Ο πρόεδρος της Τουρκίας έκανε σαφές ότι δεν θα ανεχθεί καμία κίνηση που αποσκοπεί στον αποκλεισμό της Τουρκίας από τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς ανακοίνωνε την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη.
Μια σαφής προειδοποίηση προς την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, με την Άγκυρα να προσθέτει ένα νέο στοιχείο στη συνεργασία που έχει ήδη συναφθεί με το Κατάρ, τη Σομαλία, το Σουδάν και το Τζιμπουτί.
Αυτό που έμεινε στο παρασκήνιο των δηλώσεων του Ερντογάν, είναι η επιθυμία του για δημιουργία ναυτικής βάσης στη Λιβύη, με σκοπό τον καλύτερο έλεγχο της ευρύτερης περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και την ειδικότερη στήριξη στις φιλοτουρκικές πολιτοφυλακές της Τρίπολης.
Έχοντας δημιουργήσει εχθρούς σε κάθε της σύνορο, η Τουρκία προσπαθεί να εδραιωθεί ως υπερδύναμη, έχοντας την αρμόζουσα συμπεριφορά, ωστόσο τα συμφέροντα χωρών όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος που πλήττονται άμεσα από τα τουρκικά σχέδια, δεν πρόκειται να επιτρέψουν στον Ερντογάν να υλοποιήσει τις ονειρώξεις του.
Η αποστολή στρατευμάτων, σύμφωνα με την Άγκυρα, όπως ζητήθηκε ευθέως από την κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ, ευνοεί τα μέγιστα τις φιλοδοξίες της Τουρκίας να επιτύχει τους στόχους της στην περιοχή και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια στρατιωτική επέμβαση εναντίον των στρατευμάτων του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, του αντιπάλου του Σάρατζ, εάν η τουρκική παρουσία δεν λειτουργήσει καθαρά ως αποτρεπτική δύναμη για την υπεράσπιση της Τρίπολης.
Ο Ερντογάν αντλεί την νομιμότητά του από το γεγονός ότι πολλές παραστρατιωτικές ομάδες τις οποίες η Άγκυρα χαρακτηρίζει ως ‘τρομοκράτες’ μάχονται στο πλευρό του Χαλίφα Χαφτάρ. Ένας προσφιλής χαρακτηρισμός που τον χρησιμοποίησε στη Συρία και το Ιράκ.
Η ναυτική βάση
Εκτός από την αποστολή ενός στρατιωτικού σώματος, ο Ερντογάν σχεδιάζει να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στη Λιβύη, (ενδεχομένως στη Μισράτα), η οποία θα του επέτρεπε να αυξήσει το βάρος του στην περιοχή, ακριβώς όπως συνέβη με τη στρατιωτική βάση στο Κατάρ, που αποτελεί πρόσβαση για την Τουρκία στο να διαδραματίσει ρόλο στις εντάσεις του Κόλπου.
Μια ναυτική βάση θα επέτρεπε, επίσης, στην Άγκυρα να έχει υλικοτεχνική υποστήριξη για να εκπαιδεύσει τους άνδρες του Σάρατζ και να τους παρέχει υποστήριξη με πολύ πιο συγκεκριμένο τρόπο.
Μια επιλογή που ξεπερνά την απλή υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων και την πρόληψη της παρουσίας της τρομοκρατίας και μιας ανθρωπιστικής κρίσης, μέχρι να επιβάλει τη σταθερή παρουσία της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και να δώσει στην Άγκυρα να ξεκινήσει στρατιωτική επίθεση για να υπερασπισθεί τα ‘συμφέροντά της’ και να αποτρέψει την αποκοπή της από τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων στις ακτές της Κύπρου.
