Οι ερευνητές συνάντησαν αυτές τις σφήκες - βαμπίρ σε μελέτες στο Εθνικό Καταφύγιο Allpahuayo-Mishana στον Περουβιανό Αμαζόνιο.
Το ανατριχιαστικό, λαμπερό κίτρινο πλάσμα μπορεί να μεγαλώσει έως και 1,7 εκατοστά και έχει ένα ασυνήθιστα μεγάλο κεφάλι, από το οποίο πήρε και το όνομά του. Capitojoppa amazonica – «capito» είναι το ισπανικό ψευδώνυμο για κάποιον με μεγάλο κεφάλι.
Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι οι άνθρωποι δεν βρίσκονται ψηλά στη λίστα των... ζωντανών όντων που είναι πιθανό να πέσουν θύματα της. Οι κάμπιες, τα σκαθάρια και οι αράχνες φαίνεται να προτιμώνται.
«Μόλις εντοπιστεί και τοποθετηθεί το θύμα, το θηλυκό θα το χαϊδέψει μανιωδώς με τις κεραίες της», είπε στο Live Science ο Μπράντον Κλάριτζ, υποψήφιος διδάκτορας στη βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, η ομάδα του οποίου ανακάλυψε τις σφήκες.
Εάν είναι αποδεκτό, το θηλυκό θα εναποθέσει ένα μόνο αυγό μέσα στον ξενιστή τρυπώντας το με ένα όργανο που μοιάζει με σωλήνα, ωοτοκίας.
Τα αυγά συνήθως εκκολάπτονται μετά από μερικές ημέρες. Οι απόγονοι θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται μέσα στον ξενιστή τους, αναδυόμενοι μόνο όταν έχουν μεγαλώσει σε πλήρως σχηματισμένες ενήλικες σφήκες, τρώγοντάς ουσιαστικά τον ξενιστή από μέσα προς τα έξω.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αμαζόνιος: Στην ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες πιθανόν οφείλεται ο θάνατος δεκάδων δελφινιών
Ορισμένα είδη Capitojoppa έχουν επίσης εντοπιστεί να τρέφονται με υγρό που μοιάζει με αίμα των ξενιστών – συχνά χωρίς καν να γεννούν αυγό.
Η φωτεινή κίτρινη σφήκα έχει ένα μεγάλο κεφάλι, μια μεγάλη γνάθο και ελαφρώς άνισα δόντια.
«Το όνομα Capitojoppa λέει στους επιστήμονες πολλά για τα χαρακτηριστικά του γένους σφηκών που ανακαλύφθηκε πρόσφατα», είπε ο κ. Claridge, από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα.
«Οι σφήκες του γένους έχουν μεγάλο κεφάλι, το οποίο αντικατοπτρίζεται στο capito τμήμα του ονόματος. Αναφέρεται επίσης στο γένος πουλιών Capito που βρίσκεται στη Νότια Αμερική και έχει μεγάλο και δυνατό ράμφος. Το τμήμα joppa του ονόματος αναφέρεται στο γένος σφηκών Joppa με το οποίο μοιάζει το Capitojoppa. Το όνομα του συγκεκριμένου είδους amazonica αναφέρεται στον Αμαζόνιο» περιέγραψε.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό ZooKeys.
Ο κ. Claridge και η ομάδα θα αποκαλύψουν σύντομα πολλά άλλα είδη που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της εργασίας τους στον Αμαζόνιο.
