Φως στη σεξουαλική ζωή του Αβραάμ Λίνκολν, συμπεριλαμβανομένων των θεωριών ότι ήταν ομοφυλόφιλος και είχε πολλές ομοφυλοφιλικές σχέσεις με άνδρες, ρίχνει νέο ντοκιμαντέρ.
Η επιστημονική συζήτηση για τη σεξουαλικότητα του θρυλικού 16ου προέδρου Αβραάμ Λίνκολν – ότι ήταν ομοφυλόφιλος – υπάρχει εδώ και δεκαετίες, κυρίως με βάση τις επιστολές που έγραφε σε στενούς άνδρες φίλους του.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Λίνκολν ήταν γκέι αλλά το έκρυβε, ενώ άλλα σημειώνουν ότι απλώς πειραματιζόταν με τη σεξουαλικότητά του, και πως κατά κύριο λόγο στρέιτ.
Το τρέιλερ του «Lover of Men» που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα, δείχνει αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις με περισσότερους από δώδεκα μελετητές και ιστορικούς του Λίνκολν που συζητούν τα στοιχεία.
Ηθοποιοί αναπαριστούν ερωτικές σκηνές μεταξύ του Λίνκολν και διάφορων ανδρών από τη ζωή του, όπως το αγκάλιασμα στο κρεβάτι.
Στο επίκεντρο των αποδείξεων για την queer ταυτότητα του Λίνκολν, βρίσκονται επιστολές που έγραψε σε υποτιθέμενους εραστές του.
«Αγαπητέ Σπιντ, θα είμαι πολύ μόνος χωρίς εσένα, αγάπη μου Λίνκολν», καταλήγει ένα από αυτά που διαβάζονται στο τρέιλερ, αναφερόμενο στον Τζόσουα Φράι Σπιντ.
Ο Σπιντ φέρεται να ήταν ένας από τους σύντροφους του Λίνκολν, καθώς οι δυο τους είχαν στενή φιλία που διήρκεσε από τα νεανικά τους χρόνια μέχρι τη δολοφονία του προέδρου.
Ένας άλλος άνδρας, ήταν ο λοχαγός του στρατού και σωματοφύλακας του Λίνκολν, Ντέιβιντ Ντέρικσον.
Ωστόσο, οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι ορισμένες φράσεις παρερμηνεύτηκαν.
Το τρέιλερ εξηγεί επίσης ότι η σεξουαλικότητα τον 19ο αιώνα ήταν πολύ πιο ρευστή από ό,τι σήμερα, κάτι που αποτελεί ένα σημείο υπέρ και κατά του ότι ο Λίνκολν ήταν queer.
«Το Lover Of Men διευρύνει την ιστορία της ανθρώπινης σεξουαλικής ρευστότητας και εστιάζει στις βαθιές διαφορές μεταξύ των σεξουαλικών ηθών του 19ου αιώνα και αυτών που έχουμε σήμερα», αναφέρεται στη σύνοψη.
«Η ταινία συμπληρώνει ένα σημαντικό κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας που λείπει και προκαλεί το κοινό να σκεφτεί γιατί έχουμε μια τόσο περιορισμένη άποψη για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα».
Η ταινία επεδιώκει επίσης να σχολιάσει τις σύγχρονες αμερικανικές απόψεις για τη σεξουαλικότητα και πώς αυτές διέφεραν από την εποχή του Λίνκολν.
Υποστηρίζει ότι οι συμπεριφορές άλλαξαν στα τέλη του 19ου αιώνα και το έργο του διάσημου ψυχολόγου Σίγκμουντ Φρόιντ επέβαλε πιο αυστηρές σεξουαλικές κατηγορίες,
Αυτό το περιβάλλον οδήγησε στο να χαρακτηριστεί η ομοφυλοφιλία ως ψυχική διαταραχή και να καταστεί ποινικά κολάσιμη.
