Ανταποκριτής του BBC, είχε την ευκαιρία να εισβάλλει σε μια μυστική εγκατάσταση στο στρατιωτικό κέντρο διοίκησης στη Γερμανία. Όπου τα δυτικά κράτη συντονίζουν τις προσπάθειες για να προμηθεύσουν με όπλα και πυρομαχικά την Ουκρανία.
Το κέντρο διοίκησης βρίσκεται σε μια σοφίτα αμερικανικών στρατώνων στη γερμανική πόλη της Στουτγάρδης. Δεκάδες στρατιώτες από 26 χώρες, εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να παραδώσουν τα όπλα στην Ουκρανία.
Σε αυτό το δωμάτιο οι Δυτικοί Σύμμαχοι έχουν ήδη παράσχει όπλα και πυρομαχικά στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αξίας σχεδόν 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό σημαίνει 66.000 τόνοι, που ισοδυναμεί με 5.000 διώροφα λεωφορεία του Λονδίνου, σύμφωνα με Βρετανό αξιωματικό.
''Στρατιώτες από δεκάδες χώρες μιλούν στο τηλέφωνο και κοιτάζουν επίμονα τις οθόνες των υπολογιστών. Ανάμεσά τους και μια μικρή ομάδα από την Ουκρανία με επικεφαλής έναν στρατηγό. Στην αρχή κάθε μέρας καθορίζει τι χρειάζεται η χώρα του''.
''Η κατάσταση στο Ντονμπάς φαίνεται όλο και πιο ζοφερή, αλλά εδώ στη Στουτγάρδη, δεν επικρατεί πανικός!''
Ο ταξίαρχος Κρις Κινγκ, ανώτερος Βρετανός αξιωματικός, είπε: ''Η στρατιωτική βοήθεια παραδίδεται αεροπορικώς, οδικώς, σιδηροδρομικώς και δια θαλάσσης σε διαφορετικές τοποθεσίες κάθε φορά, ώστε να βεβαιωθούν πως δεν θα υπάρξουν διαρροές πληροφοριών και τρωτά σημεία''.
Λέει ότι η Ρωσία προσπάθησε να εντείνει τις επιθέσεις της στις γραμμές ανεφοδιασμού, αλλά δεν έχει καταφέρει να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στον εφοδιασμό.
Πρόσφατα, είχαν εκδοθεί ανησυχητικές προειδοποιήσεις από την Ουκρανία ότι η ροή των όπλων είναι πολύ μικρή και έρχεται πολύ αργά. Καθώς η Ρωσία συνεχίζει να βομβαρδίζει το Ντονμπάς, τα αιτήματα για βοήθεια γίνονται όλο και πιο απελπιστικά. Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας λέει ότι μέχρι στιγμής η χώρα έχει λάβει μόνο το 10% από αυτά που ζήτησε.
Εδώ στη Στουτγάρδη, ο υποναύαρχος Heinz τα λέει διαφορετικά: ''Είμαι σίγουρος ότι δεν θα τους τελειώσουν τα πυρομαχικά''.
Παρά τα ζοφερά νέα από το Ντονμπάς, υποστηρίζει: ''Δεν θα έλεγα ότι χάνουν, θα έλεγα ότι κρατάνε''.
Τους τελευταίους μήνες, οι απαιτήσεις της Ουκρανίας έχουν αλλάξει σημαντικά. Το IDCC ιδρύθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου, συγκεντρώνοντας δύο ξεχωριστές οργανώσεις με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Στην αρχή του πολέμου έστειλαν φορητά όπλα και πυρομαχικά, όπως αντιαρματικά και αντιαεροπορικά βλήματα. Τώρα οι Ουκρανοί ζητούν βαρύτερα όπλα - πυροβολικό, πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων και συστήματα αεράμυνας.
Στις πρώτες μέρες του πολέμου, το IDCC προσπάθησε να αποκτήσει αποθέματα παλαιών σοβιετικών όπλων και πυρομαχικών από τις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ, τα ίδια συστήματα που χρησιμοποιούσαν οι ουκρανικές δυνάμεις για δεκαετίες. Ο Ταξίαρχος Κινγκ λέει ότι αυτές οι προμήθειες τελειώνουν σιγά σιγά. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένα εργοστάσιο στην Ευρώπη που παράγει πυρομαχικά σοβιετικού πυροβολικού των 152 mm.
Σταδιακά, πέρασαν στα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Τους τελευταίους μήνες, περισσότερα από 100 αμερικανικά οβιδοβόλα M777 και 300.000 πυρομαχικά των 155 mm έχουν σταλεί στην Ουκρανία.
Αυτό θέτει πρόσθετες προκλήσεις, καθώς ο ουκρανικός στρατός πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί νέα όπλα και πυρομαχικά. Το IDCC οργανώνει τέτοια εκπαίδευση εκτός Ουκρανίας. Ορισμένα ουκρανικά στρατεύματα εκπαιδεύονται επί του παρόντος στη Βρετανία χρησιμοποιώντας νέο πυροβολικό και πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων που παρέχονται από τους Βρετανούς.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι στο ΝΑΤΟ που αμφιβάλλουν αν η Δύση είναι έτοιμη για έναν πόλεμο που θα μπορούσε να διαρκέσει χρόνια. Αυτό σίγουρα θα αμφισβητούσε την ενότητα, την αποφασιστικότητά του και το περιορισμένο απόθεμα όπλων και πυρομαχικών.
Στη Στουτγάρδη ξέρουν ότι το στοίχημα είναι μεγάλο. Ο υποναύαρχος Heinz περιγράφει την αποστολή της παροχής όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία ως «το πιο σημαντικό έργο που έχει κάνει αυτή η διοίκηση» από την ίδρυση της US EUCOM ( Ευρωπαϊκή Διοίκηση) το 1952.
Ο Ταξίαρχος Κινγκ την χαρακτήρισε «στιγμή ορόσημο» και είπε ότι η επιλογή ήταν αυστηρή: «Είτε βοηθάμε την Ουκρανία να πολεμήσει ή δεχόμαστε κάτι που μπορεί να μην είναι άμεσο, αλλά σε λίγα χρόνια θα πολεμήσουμε αλλού». Εάν δεν καταβάλουμε επαρκείς προσπάθειες, θα σπείρουμε τους σπόρους της μελλοντικής σύγκρουσης».