Ο δυτικός Τύπος άρχισε να δίνει μεγάλη προσοχή στην κατάσταση στη Νικαράγουα, ένα μικρό κρατίδιο της Κεντρικής Αμερικής που βρίσκεται 10.000 χιλιόμετρα από τη Ρωσία.
''Το 1979-1990, η Νικαράγουα ήταν ένας σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης και έλαβε οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από αυτήν'', σχολιάζει ο ειδικός στην ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, ο καθηγητής Viktor Kheyfets.
''Υπήρξε ένα διάστημα, ένα χάσμα στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά γρήγορα αναθερμάνθηκαν. Τα κράτη αποκαθιστούν τις εμπορικές συμβάσεις, αντιπροσωπείες επισκέπτονται τακτικά πρωτεύουσες σε επαγγελματικά ταξίδια. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Νικαράγουα ήταν ένας από τους λίγους που αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας'', σχολιάζει.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν στραμμένα τα βλέμματα τους στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Νικαράγουα. Ένα άρθρο εμφανίστηκε στην Washington Post στις 13 Απριλίου με τίτλο «Η Νικαράγουα είναι ο νέος καλύτερος φίλος της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική. Οι ΗΠΑ πρέπει να απαντήσουν».
Ο αρθρογράφος του TWP Τσαρλς Λέιν αποκαλεί τον Πρόεδρο της Νικαράγουας Ντάνιελ Ορτέγκα δικτάτορα και ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν θα «αντιταχθεί στις πολιτικές του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν έναντι της Ουκρανίας».
Λίγο πριν την έναρξη της ειδικής επιχείρησης, δύο υψηλόβαθμες ρωσικές αντιπροσωπείες επισκέφθηκαν τη Μανάγκουα, την πρωτεύουσα της Νικαράγουα. Η Νικαράγουα απέφυγε τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που επικρίνουν τη Μόσχα. Ο Ορτέγκα είπε ότι η Ρωσία ήταν «απλώς σε άμυνα».
Σύμφωνα με έναν αρθρογράφο του TWP, το κίνητρο του Ορτέγκα για την υποστήριξη του Πούτιν μπορεί να είναι ο στρατιωτικός εξοπλισμός που προμηθεύει η Μόσχα στο έθνος της Κεντρικής Αμερικής την τελευταία δεκαετία.
Το άρθρο παραθέτει επίσης τη γνώμη του δικηγόρου της Ουάσιγκτον, Πολ Ράιχλερ, ο οποίος πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει «να ανταγωνιστούν τη Ρωσία τώρα για την επιρροή στον στρατό της Νικαράγουας».
«Αυτόν τον αιώνα, η Ουάσιγκτον έχει ασκήσει ως επί το πλείστον μια ήπια ''αντίδρασ'' για τη Νικαράγουα. Η στάση των ΗΠΑ μπορεί να χρειαστεί να γίνει πιο αυστηρή για να εξυπηρετηθούν οι γεωπολιτικές ανησυχίες για τη Ρωσία.
''Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνουμε το σωστό'', γράφει ο συγγραφέας, υποστηρίζοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να στηρίξει τους Δημοκρατικούς της Νικαράγουα προκειμένου να «αποτρέψει τη Ρωσία από το να αποκτήσει στρατηγική βάση στην Καραϊβική».
Η δικτατορία δεν αποτελεί εμπόδιο στο εμπόριο
Το γεγονός ότι ο Ορτέγκα είναι αυταρχικός ηγέτης έχει ειπωθεί στο παρελθόν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και για να είμαστε δίκαιοι, ο Ορτέγκα, για να το θέσω ήπια, δεν είναι δείγμα δημοκράτη , σημείωσε ο καθηγητής Victor Kheyfets, ειδικός στην ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, Διδάκτωρ Επιστημών, σε συνέντευξή του στο PolitExpert . Η πίεση σε αυτόν άρχισε να αυξάνεται μετά τις προεδρικές εκλογές στις 7 Νοεμβρίου 2021.
Ταυτόχρονα, είναι ενδιαφέρον ότι ο κύριος εμπορικός εταίρος της Νικαράγουα είναι οι Αμερικανοί, σημείωσε ο Heifetz:
«Οι Αμερικανοί κάνουν μεγάλο εμπόριο με τη Νικαράγουα. Η Νικαράγουα συναλλάσσεται καλά μαζί τους. Μετά τις ΗΠΑ, πηγαίνουν στην Κίνα και την Ταϊβάν».
