», δήλωσε ο μελετητής της Λιβύης Wolfram Lacher.
«Δύο βασικοί στόχοι πρέπει να καθοδηγήσουν τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Πρώτον, η διαφύλαξη της ενότητας της Λιβύης. Δεύτερον, η αποτροπή της ρωσικής επιρροής στη Λιβύη κατά προτεραιότητα. Οι ΗΠΑ συμφωνούν και στους δύο στόχους. Όμως οι Ευρωπαίοι δεν είναι σε θέση να ενεργούν από κοινού» πρότεινε ο κ. Λάχερ.
Ο ίδιος φαίνεται να πιστεύει ότι η αντιμετώπιση της Ρωσίας όχι μόνο θα βοηθούσε στην αποτροπή της απειλής που θέτει η Μόσχα, αλλά και θα εμπόδιζε την Τουρκία να χαράζει στη Λιβύη σφαίρες επιρροής και ξεχωριστό κράτος.
Η αποφασιστικότητα των ΗΑΕ από την άλλη πλευρά, τα οποία υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία, έχει σκοπό να σταματήσει την πορεία της Τουρκίας προς την παγκόσμια εκστρατεία της για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε έκφρασης του πολιτικού Ισλάμ.
Ελλάδα και Ιταλία αυτή την εβδομάδα υπέγραψαν συμφωνία θαλάσσιων συνόρων για την αντιμετώπιση των τουρκικών κινήσεων. Η συμφωνία αναγνωρίζει στα ελληνικά νησιά χωρικά ύδατα σύμφωνα με τον διεθνή νόμο της θάλασσας. Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης όμως αγνοεί αυτά τα δικαιώματα για όλα τα ελληνικά νησιά και εδώ υπάρχει πρόβλημα.
Το δεδομένο στην όλη υπόθεση είναι ότι, οι παραδοσιακοί δεσμοί της Τουρκίας με τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, είναι τεταμένες λόγω πολλών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής επέμβασης της Τουρκίας στη Λιβύη, την τύχη εκατομμυρίων προσφύγων κυρίως από τη Συρία, καθώς και την απόκτηση ρωσικών αντιπυραυλικών αμυντικών συστημάτων S-400.
Τα ΗΑΕ εφαρμόζουν εδώ και καιρό μια ενισχυμένη εκστρατεία κατά της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο. Οι όλο και στενότεροι δεσμοί με το Ισραήλ, των οποίων οι σχέσεις με την Τουρκία είναι περίπλοκες, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής του Ενιράτου. Το ίδιο αφορά και η συμμετοχή των ΗΑΕ σε ετήσιες στρατιωτικές ασκήσεις στην Ελλάδα, στις οποίες συμμετέχουν επίσης το Ισραήλ, η Κύπρος, η Ιταλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο περιορισμός της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία αφού υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για την συμμετοχή των ΗΑΕ στον αγωγό EastMed, ο οποίος θα μετέφερε φυσικό αέριο από ισραηλινά, κυπριακά και λιβανέζικα πεδία μέσω Ελλάδας στην Ιταλία.
Το έργο αγωγού ύψους 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων και μήκους 2.200 χιλιομέτρων τέθηκε σε αναστολή λόγω της πανδημίας και της κατάρρευσης των τιμών της ενέργειας. ENI και Total έχουν επίσης αναστείλει τα σχέδια τους σε έξι οικόπεδα στα ανοικτά της Κύπρου, ενώ η ExxonMobil καθυστέρησε την εξερεύνηση των δύο οικοπέδων στην περιοχή.
Όλα αυτά δεν φαίνεται να αποτρέπουν την Τουρκία. Η επίσημη εφημερίδα της κυβερνήσεως της Τουρκίας ανακοίνωσε στις 30 Μαΐου ότι η κρατική εταιρεία πετρελαίου Turkish Petroleum είχε λάβει 24 άδειες εξερεύνησης που περιλαμβάνουν οικόπεδα στα νότια των ελληνικών νησιών όπως η Κρήτη και η Ρόδος.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας «προειδοποίησε ότι η χώρα του θα απαντήσει στην τουρκική πρόκληση», εάν προχωρήσει η Τουρκία στα σχέδια της.
Πρόκειται για μια εξέλιξη που θα ενίσχυε τις προσπάθειες των Εμιράτων για περαιτέρω “στρίμωγμα” της Τουρκίας σε διεθνές επίπεδο, ενώ θα πολλαπλασίαζε την δυνατότητα εισόδου τους στο αμυντικό συνασπισμό με Ελλάδα και Αίγυπτο. Είπαμε, η Τουρκία ευρίσκεται απομονωμένη στην περιοχή από όλους και αυτό που απαιτείται είναι ένα αποτελεσματικό σχέδιο και μεγάλη επιμονή για νίκη μέχρι τέλους.
