Αναρωτιόμασταν και τις προάλλες για το πού ακριβώς θέλουμε να στείλουμε ελληνικές δυνάμεις στο Σαχέλ την στιγμή που κατά πως φαίνεται επιδεινώνεται η κατάσταση, ενώ εστιάσαμε και στον σημαντικό ρόλο Ρωσίας & Κίνας.
Σήμερα θα σταθούμε στην ανάλυση της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή όπως την παραθέτει ένας ειδικός.
Ο José Carlos Rodríguez Soto έχει πτυχίο στις Επιστήμες της Πληροφορίας και πτυχίο στη Θεολογία. Για 20 χρόνια εργάστηκε ως ιεραπόστολος στην Ουγκάντα, όπου διετέλεσε γραμματέας της Επιτροπής Δικαιοσύνης και Ειρήνης της Αρχιεπισκοπής του Γκιούλου και υπηρέτησε ως μεσολαβητής μεταξύ των ανταρτών του LRA και της κυβέρνησης της χώρας. Είναι τακτικός συνεργάτης του Radio Exterior de España, έχει δημοσιεύσει βιβλία με αφρικανικά θέματα και πολλά άρθρα στο περιοδικό Vida Nueva και άλλα. Έχει συντονίσει ένα ανθρωπιστικό πρόγραμμα στην Γκόμα (Κονγκό) και από τα μέσα του 2012 εργάζεται ως σύμβουλος για τα Ηνωμένα Έθνη στα νοτιοανατολικά της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας. Έχει διευκολύνει πολλές προσπάθειες επίλυσης συγκρούσεων και διαμεσολάβησης στην Ουγκάντα, την Ερυθραία και το Κονγκό.
Γράφοντας για το "Mundo Negro" καταγράφει πολύ ανησυχητικά στοιχεία για το το "Τσουνάμι" από ένοπλες συγκρούσεις στο Σαχέλ και στην ευρύτερη Αφρική.
Μια ματιά στον χάρτη της Αφρικής μόλις πριν από δύο δεκαετίες έδειξε, λέει ο αναλυτής, πώς τα κόκκινα hot spot σταδιακά ξεθώριαζαν.
Δύο χρόνια πολέμου μεταξύ Αιθιοπίας και Ερυθραίας έληξαν με κατάπαυση του πυρός το 2000. Οι εχθροπραξίες στη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε έληξαν το 2002 και το 2003 αντίστοιχα. Το 2002, η Αγκόλα έφτασε στην ειρήνη μετά τον θάνατο του ηγέτη της UNITA, Jonás Savimbi. Στην Ακτή Ελεφαντοστού, υπογράφηκε ειρηνευτική συμφωνία το 2004 μετά από τέσσερα χρόνια πολέμου. Το Σουδάν έβαλε τέλος, το 2005, σε δεκαετίες σύγκρουσης μεταξύ Βορρά και Νότου. Την ίδια χρονιά, 12 χρόνια αδελφοκτόνου αγώνα στο Μπουρούντι έληξαν και ο LRA έπαψε να είναι εφιάλτης στη βόρεια Ουγκάντα το 2006 ... Τα όπλα αντιστάθηκαν στην κατάπαυση στη Σομαλία και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αλλά φαινόταν πως αυτό ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Ήδη την προηγούμενη δεκαετία, η ειρήνη που επιτεύχθηκε στη Μοζαμβίκη το 1992 ως αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης έλαμψε σαν φάρος που καθοδηγούσε τους υποστηρικτές του διαλόγου ως λύσης στις συγκρούσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φοβούνται ελληνική ”απόβαση” οι Τούρκοι λόγω των 76 AAV-7 από ΗΠΑ-Επιβεβαίωση για ετοιμότητα του Τουρκικού πλοίου υποκλοπών
Στο τέλος του 2021, ο ίδιος χάρτης προσφέρει μια πολύ διαφορετική εικόνα, λέει ο ειδικός. Και πάλι οι κόκκινες κουκκίδες πολλαπλασιάζονται: Η Αιθιοπία βυθίζεται σε έναν εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε πέρυσι στη βόρεια περιοχή του Tigray, το Μαρόκο και το Μέτωπο Polisario "βράζουν" ξανά δείχνοντας τα όπλα, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία συνεχίζει να υποφέρει από κύματα βίας που προκαλούνται από ατελείωτες δράσεις των ενόπλων ομάδων, το Τσαντ έχει αντιμετωπίσει μια εξέγερση που προέρχεται από τη νότια Λιβύη, οι αυτονομιστές και οι κυβερνητικές δυνάμεις πολεμούν στο δυτικό Καμερούν και ο τζιχαντισμός -με τις πολλές προεκτάσεις του- δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται από το 2016, σπέρνοντας ίχνη θανάτου στη Μπουρκίνα Φάσο και σε Μάλι , Νίγηρα, Νιγηρία, Τσαντ, ενώ έχει φτάσει σε χώρες όπως η Μοζαμβίκη, όπου κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσε να φτάσει.
