Μια πτήση από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη αυτή τη στιγμή διαρκεί περίπου οκτώ ώρες, αλλά οι υποστηρικτές μιας υπερατλαντικής σήραγγας πιστεύουν ότι ο χρόνος ταξιδιού θα μπορούσε να μειωθεί όσο η πρωινή μετακίνησή σας στη δουλειά.
Μια ιδέα που αρνείται να φύγει είναι μια προτεινόμενη σήραγγα μεταξύ της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, ένα κολοσσιαίο εγχείρημα που εκτιμάται ότι θα κοστίσει το εκπληκτικό ποσό των 18 τρισεκατομμυρίων ευρώ.
Τα δύο έθνη μοιράζονται εδώ και καιρό μια «ειδική σχέση» και συνεχίζουν να έχουν στενούς δεσμούς παρόλο που βρίσκονται 5.471 χλμ μακριά το ένα από το άλλο.
Η ιδέα, που υπάρχει εδώ και πάνω από έναν αιώνα, θα ήταν η κατασκευή μιας σήραγγας κάτω από τον Ατλαντικό. (Η σήραγγα της Μάγχης εκτείνεται μόλις 37 χλμ κάτω από τη θάλασσα μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας και χρειάστηκε έξι χρόνια για να κατασκευαστεί).
Έχουν προταθεί διάφορες προσεγγίσεις για το πώς θα λειτουργούσε η υπερατλαντική σήραγγα με τα χρόνια, όπως η κατασκευή της εξ ολοκλήρου κάτω από τον βυθό της θάλασσας, ή η κατασκευή ενός σωλήνα πάνω από τον βυθό της θάλασσας ή ακόμα και ο συνδυασμός των δύο.
Άλλοι έχουν προτείνει μια πλωτή σήραγγα περίπου 49 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, μαζί από δεκάδες χιλιάδες προκατασκευασμένα τμήματα και καλώδια.
Θεωρείται ότι αυτό θα επέτρεπε στα τρένα να περνούν μεταξύ των δύο ηπείρων, αποφεύγοντας την πίεση σύνθλιψης, ενώ παράλληλα θα απομακρυνθούν από τα πλοία και τον κακό καιρό στην επιφάνεια. Αν και αυτό στο οποίο συμφωνούν οι περισσότεροι είναι ότι θα κατασκευαστεί για τρένα και όχι για οχήματα, καθώς τα ταξίδια με αυτοκίνητο θα διαρκούσαν αρκετές ημέρες και θα χρειαζόταν πρόσθετη υποδομή για την υποστήριξη των οδηγών που πραγματοποιούν το ταξίδι.
Τα Vactrains θεωρητικά θα μπορούν να ταξιδεύουν με ταχύτητες έως και 8.000 χλμ/ώρα, μειώνοντας τον χρόνο ταξιδιού από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη σε μόλις 54 λεπτά.
Η αεριωθούμενη πρόωση έχει επίσης προταθεί ως μέσο προώθησης των βαγονιών με υψηλή ταχύτητα, αν και αυτή η προσέγγιση θα απαιτούσε 18 λεπτά για να επιβραδυνθεί μετά την επίτευξη της τελικής ταχύτητας προκειμένου να σταματήσει στην άλλη πλευρά με ασφάλεια.
Δεδομένου του τεράστιου κόστους και των υλικοτεχνικών θεμάτων που συνδέονται με την ιδέα, καμία σοβαρή πρόταση δεν εξετάζεται επί του παρόντος από τις κυβερνήσεις και στις δύο πλευρές του Ατλατικού.
Αλλά σε έναν κόσμο με επαναχρησιμοποιήσιμους πυραύλους και τεχνητή νοημοσύνη που αυξάνεται καθημερινά, η προοπτική ενός ταξιδιού στο Μανχάταν για ένα απόγευμα δεν φαίνεται τόσο τραβηγμένη.
