Λίγα μόλις μέτρα από έναν πολυσύχναστο σιδηροδρομικό σταθμό στην καρδιά του Παρισιού, οι επιστήμονες ανακάλυψαν 50 τάφους σε μια αρχαία νεκρόπολη, οι οποίοι προσφέρουν μια σπάνια ματιά στη ζωή στον πρόδρομο της γαλλικής πρωτεύουσας, τη Λουτετία, πριν από σχεδόν 2000 χρόνια, σύμφωνα με την ερτ.
Με κάποιο τρόπο η θαμμένη νεκρόπολη δεν σκόνταψε ποτέ κατά τη διάρκεια πολλαπλών έργων οδοποιίας κατά τη διάρκεια των ετών, καθώς και της κατασκευής του σταθμού Port-Royal στην ιστορική αριστερή όχθη τη δεκαετία του 1970.
Ωστόσο, τα σχέδια για μια νέα έξοδο του σιδηροδρομικού σταθμού προκάλεσαν μια αρχαιολογική ανασκαφή.
Ο Καμίλ Κολόννα, ανθρωπολόγος στο Εθνικό Ινστιτούτο Προληπτικών Αρχαιολογικών Ερευνών (INRAP) της Γαλλίας, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι υπήρχαν ήδη «ισχυρές υποψίες» ότι ο χώρος βρισκόταν κοντά στη νότια νεκρόπολη της Λουτετίας.
Η νεκρόπολη “Saint Jacques”, ο μεγαλύτερος χώρος ταφής στη γαλλορωμαϊκή πόλη της Λουτετίας, είχε ανασκαφεί εν μέρει στο παρελθόν τη δεκαετία του 1800.
Ωστόσο, από τους τάφους είχαν αφαιρεθεί μόνο αντικείμενα που θεωρούνταν πολύτιμα, ενώ οι πολλοί σκελετοί, τα ταφικά αφιερώματα και άλλα αντικείμενα είχαν εγκαταλειφθεί. Στη συνέχεια η νεκρόπολη καλύφθηκε και χάθηκε και πάλι από τον χρόνο.
Η ομάδα του INRAP ανακάλυψε ένα τμήμα που δεν είχε ανασκαφεί ποτέ στο παρελθόν.
«Κανείς δεν το έχει δει από την αρχαιότητα», δήλωσε ο πρόεδρος του INRAP Ντομινίκ Γκαρσία.
Ο Κολόννα δήλωσε ότι η ομάδα ήταν επίσης «πολύ χαρούμενη» που βρήκε έναν σκελετό με ένα νόμισμα στο στόμα του, επιτρέποντάς τους να χρονολογήσουν την ταφή στον 2ο αιώνα μ.Χ.
Η ανασκαφή, η οποία ξεκίνησε τον Μάρτιο, αποκάλυψε 50 τάφους, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν όλοι για ταφή και όχι για καύση, η οποία ήταν επίσης συνηθισμένη εκείνη την εποχή.
Ο Φέριμαν – (Χάροντας) του Άδη
Τα λείψανα των ανδρών, των γυναικών και των παιδιών πιστεύεται ότι είναι Παρίσιοι, ένας Γαλατικός λαός που ζούσε στη Λουτέτια, από την εποχή που η πόλη στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα ήταν υπό τον έλεγχο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Οι σκελετοί ήταν θαμμένοι σε ξύλινα φέρετρα, τα οποία σήμερα αναγνωρίζονται μόνο από τα καρφιά τους.
Περισσότεροι από τους μισούς θάφτηκαν μαζί με προσφορές, όπως κεραμικές κανάτες και κύπελλα.
Μερικές φορές ένα νόμισμα τοποθετούνταν στο φέρετρο ή ακόμη και στο στόμα του νεκρού, μια συνήθης πρακτική της εποχής που ονομαζόταν οβολός του Χάροντα.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Χάροντας είναι ο φέριμαν του Άδη και το νόμισμα θεωρούνταν δωροδοκία για να μεταφέρει τις ψυχές των νεκρών μέσω του ποταμού Στυγός.
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης παπούτσια μέσα στους τάφους, αναγνωρίζοντάς τα από τα μικρά καρφιά που θα υπήρχαν στις σόλες.
Ο Κολόννα είπε ότι τα παπούτσια τοποθετούνταν «είτε στα πόδια των νεκρών είτε δίπλα τους, σαν προσφορά».
Ανακαλύφθηκαν επίσης κοσμήματα, καρφίτσες για τα μαλλιά και ζώνες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γαλλία: Στο νοσοκομείο ο 94χρονος Ζαν Μαρί Λεπέν
Ολόκληρος ο σκελετός ενός χοίρου και ενός άλλου μικρού ζώου ανακαλύφθηκε σε έναν λάκκο όπου πιστεύεται ότι θυσιάζονταν ζώα στους θεούς.
Σε αντίθεση με την ανασκαφή του 1800, αυτή τη φορά η ομάδα σχεδιάζει να αφαιρέσει τα πάντα από τη νεκρόπολη για ανάλυση.
«Αυτό θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε τη ζωή των Παρισίων μέσα από τις ταφικές τελετές τους, καθώς και την υγεία τους μελετώντας τις DNA», δήλωσε ο Κολόννα.
Ο Γκαρσία δήλωσε ότι η αρχαία ιστορία του Παρισιού «γενικά δεν είναι καλά γνωστή».
Οι τάφοι που αποκαλύφθηκαν ανοίγουν «ένα παράθυρο στον κόσμο του Παρισιού κατά την αρχαιότητα», πρόσθεσε.
