Το «Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα» είναι μια κωμωδία, που έχει πάρει Όσκαρ. Σήμερα, σε μια εποχή που υπάρχει έντονη αμηχανία και λιγοστές απαντήσεις στο ερώτημα «πώς κάνουμε εύστοχο χιούμορ χωρίς να νιώθει προσβεβλημένος κανείς;», κάτι τέτοιο ακούγεται παράδοξο, τουλάχιστον.
Όμως το 1988, ο Κέβιν Κλάιν (κέρδισε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου), η Τζέιμι Λι Κέρτις και ο Τζον Κλιζ, μας χάρισαν μια συγκλονιστική στιγμή από το πλούσιο παλμαρέ τους με καλές ερμηνείες στην κωμωδία, και μια λιγότερο καλή (μα και πάλι, must watch) στο «Παράξενα Πλάσματα», το άτυπο σίκουελ της ταινίας, που βγήκε το 1997.
Η τεράστια επιτυχία και το «κατάμαυρο» μάρκετινγκ
Η «Γουάντα» μετέφερε κάτι από την κωμική παλαβομάρα των Μόντι Πάιθονς σε μια mainstream στιγμή του αμερικάνικου σινεμά και τα έκανε όλα υπέροχα. Η ταινία έκανε εισπράξεις ύψους 188 εκατομμυρίων δολαρίων στο αμερικάνικο Box Office και είχε τεράστια επιτυχία όπου κι αν προβλήθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λονδίνο: Ταινία που γράφτηκε από ΑΙ απαγορεύτηκε σε σινεμά
Σε μια από τις πρώτες προβολές της ταινίας, ένας καθηγητής Ιατρικής από τη Δανία, ο Όλε Μπέντζεν, πέθανε, ενώ γελούσε ακατάπαυστα.
Αυτό το περιστατικό οδήγησε πολλές εφημερίδες να γράψουν πως «πέθανε από τα γέλια». Η επίσημη αιτία θανάτου όμως, ήταν κολπική μαρμαρύγη, που προκλήθηκε από αυξημένη ταχυπαλμία λόγω του ασταμάτητου γέλιου.
Ο Τζον Κλιζ είχε προτείνει να χρησιμοποιηθεί το περιστατικό ως τρικ για την πρόωθηση της ταινίας, αλλά η ιδέα του τελικά απορρίφθηκε ως κακόγουστη.
