Μια βάναυση, τελετουργική μέθοδος βασανισμού και εκτέλεσης που φέρεται να εφάρμοζαν οι Σκανδιναβοί κατά την εποχή των Βίκινγκς ήταν τόσο φρικιαστική που ορισμένοι μελετητές αμφισβήτησαν αν ήταν καν δυνατόν να εκτελεστεί σε ανθρώπινο σώμα.
Ωστόσο, σύμφωνα με το gazzetta.gr οι ερευνητές διαπίστωσαν πρόσφατα ότι η πράξη γνωστή ως blóðǫrn, ή «ματωμένος αετός», ήταν στην πραγματικότητα ανατομικά δυνατή και θα μπορούσε να εκτελεστεί με γνωστά όπλα των Βίκινγκς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για δεκαετίες, οι ερευνητές απέρριπταν τον αιματοβαμμένο αετό ως θρύλο. Δεν έχουν βρεθεί ποτέ αρχαιολογικά στοιχεία για την τελετουργία, ενώ οι ίδιοι οι Βίκινγκς δεν κρατούσαν αρχεία, καταγράφοντας τα επιτεύγματά τους μόνο σε προφορική ποίηση και σε σαγκάρες που γράφτηκαν για πρώτη φορά αιώνες αργότερα. Έτσι, η αιματηρή τελετή είχε απορριφθεί ως απίθανη, ως αποτέλεσμα επανειλημμένων παρεξηγήσεων της πολύπλοκης ποίησης και της επιθυμίας των χριστιανών συγγραφέων να παρουσιάσουν τους Σκανδιναβούς επιτιθέμενους ως βάρβαρους ειδωλολάτρες.
Σύμφωνα με περιγραφές του αιματοβαμμένου αετού σε ποιήματα και πεζά που χρονολογούνται από τον 11ο έως τον 13ο αιώνα, τα θύματα συνήθως αιχμαλωτίζονταν στη μάχη. Οι αιχμάλωτοι έκοβαν και άνοιγαν μεγάλα πτερύγια δέρματος και μυών από την πλάτη του ζωντανού θύματός τους και στη συνέχεια έκοβαν τα πλευρά από τη σπονδυλική στήλη, ανοίγοντας τα πλευρά προς τα πλάγια για να σχηματίσουν "φτερά". Στη συνέχεια, ο βασανιστής ολοκλήρωνε το τελετουργικό βγάζοντας τους άθικτους πνεύμονες του θύματος και τοποθετώντας τους πάνω από τα εκτεταμένα πλευρά (σε αυτό το σημείο, το θύμα ήταν σίγουρα νεκρό, έγραψαν οι ερευνητές). Η εκτέλεση μιας τέτοιας φρικτής πράξης θα ήταν "ανατομικά δύσκολη" για τον βασανιστή - αλλά δεν θα ήταν αδύνατη, ανέφεραν οι επιστήμονες.