Για τις τελευταίες εξελίξεις στην γεωπολιτική σκακιέρα με τον πόλεμο στην Ουρανία στο επίκεντρο μιλάει ο Ανώτερος Στρατηγός Αναλυτής, Συνδιευθυντής του Athens Hub του Οργανισμού Geneva Centre for Security Policy Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, στο Κανάλι 1 - Δημοτικό ραδιόφωνο Πειραιά.
Μεταξύ άλλων ο κος Λαμπρόπουλος αναφέρει: Κοιτάξτε, είναι μία σύγκρουση η οποία από ότι φαίνεται θα είναι παρατεταμένη, κινδυνεύει να υπάρχει διάχυση και σε άλλες χώρες όπως τη Μολδαβία. Τώρα η περίπτωση της Φιλανδίας αλλά και της Σουηδίας και η δυνητική ένταξη της στο ΝΑΤΟ είναι μία από τις παράπλευρες επιπτώσεις αυτής της σύγκρουσης. Σαφώς είναι ανησυχητική.
Κοιτάξτε αυτή η σύγκρουση έχει πυροδοτήσει μεγάλες αλλαγές στο Διεθνές σύστημα έχει τελειώσει ουσιαστικά η μεταψυχροπολεμική εποχή έχει τελειώσει ο μόνοπολικός κόσμος, υπάρχει αυτό που προσπαθούν να κάνουν οι Ρώσοι, είναι να εμπεδώσουν ένα πολυπολισμό εγώ οποίος ήδη έχει αναδυθεί μετά το 2008 να αλλάξουν το Status Quo στην αρχιτεκτονική τη μεταψυχροπολεμική.
Αυτό είναι από μόνο του ένα γεγονός το οποίο έχει πολύ μεγάλες διαστάσεις και καταλαβαίνει κανείς ότι είναι είμαστε σε αχαρτογράφητα νερά ως προς το εξής, ότι ακόμα είμαστε στη φάση τη μεταβατική δηλαδή δεν έχει τελειώσει η σύγκρουση. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του 21 αιώνα, ότι υπάρχει ένα μοτίβο κλιμάκωση, μερικής αποκλιμάκωσης αλλά ύφεση δεν υπάρχει και μάλιστα επειδή αυτή η σύγκρουση είναι παρατεταμένη διαρκώς προστίθενται νέα στοιχεία νέα δεδομένα τα οποία είναι και επικίνδυνα και κυρίως ότι αφορά με τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων με την απειλή δεν είμαστε βέβαια σε αυτό το σημείο, δεν έχουμε φτάσει δηλαδή όπως στην κρίση των πυραύλων της Κούβας αλλά θα έλεγα ότι είναι είναι πιο απρόβλεπτη η κατάσταση, και ξέρετε γιατί είναι απρόβλεπτη, γιατί γιατί δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη η οποία έχει φανεί ήδη, από τη Γενεύη και από τη συνάντηση Μπάιντεν, Πούτιν.
Δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη μεταξύ των ηγητόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, και όχι απλά δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει καμία επαφή ουσιαστική δηλαδή αυτό είναι πρωτοφανές. Από την κρίση των πυραύλων της Κούβας και μετά είχε δομηθεί μία σχέση μεταξύ των ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης, τότε, και των Ηνωμένων Πολιτειών που απέτρεπε μία κάθετη κλιμάκωση.
Όταν υπάρχει πλήρης απονομιμοποίηση του καθεστώτος Πούτιν από το Δυτικό κόσμο και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό ενέχει κινδύνους. Και ο κίνδυνος είναι ο εξής, ο Πούτιν ηγείται μιας τεράστιας χώρας με το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο, μιας χώρας που διαθέτει επάρκεια και σε φυσικούς πόρους, αυτό είναι το μεγαλύτερο asset που διαθέτει η Ρωσία δεν είναι ούτε Σαντάμ, ούτε Καντάφι ούτε Κιμ Γιόνγκ Ουν. Δεν μιλάμε για τέτοιο μέγεθος δηλαδή.
Οπότε, καταλαβαίνει κανείς ότι είναι πολύ δύσκολο να απονομιμοποιηθεί καθολικά από το σύνολο του πλανήτη. Παρά το γεγονός ότι έχει καταδικαστεί απόλυτα και δικαίως από το Δυτικό κόσμο, οι περισσότερες χώρες που έχουν το μεγαλύτερο πληθυσμό στον πλανήτη δεν έχουν καταδικάσει τη ρωσική εισβολή.
Μία από αυτές είναι η Κίνα, μία άλλη είναι η Ινδία Ξέρετε αυτές οι χώρες δεν επιθυμούν την επαναφορά μιας αμερικανικής ηγεμονίας. Γιατί θεωρούν ότι θα είναι οι επόμενες. Οι ηγέτες τους είναι αυταρχικοί, αρχική ειδικά της Κίνας ακολουθούν το ίδιο μοντέλο, Κίνα απειλεί την Ταϊβάν το ίδιο και βέβαια σε αυτό τον πολυπολικό κόσμο που έχει αναδυθεί υπάρχουν και χώρες αναθεωρητικές πλήρως αναθεωρητικές, όπως είναι η Τουρκία όπως είναι το Ιράν.
Δείτε το βίντεο που δημοσίευσε το Μια σταλιά ιστορία και επικαιρότητα
