Το νησί Marion στον Ινδικό Ωκεανό, το οποίο είναι μέρος της Νότιας Αφρικής και είναι ακατοίκητο από ανθρώπους, εκτός από το προσωπικό που μένει σε έναν ερευνητικό σταθμό εκεί, ζει την απόλυτη κόλαση.
Συνολικά το νησί φιλοξενεί περισσότερα από ένα εκατομμύριο τρωκτικά που τρέφονται με τον τοπικό πληθυσμό άλμπατρος.
Τα ποντίκια κουρνιάζουν πάνω στα πουλιά και τα δαγκώνουν τη νύχτα. Τα πουλιά που δεν σκοτώνονται στην αρχική επίθεση συχνά αναπτύσσουν θανατηφόρες λοιμώξεις από τις πληγές τους, πεθαίνουν και τότε τα ποντίκια τα τρώνε.
Και δεν κινδυνεύει μόνο το άλμπατρος καθώς στοχοποιούνται νεοσσοί από δεκάδες διαφορετικά είδη πουλιών με κίνδυνο να εξαφανιστούν! Η Andrea Angel, επικεφαλής της ειδικής ομάδας άλμπατρος από το Birdlife South Africa, ήταν μέρος της ομάδας που επινόησε τον όρο «ποντίκια ζόμπι».
Η ίδια είπε στο nine.com.au: «Δεν νομίζω ότι έχω δει ποτέ κάτι τόσο φρικτό. Τα ποντίκια είναι συνεχώς πάνω στα πουλιά τη νύχτα - στα κεφάλια τους, στα μάτια τους και βρίσκονται παντού. Είναι οδυνηρό να το βλέπεις και να ξέρεις ότι θα πεθάνει. Είναι αποκαρδιωτικό».
Τώρα η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής συνεργάζεται με οργανώσεις-εταίρους για να ψεκάσει 550 τόνους δηλητηρίου στο νησί έξι ελικόπτερα. Το έργο «Marion χωρίς ποντίκια» έχει οικονομική υποστήριξη 19,6 εκατομμυρίων λιρών και αναμένεται να εξαφανίσει όλα τα τρωκτικά.
Τα ποντίκια ήρθαν για πρώτη φορά στο νησί στις αρχές του 1800. Τα έφεραν στο Marion κατά λάθος προφανώς κυνηγοί φωκιών.
Αρχικά τα ποντίκια και η γηγενής άγρια ζωή μπορούσαν να συνυπάρχουν, αλλά καθώς οι θερμοκρασίες άρχισαν να αυξάνονται τη δεκαετία του 2000 και ο πληθυσμός των ποντικών αυξήθηκε το χειμώνα, ο αριθμός τους άρχισε να πολλαπλασιάζεται - και οι συνήθεις πηγές τροφής τους έγιναν πιο σπάνιες.
