Πολυδαίδαλος αλλά με αρκετές δικλείδες ασφαλείας είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρεται στην Ελλάδα το φυσικό αέριο και διανέμεται στον οικιστικό και βιομηχανικό ιστό. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ μπήκε στον χώρο όπου γίνεται το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας συντήρησης και λειτουργίας του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου που μέσω των συστημάτων διανομής προωθείται στους καταναλωτές.
Ο Βασίλης Πετρόπουλος, επικεφαλής του Κέντρου Λειτουργίας και Συντήρησης Νότιας Ελλάδας του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου, εξηγεί πως φτάνει το αέριο στις εγκαταστάσεις αλλά και ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθούνται μέχρι να φτάσει στον παραλήπτη του.
«Ο ρόλος του συστήματος μεταφοράς είναι να παραλαμβάνει το αέριο από τα σημεία εισόδου σε αέρια κατάσταση, σε υψηλή πίεση και να το παραδίδει στα σημεία εξόδου. Στην παρούσα φάση έχουμε τέσσερα σημεία εισόδου στη χώρα. Στο Σιδηρόκαστρο στις Σέρρες, συνδεδεμένο με το βουλγαρικό σύστημα, στα ελληνοτουρκικά σύνορα συνδεδεμένο με το τουρκικό σύστημα, στη Θεσσαλονίκη και φυσικά στη Ρεβυθούσα». Ιδιαίτερης σημασίας όπως ανέφερε ο κ. Πετρόπουλος είναι το σημείο εισόδου στο Σιδηρόκαστρο Σερρών γιατί, όπως εξήγησε, έχει αμφίδρομη ικανότητα, αποτελεί δηλαδή σημείο εισόδου και εξόδου ενώ «τους τελευταίους μήνες χρησιμοποιείται προκειμένου να εξυπηρετήσει ένα μέρος των βουλγαρικών αναγκών».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κομισιόν: Πότε έρχονται νέες προτάσεις για το φυσικό αέριο
Σύμφωνα με τον Βασίλη Πετρόπουλο, «οι υποδομές που χρησιμοποιεί το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου είναι κατά κύριο λόγο ο αγωγός μεταφοράς, ο οποίος είναι χαλύβδινος, υπόγειος, με το μήκος του να φτάνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα τα 1.466 χιλιόμετρα. Οδεύει από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και καταλήγει μέχρι τη Μεγαλόπολη, ουσιαστικά διασχίζοντας την ανατολική πλευρά της χώρας.
Αποτελείται κατά μήκος από τα βανοστάσια για τη φραγή και τη διακλάδωση της υποδομής καθώς και από μετρητικούς και ρυθμιστικούς σταθμούς οι οποίοι τοποθετούνται στα σημεία διασύνδεσης, σημεία εισόδου, σημεία εξόδου, προκειμένου να μετριέται η παρεχόμενη ποσότητα, η σύσταση, η ποιότητα δηλαδή του φυσικού αερίου και εκτελείται ο υποβιβασμός της πίεσης ή η ρύθμιση της ροής όπου αυτό είναι απαραίτητο». Σημαντικός όμως εξοπλισμός του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου αποτελούν οι συμπιεστές φυσικού αερίου. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας συμπιεστής φυσικού αερίου εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο δεύτερος που είναι υπό κατασκευή βρίσκεται στα Φάρσαλα.
Το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου, τροφοδοτεί τα σημεία εξόδου, κατά κύριο λόγο πολύ μεγάλες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής οι οποίες απαιτούν υψηλή πίεση και μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και κατά δεύτερο λόγο τα συστήματα διανομής φυσικού αερίου τα οποία αναλαμβάνουν τη μεταφορά του φυσικού αερίου στον οικιστικό ιστό και στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας.
«Για την εξυπηρέτηση των αναγκών λειτουργίας και συντήρησης έχουμε χωρίσει το σύστημα μεταφοράς σε 6 γεωγραφικούς τομείς που τα ονομάζουμε κέντρα λειτουργίας και συντήρησης. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο Κέντρο Λειτουργίας και Συντήρησης της νότιας Ελλάδας με έδρα το Πάτημα Ελευσίνας. Η περιοχή ευθύνης του κέντρου λειτουργίας κα συντήρησης ξεκινά περίπου από το Κάστρο Βοιωτίας και καταλήγει μέχρι το Λαύριο και τη Μάνδρα. Στην ευθύνη μας είναι περίπου 380 χιλιόμετρα και 20 μετρικοί, ρυθμιστικοί σταθμοί που αποτελούν άλλα σημεία εξόδου. Σημεία εισόδου στον δικό μας τομέα δεν έχουμε. Η ιδιαιτερότητα του συστήματος μεταφοράς είναι ότι καλούμαστε να διαχειριστούμε γραμμικές εγκαταστάσεις και αυτό σημαίνει ότι οι εγκαταστάσεις μας δεν είναι σε ένα σημείο συγκεντρωμένες, αλλά εκτείνονται σε όλη την επικράτεια της περιοχής ευθύνης μας, οπότε το τεχνικό προσωπικό και οι μηχανικοί μας, ουσιαστικά δουλεύουν καθημερινά μακριά από τη βάση η οποία βρίσκεται στην Ελευσίνα» εξηγεί ο επικεφαλής του Κέντρου Λειτουργίας και Συντήρησης Νότιας Ελλάδας του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου.
Σημαντικός κρίκος αυτής της διαδικασίας, είναι το κέντρο ελέγχου και κατανομής φορτίου της εταιρίας για όλη την χώρα, που εδρεύσει στο Κέντρο Λειτουργίας και Συντήρησης στο Πάτημα Ελευσίνας. «Επιτηρεί το σύστημα 24 ώρες το 24ωρο, μεριμνά για την ομαλή ροή και διαχείριση των ποσοτήτων που παραλαμβάνονται και παραδίδονται στο σύστημα, επιτηρεί και διασφαλίζει την ισορροπία του δικτύου και το κυριότερο είναι η απομακρυσμένη παρακολούθηση, δηλαδή ο τηλεέλεγχος και ο τηλεχειρισμός των εγκαταστάσεων όπου λόγω της απόστασης και των διαφορετικών τοποθεσιών είναι πολύ σημαντική παράμετρος για την εύρυθμη λειτουργία της εγκατάστασης. Αυτή τη στιγμή το κέντρο ελέγχου αναβαθμίζεται και ως προς τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό αλλά και στους χώρους», επισημαίνει ο κ. Πετρόπουλος.
Αυτό μάλιστα που διευκρίνισε είναι πως στις μη εργάσιμες μέρες και ώρες υπάρχει πάντοτε προσωπικό επιφυλακής με δυνατότητα άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις μη κανονικής λειτουργίας ή ακόμη και έκτακτης ανάγκης. Για να προλαμβάνονται δηλαδή, τυχόν προβλήματα στην διαδικασία.