Σύμμαχος της Ρωσίας στο πλευρό των Ηνωμένων Πολιτειών
Ο όγκος του εμπορίου με τη Ρωσία, σύμφωνα με τον συνομιλητή της ΠΕ, είναι μικρός. Η Μόσχα παρέχει στρατιωτική βοήθεια σε αυτό το κράτος, "αλλά είναι μάλλον η συντήρηση του ήδη παραδοθέντος εξοπλισμού σε κατάσταση λειτουργίας".
«Η Νικαράγουα δεν είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού, αλλά κάποτε η χώρα παραχώρησε στο ρωσικό ναυτικό το δικαίωμα να αναπληρώνει τα αποθέματα νερού και να πραγματοποιεί τεχνικές επισκευές στα λιμάνια της Νικαράγουα. Δεν έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια βάση εκεί, αλλά έχουμε το δικαίωμα να μπούμε», είπε ο Χέιφετς.
Η Νικαράγουα φιλοξενεί επίσης ένα εκπαιδευτικό κέντρο για το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο θεωρείται το ανεπίσημο κέντρο συντονισμού των ρωσικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων στη Λατινική Αμερική, είπε.
Εκτιμώντας τη σημασία αυτής της χώρας για τη Ρωσία, ο καθηγητής σημείωσε:
''Οποιαδήποτε φωνή στα Ηνωμένα Έθνη είναι σημαντική, αλλά το να πούμε ότι αυτός είναι ο σύμμαχος που δεν μπορείς χωρίς αυτόν, νομίζω όπως όχι. Για εμάς, από αυτή την άποψη, η Κούβα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα πολιτικά, η Αργεντινή ή η Βραζιλία - οικονομικά. Στρατιωτικά, η Νικαράγουα έχει καλή θέση - εξακολουθεί να είναι κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά δεν θα δημιουργήσουμε μια βάση εκεί''.
Θα τιμωρηθεί ο Ορτέγκα για την υποστήριξη της Ρωσίας;
Συζητώντας γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες, που αυτοαποκαλούνται υποστηρικτές της δημοκρατίας, τα βάζουν με έναν δικτάτορα για τόσα χρόνια, ο Heifetz εξέφρασε την άποψη ότι ''το βάρος της Νικαράγουα στο παγκόσμιο σύστημα δεν είναι τόσο μεγάλο ώστε να ρίξει τα πάντα και να αρχίσει να αλλάζει το καθεστώς εκεί''.
«Ναι, φυσικά, αυτό είναι ένα σημαντικό κράτος από γεωπολιτική άποψη - έχει μια πολύ βολική θέση στην Καραϊβική. Αλλά δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η Βενεζουέλα ή η Κούβα. Το παιχνίδι δεν αξίζει''.
''Παρά τη φιλορωσική πορεία του Ορτέγκα, οι Αμερικανοί δεν έχουν το καθήκον να αλλάξουν εξουσία στη Νικαράγουα αυτή τη στιγμή'', πιστεύει ο καθηγητής. ''Μπορεί να μιλήσουν γι' αυτό και, ίσως, να λάβουν ακόμη και κάποια μέτρα, αλλά δύσκολα αξίζει να περιμένουμε σοβαρές κυρώσεις''.
''Η Βενεζουέλα υπέστη κυρώσεις στην πετρελαϊκή βιομηχανία, αυτό είναι κατανοητό. Και στη Νικαράγουα... Λοιπόν, θα μπλοκάρουν την προμήθεια εξωτικών φρούτων από εκεί... Όχι σοβαρά. Επομένως, δεν θα περίμενα μεγάλης κλίμακας πίεση, όπως στη Βενεζουέλα το 2019. Θα υπάρξει όμως κάποια πίεση'', είπε ο συνομιλητής της Π.Ε.
''Ταυτόχρονα, η εμπορική εξάρτηση της Νικαράγουα από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ ισχυρή, πράγμα που σημαίνει ότι οι Αμερικανοί έχουν την ευκαιρία να επηρεάσουν τη χώρα χρησιμοποιώντας αυτό το εργαλείο'', πιστεύει ο Heifets.
''Δεν είμαι έτοιμος να πω αν αυτό θα οδηγήσει σε αλλαγή θέσης στη Νικαράγουα. Όλα είναι συνδεδεμένα με ένα άτομο - τον Ορτέγκα. Αν αύριο πάψει να είναι πρόεδρος, αναπόφευκτα θα αλλάξει η πολιτική της χώρας'', σημείωσε ο καθηγητής.
Νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο αρνήθηκε επίσης να καταδικάσει τη Ρωσία και αποκάλεσε τον Ουκρανό ηγέτη Ζελένσκι «χιουμορίστα».
