Ο Fatih Yurtsever είναι πρώην αξιωματικός του του πολεμικού ναυτικού ναυτικού, και χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας.
Σύμφωνα με το nationalpost.com, ο ίδιος μας αναφέρει με γλαφυρό τρόπο, ότι “η καταναγκαστική διπλωματία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι η πιο προφανής απόδειξη του πώς μια χώρα μπορεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της δύναμη ενάντια στα συμφέροντά της”.
Συγκεκριμένα αναφέρει : “ Η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να διεξάγει σεισμικές έρευνες πέρα από το γεωγραφικό μήκος 28 μοιρών, το ανατολικό όριο της Συνθήκης Οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Αιγύπτου-Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Από την άλλη πλευρά, η κρίση στην ανατολική Μεσόγειο οδήγησε σε περιστατικά που καταδεικνύουν την έξυπνη χρήση της στρατιωτικής ισχύος.
Η Γερμανία “έπεισε” την Τουρκία να μειώσει τις εντάσεις στην ανατολική Μεσόγειο πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο του 2020 μέσω μιας λαμπρής στρατιωτικής δράσης.
Πώς το κατάφερε αυτό η Γερμανία;
Μέλη της γερμανικής φρεγάτας FGS Hamburg, η οποία συμμετείχε στην επιχείρηση IRINI, που είχε σχεδιάσει η ΕΕ ωση για την αποτροπή του παράνομου λαθρεμπορίου όπλων στη Λιβύη, επιβιβάστηκαν στο υπό τουρκική σημαία πλοίο Roseline-A στα 125 ναυτικά μίλια από το λιμάνι της Βεγγάζης για έλεγχο για παράνομα όπλα.
Οι ναύτες που μετέφερε ελικόπτερο που απογειώθηκε από την Γερμανική Φρεγάτα κατέβηκαν με σχοινί στο τουρκικό πλοίο.
Η Γερμανία ζήτησε άδεια από την Τουρκία πριν επιβιβαστεί στο πλοίο. Παρά το πέρασμα τεσσάρων ωρών, η Τουρκία δεν απάντησε στο αίτημα για εξουσιοδότηση.
Στη συνέχεια οι Γερμανοί κομάντος επιβιβάστηκαν στο τουρκικό εμπορικό πλοίο. Όταν η Τουρκία εξέφρασε την αντίθεσή της στη δράση, οι Γερμανοί είχαν ήδη αποβιβαστεί από το Roseline-A.
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι στο Roseline-A επιβιβάστηκαν Γερμανοί κομάντος, στο πλαίσιο της Σύμβασης για την καταστολή των παράνομων πράξεων κατά της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας (SUA), ένα κείμενο που προετοιμάστηκε για την πρόληψη παράνομων ενεργειών και τρομοκρατικών δραστηριοτήτων.
Κάθε χώρα μπορεί να επιβιβαστεί σε εμπορικό σκάφος που είναι ύποπτο για τρομοκρατική δραστηριότητα στη θάλασσα, εάν λάβει άδεια από το κράτος στο οποίο ανήκει η σημαία του πλοίου.
Πριν από την παρέμβαση, είναι απαραίτητο να αναμένονται τέσσερις ώρες για τη συγκατάθεση του εν λόγω κράτους.
Η ανακοίνωση της Τουρκίας προς τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) αναφέρει ότι στα πλοία που φέρουν τουρκική σημαία δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουν άλλες χώρες, χωρίς τη συγκατάθεσή της Άγκυρας.
Η Τουρκία έχει δηλώσει ότι το Επιχειρησιακό Κέντρο Διοίκησης των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων της, το οποίο λειτουργεί 24 ώρες την ημέρα, θα ανταποκρίνονταν γρήγορα στα αιτήματα για επιβίβαση στα πλοία της.
Παρά το πέρασμα τεσσάρων ωρών, η Τουρκία δεν απάντησε στις γερμανικές αρχές για το περιστατικό και οι γερμανικές αρχές επέλεξαν να επέμβουν γιατί ανέμεναν αρκετό διάστημα.
Η επέμβαση των Γερμανών στο τουρκικό πλοίο βασίστηκε στη σύμβαση SUA και όχι στην απόφαση 2292 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΣΑΗΕ), η οποία παρέχει νομική αιτιολόγηση για την επιχείρηση IRINI, και ρυθμίζει το εμπάργκο όπλων κατά της Λιβύης.
Δείχνοντας έτσι ξεκάθαρα ότι οι αποστολές όπλων της Τουρκίας στη Λιβύη θα θεωρούνταν τρομοκρατική δραστηριότητα εάν ζητηθεί.
Η Γερμανία έδωσε το πολιτικό μήνυμα που ήθελε στην Τουρκία, με μια μικρής κλίμακας στρατιωτική δράση και έξυπνους διπλωματικούς ελιγμούς στη συνέχεια.
Η Τουρκία πρέπει να έλαβε το μήνυμα αφού μείωσε την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
Συνοψίζοντας, η στρατιωτική ισχύς είναι ένα κρίσιμο συστατικό της εξωτερικής πολιτικής. Αν και παράγει επιτυχή αποτελέσματα όταν χρησιμοποιείται κατάλληλα, όπως στην περίπτωση της Γερμανίας, όταν χρησιμοποιείται κακώς, όπως στην περίπτωση της Τουρκίας, μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία.
Δυστυχώς, η Τουρκία υφίσταται τις συνέπειες της άστοχης στρατιωτικής πολιτικής που ακολούθησε στην ανατολική Μεσόγειο μετά το 2016 στο πλαίσιο του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”, κατέληξε ο ίδιος.