Αν και έχουν περάσει 50 χρόνια, οι εικόνες με τους ένοπλους κουκουλοφόρους παλαιστίνιους μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου, στοιχειώνουν όχι μόνο το Ολυμπιακό Κίνημα ή τον αθλητισμό αλλά γενικότερα τις μνήμες όλων. Μία ημέρα σαν σήμερα, παλαιστίνιοι του κινήματος «Μαύρος Σεπτέμβρης», αιματοκυλούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου. Εισβάλλουν στο Ολυμπιακό χωριό και ένοπλοι μπαίνουν στα δωμάτια που διέμενε η ολυμπιακή ομάδα του Ισραήλ. Όλα όσα ακολούθησαν προκαλούν τρόμο και θυμίζουν χολιγουντιανή ταινία δράσης. Ήταν όμως πέρα για πέρα αληθινά και άλλαξαν μια για πάντα τον τρόπο με τον οποίο διοργανώνονται οι αγώνες, σε ότι αφορά τα θέματα ασφαλείας, σύμφωνα με την ιστοσελίδα rreader.gr.
Η ευκαιρία των Γερμανών για εξιλέωση
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1972 έγιναν στο Μόναχο. Οι Γερμανοί έβλεπαν στους αγώνες αυτούς την ευκαιρία να εξιλεωθούν για τους αντίστοιχους του 1936 στο Βερολίνο όταν οι Ναζί τους είχαν εκμεταλλευτεί προκειμένου να «μολύνουν» τον πλανήτη του με τη φασιστική προπαγάνδα τους. Για τον λόγο αυτό ήθελαν να βγάλουν προς τα έξω μια... χαλαρή ατμόσφαιρα όπου άπαντες διασκεδάζουν και περνάνε στιγμές χαλάρωσης. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο τα μέτρα ασφαλείας να είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Το ανατριχιαστικό είναι πως ο Σμουέλ Λάλκιν, αρχηγός της Ισραηλινής αποστολής, είχε τονίσει πως τον ανησυχεί η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και είχε κάνει τα σχετικά παράπονα πριν καν ξεκινήσουν οι αγώνες.
Οι Ισραηλινοί φιλοξενήθηκαν σε ένα σχετικά απομονωμένο τμήμα του Ολυμπιακού Χωριού, σε ένα μικρό κτήριο κοντά στην πύλη, για το οποίο ο Λάλκιν αισθανόταν πως έκανε την ομάδα του ιδιαίτερα ευάλωτη σε ενδεχόμενη εξωτερική επίθεση.
Ένα ακόμα ανατριχιαστικό γεγονός είναι πως οι διοργανωτές των Αγώνων ζήτησαν από τον Δυτικογερμανό ψυχολόγο Τζορτζ Σίμπερ να δημιουργήσει 26 σενάρια τρομοκρατίας που θα τους βοηθούσαν στον σχεδιασμό της ασφάλειας. Στην «Κατάσταση 21» που δημιούργησε, προέβλεψε με ακρίβεια την εισβολή ένοπλων Παλαιστινίων στα καταλύματα που διέμενε η αποστολή του Ισραήλ, με σκοπό να σκοτώσουν και να κρατήσουν ομήρους, ώστε να απαιτήσουν την απελευθέρωση των φυλακισμένων τους από το Ισραήλ και να φύγουν από τη Γερμανία με ένα αεροπλάνο!
Οι διοργανωτές, ωστόσο, αν και διάβασαν όλα τα σενάρια δεν έλαβαν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας καθώς κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε αίσθημα πίεσης σε όλους τους συμμετέχοντες και κάπως έτσι θα χανόταν η... ανεμελιά την οποία τόσο πολύ ήθελαν!
Κάπως έτσι, οι αγώνες ξεκίνησαν στις 26 Αυγούστου και σε αυτούς συμμετείχαν 7.170 αθλητές (6.075 άνδρες και 1.095 γυναίκες) από 121 χώρες. Στη μάχη των μεταλλίων επικράτησε η Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) με 99 (50-27-22, έναντι 94 των ΗΠΑ (33-31-30) και 66 της Ανατολικής Γερμανίας (20-23-23). Η Ελλάδα πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου με 60 αθλητές (58 άνδρες και 2 γυναίκες). Κατέκτησε δύο ασημένια μετάλλια, με τους Πέτρο Γαλακτόπουλο στα 74 κιλά της ελληνορωμαϊκής πάλης και με τον Ηλία Χατζηπαυλή στην κατηγορία «Φιν» της ιστιοπλοΐας. Μεγάλος άτυχος των αγώνων από ελληνικής πλευράς υπήρξε ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ο μετέπειτα δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Έφθασε ως τα ημιτελικά των 100 μ., αλλά δεν μπόρεσε να αγωνιστεί, λόγω τραυματισμού. Στο αγώνισμα της σπάθης συμμετείχε ο 19χρονος τότε Ανδρέας Βγενόπουλος, ο μετέπειτα δικηγόρος και επιχειρηματίας.
Ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» που σκόρπισε τον τρόμο
Όλα κυλούσαν ομαλά και όπως τα είχαν υπολογίζει οι Γερμανοί διοργανωτές, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Σεπτεμβρίου. Τότε, οκτώ ένοπλοι, όλοι μέλη της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» (που προφανώς γνώριζαν όπως και όλος ο... υπόλοιπος πλανήτης πως τα μέτρα ασφαλείας ήταν σχεδόν ανύπαρκτα) μπαίνουν στο Ολυμπιακό Χωριό και φτάνουν στο κτίριο που φιλοξενεί την Ισραηλινή αποστολή. Εκτελούν έναν προπονητή και έναν αρσιβαρίστα και κρατούν εννέα ακόμα άτομα ομήρους. Οι υπόλοιποι καταφέρνουν να διαφύγουν. Για να απελευθερώσουν τους ομήρους, οι ένοπλοι ζήτησαν από τις κυβερνήσεις της τότε Δυτικής Γερμανίας και του Ισραήλ την απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων που κρατούνταν από τους Ισραηλινούς, την αποφυλάκιση των Γερμανών Αντρέας Μπάαντερ και Ούλρικε Μάινχοφ της «RAF», καθώς και την ασφαλή διαφυγή των ιδίων από τη Δυτική Γερμανία.
Τα όσα συμβαίνουν είναι σε ανατριχιαστικό σημείο ίδια με όσα είχε περιγράψει ο ψυχολόγος Τζορτζ Σίμπερ στην «Κατάσταση 21» αλλά, πλέον, είναι αργά. Έχει ήδη χυθεί αίμα και υπάρχουν φόβοι πως η τραγωδία θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Οι αγώνες διακόπτονται (προσωρινά όπως αποδείχθηκε) αλλά και αυτό μικρή σημασία έχει.
Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας αρνήθηκε να διαπραγματευτεί με τους ένοπλους. Προσπάθησε να τους ξεγελάσει, ωστόσο, και τους είπε πως μπορούν να αποχωρήσουν από τη χώρα μέσω ενός μικρού αεροδρομίου που βρισκόταν κοντά στο Ολυμπιακό Χωριό. Όταν οι ένοπλοι έφτασαν εκεί αντιλήφθηκαν την παγίδα και όταν οι Γερμανοί ελεύθεροι σκοπευτές άνοιξαν πυρ, εκείνοι εκτέλεσαν και τους 9 ομήρους που κρατούσαν! Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν πέντε από τους οκτώ ένοπλους και ένας Γερμανός αστυνομικός. Η τραγωδία είχε ολοκληρωθεί!
Οι αγώνες σταμάτησαν για 32 ώρες και μετά ξεκίνησαν ξανά αφού έτσι αποφάσισε η ΔΟΕ. Την επόμενη του μακελειού πραγματοποιήθηκε τελετή – φόρος τιμής στα θύματα. Περίπου 80.000 κόσμος κατέκλυσε το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου μέσα σε κλίμα οδύνης.
Στις 8 Σεπτεμβρίου, οι Ισραηλινοί σε αντίποινα βομβάρδισαν παλαιστινιακά στρατόπεδα στο Λίβανο και τη Συρία, με αποτέλεσμα οι νεκροί να ξεπεράσουν τους 100. Οι σοροί των πέντε ενόπλων μεταφέρθηκαν στη Λιβύη, όπου τάφηκαν με τιμές ηρώων.
Στις 29 Οκτωβρίου 1972, αεροσκάφος της Λουφτχάνσα, που εκτελούσε το δρομολόγιο Δαμασκός - Φρανκφούρτη κατελήφθη από αεροπειρατές. Οι γερμανικές αρχές, φοβούμενες επανάληψη της τραγωδίας του Μονάχου, ικανοποίησαν το αίτημα των Αράβων αεροπειρατών που ήταν να απελευθερωθούν οι τρεις επιζώντες παλαιστίνιοι του μακελειού στο Ολυμπιακό Χωριό. Όταν απελευθερώθηκαν, βρήκαν καταφύγιο στη Λιβύη αλλά εκεί εκτελέστηκαν από πράκτορες της Μοσάντ, στο πλαίσιο της ειδικής επιχείρησης «Οργή Θεού» που είχε εκπονηθεί για αυτό ακριβώς τον λόγο. Την εκδίκηση.
