Οι στρατηγικές επιπτώσεις της αυξανόμενης δύναμης της Κίνας έχουν προκαλέσει αμφίβολες αντιδράσεις από τις ΗΠΑ και τον δυτικό κόσμο.
Σε αντίθεση με το στρατηγικό δόγμα της ανάσχεσης των ΗΠΑ για την άνοδο της επιρροής της ΕΣΣΔ μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο σχέδιο αντιμετώπισης της Κίνας.
Κάποιοι βλέπουν την ανάδυσή της ως επιθετική και επικίνδυνη, ζητώντας μια σταθερή αντίδραση εξισορρόπησης υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων της, αλλά αποφεύγοντας αυτό που ο Graham Allison ονομάζει η «Παγίδα του Θουκυδίδη», τον πόλεμο ανάμεσα σε μια καθιερωμένη και αυξανόμενη δύναμη.
Άλλοι είναι λιγότερο σίγουροι, αναλογιζόμενοι αν η στρατηγική υπομονή και η θετική διπλωματική και επιχειρηματική δέσμευση είναι η απάντηση, δίνοντας έτσι χρόνο στην Κίνα να εξελιχθεί σε αυτό που πολλοί ελπίζουν ότι θα είναι άνετα συνδεμένη με το παγκόσμιο σύστημα ελεύθερης αγοράς.
Το γεγονός ότι η Κίνα έχει ήδη ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως την μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) τα τελευταία 3 χρόνια και συνεχίζει ν’ αυξάνει την οικονομία της 3 φορές γρηγορότερα από τις ΗΠΑ ακόμη δεν «απορροφηθεί» στρατηγικά από την Ουάσιγκτον.
Είναι δύσκολο για πολλούς να πιστέψουν ότι ένα κράτος σαν την Κίνα ξεπέρνα τις ΗΠΑ στον 21ο αιώνα ως την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του κόσμου συνοδευόμενο από πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική εξουσία.
Για ν’ αντισταθμιστεί η αυξανόμενη εξουσία και επιρροή της Κίνας οι ΗΠΑ πρέπει να βρουν τρόπους για να κινητοποιήσουν τον δυναμισμό και τον πλούτο του ιδιωτικού τομέα των ΗΠΑ σε ανταγωνισμό με το κλειστό κινεζικό επιχειρηματικό μοντέλο σε ολόκληρη την Ευρασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Ο πόρος των φορολογουμένων των Ηνωμένων Πολιτειών για κλασικά ανθρωπιστικά έργα δεν θα είναι αρκετός. Όπως πρότειναν οι Justin Muzinich και Eric Werker, μια λύση είναι να δημιουργηθούν κίνητρα για την παροχή φορολογικών πιστώσεων για επενδύσεις για την προώθηση υγιούς ιδιωτικής επένδυσης των ΗΠΑ σε στρατηγικά καθορισμένες χώρες.
Το πρόγραμμα θα μπορούσε να προσαρμοστεί από ένα πρόγραμμα το οποίο αναπτύχθηκε με επιτυχία το 2000 για να προωθήσει τις επενδύσεις στις κοινότητες των ΗΠΑ που πλήττονται από τη φτώχεια.
Η ιδέα λειτούργησε τόσο καλά ότι δημιούργησε περισσότερους υποψηφίους του ιδιωτικού τομέα των Η.Π.Α. για έργα πίστωσης φόρου που μπορούν να εξομαλυνθούν.
Η ίδια προσέγγιση θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις φορολογικές πιστώσεις από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις για τις ξένες ενισχύσεις.
Τελικά οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ότι η οικονομία της Κίνας είναι ήδη τόσο μεγάλη όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες και θα γίνει μεγαλύτερη.
Η μόνιμη μετατόπιση της δυναμικής εξουσίας που αυτή προκαλεί αρχίζει μόνο να γίνεται κατανοητή, πολύ λιγότερο αποδεκτή.
Η εποχή του αμερικανικού οικονομικού κυρίαρχου μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο διαβρώνεται και διαμορφώνεται γρήγορα μια νέα ισορροπία δυνάμεων με την Κίνα.
Όπως σημείωσε ο υπουργός Άμυνας James Mattis, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεργαστούν με τους συμμάχους τους για να αναγνωρίσουν αυτές τις πραγματικότητες, αναπτύσσοντας ρεαλιστικές στρατηγικές εξωτερικής πολιτικής που θα βασίζονται τόσο
https://www.youtube.com/watch?v=tQ2agUTNNtg
https://www.youtube.com/watch?v=4Xyny4Gy5cY
https://www.youtube.com/watch?v=ubNRaDv7qxg
