Το ότι η θρησκεία έχει χρησιμοποιηθεί ουκ ολίγες φορές για πολιτικούς λόγους δεν είναι κρυφό. Στην Τουρκία ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι η θρησκεία χρησιμοποιείται για πολιτικούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι και ο αρθρογράφος της Yeni Safak Selcuk Turkyilmaz, ο οποίος θέλοντας να πει κάποια πράγματα για την τουρκική πραγματικότητα θέτει το ερώτημα: Είναι το άνοιγμα της Αγίας Σοφίας (ως τζαμί) θρησκευτικό ζήτημα;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ουκρανική κρίση: Γιατί η Τουρκία «πατάει σε δύο βάρκες» σύμφωνα με τον εξ απορρήτων του Ερντογάν
Ο Turkyilmaz θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και μέσα από μια πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση, αφήνοντας αιχμές και για τους δυτικούς…
Σε ένα εκτενές άρθρο όπου αναφέρεται και στους Γκιουλενιστές επικεντρώνοντας στην Αγία Σοφία τονίζει: «Οι θρησκευτικές και εξαρτώμενες δομές δημιουργούν οργανωμένες σχέσεις και παίρνουν τα όπλα, αλλά κύκλοι με ευρύ πεδίο δραστηριότητας δεν βλέπουν κανένα κακό στη χρήση των πλαισίων ανάλυσης που δημιουργούνται με τις έννοιες που αναπτύχθηκαν από τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό εννοείται με την ευρωκεντρική άποψη. Είναι πολύ σημαντικό ένας άνθρωπος που έχει αποκτήσει την ταυτότητα του κληρικού και δίνει την εντύπωση ότι έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην εξήγηση θρησκευτικών θεμάτων να βρίσκει την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας αντίθετη με τη θρησκεία. Παρουσιάζει επίμονα την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας ως θρησκευτικό ζήτημα και στη συνέχεια χρησιμοποιεί θρησκευτικές έννοιες για να εξηγήσει την αντιθρησκευτικότητα. Ωστόσο, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί θεωρήθηκε από την πρώτη στιγμή θέμα κυριαρχίας.
Μάλλον δεν υπάρχει κανείς που να μην γνωρίζει ότι η έννοια της κυριαρχίας έχει πολιτικό νόημα. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι το άτομο έχει ξεκάθαρη πολιτική στάση. Επιπλέον, υπάρχει κοινή άποψη στην Τουρκία ότι η επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας αποτελεί πρόβλημα κυριαρχικών δικαιωμάτων. Θρησκευτικές έννοιες ή έννοιες που σχετίζονται με τον τομέα του πολιτισμού, της τέχνης και της ιστορίας, όπως στο παρελθόν, δεν μπορούν να κρύψουν τον πολιτικό χαρακτήρα αυτού του ζητήματος. Στο προσκήνιο μπορεί να έρθει και η ηθική κατάρρευση ανθρώπων και κύκλων με πολιτική ταυτότητα.
Αλλά είναι άλλη περίπτωση αν είναι πλαίσιο ανάλυσης. Είναι μια εντελώς νέα κατάσταση συνείδησης ότι ηθικά ζητήματα όπως η άδεια και η αξία αντιτίθενται στις οργανωμένες σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί με τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι κάνει για να φέρουμε ένα θέμα που είναι άκρως πολιτικό στο θρησκευτικό πεδίο γιατί αφορά κυριαρχικά δικαιώματα. Είναι πολύ σαφές ότι η θρησκεία ή άλλες ταυτότητες χρησιμοποιούνται μόνο ως εργαλείο.»