Οι πόλεμοι στη Σομαλία και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό μπαίνουν στην τέταρτη δεκαετία τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, φέτος η Αφρική είχε πραξικοπήματα σε Μάλι, Τσαντ, Γουινέα και Σουδάν. Και χώρες όπως η Νιγηρία δείχνουν ότι, σε έθνη που καταστρέφονται από τη βία, υπάρχουν πολλές αλληλοεπικαλυπτόμενες συγκρούσεις.
Τα αίτια καθενός από αυτά είναι περίπλοκα και αξίζουν λεπτομερούς ανάλυσης, αλλά η κλασική πλέον διάγνωση του Paul Collier φαίνεται σωστή: οι χώρες που βρίσκονται σε σύγκρουση με εύθραυστα κράτη, όταν τα όπλα τους είναι σιωπηλά, έχουν μεγάλες πιθανότητες να ξαναπέσουν στον πόλεμο, λέει ο αναλυτής.
Κι εδώ έρχεται το ζουμί για τις ελληνικές δυνάμεις εάν και εφόσον αποσταλούν...
Σύμφωνα με τον José Carlos Rodríguez Soto οι παρεμβάσεις της διεθνούς κοινότητας στην ήπειρο, ιδιαίτερα της Αφρικανικής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών -με χιλιάδες ειρηνευτικά στρατεύματα σε αποστολές σε έξι χώρες- είχαν πολύ άνισα αποτελέσματα. Δεν αρκεί η ανάπτυξη στρατευμάτων σε "θερμές" περιοχές. Αν δεν λυθούν οι βαθιές ρίζες των συγκρούσεων, ξαναβγαίνουν, περνώντας από την κατάσταση αδράνειας στην έκρηξη ανοιχτά.
Περαιτέρω κυρώσεις
Τέλος οι ηγέτες της Δυτικής Αφρικής απειλούν με περαιτέρω κυρώσεις κατά του Μάλι εντός εβδομάδων, εκτός εάν η χούντα της χώρας σημειώσει «συγκεκριμένη πρόοδο» προς τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών τον Φεβρουάριο, όπως είχε υποσχεθεί.
Η τελευταία απειλή ήρθε την Κυριακή μετά τη σύνοδο κορυφής του περιφερειακού μπλοκ που είναι γνωστό ως ECOWAS στην πρωτεύουσα της Νιγηρίας, την Αμπούζα, εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας ότι ο ηγέτης του πραξικοπήματος του Μάλι αποτυγχάνει να κάνει επαρκείς εκλογικές προετοιμασίες.
Ο πρόεδρος της επιτροπής ECOWAS Ζαν-Κλοντ Κασί Μπρου είπε στους δημοσιογράφους ότι οι πρόσθετες κυρώσεις θα τεθούν σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου.
Η απόφαση είναι η τελευταία από μια σειρά κινήσεων που ξεκίνησε το περιφερειακό μπλοκ για να ασκήσει πίεση στη μεταβατική κυβέρνηση του Μάλι για να ανοίξει το δρόμο για έναν δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο μετά το πραξικόπημα τον Αύγουστο του 2020.
Στη συνέχεια, ο συνταγματάρχης Assimi Goita πραγματοποίησε ένα δεύτερο πραξικόπημα τον Μάιο, ανατρέποντας τον μεταβατικό πρόεδρο και πρωθυπουργό. Ο Γκόιτα ορκίστηκε ως μεταβατικός πρόεδρος τον επόμενο μήνα, ενισχύοντας την εξουσία του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Βρετανία στηρίζει Ερντογάν μέχρι την “κόλαση” κατά της Ελλάδος-Στόχος η Κύπρος και “ΑΟΖ” με τις βρετανικές βάσεις
Η ECOWAS ανέστειλε το Μάλι από το περιφερειακό μπλοκ και επέβαλε επίσης ταξιδιωτικές απαγορεύσεις και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων σε μέλη της μεταβατικής κυβέρνησης, αφού οι ηγέτες της χούντας δήλωσαν τον περασμένο μήνα ότι δεν θα μπορέσουν να συμπληρώσουν την προθεσμία του Φεβρουαρίου.
Μια στρατιωτική επιχείρηση υπό την ηγεσία της Γαλλίας το 2013 ανάγκασε σε υποχώρηση τους εξτρεμιστές από την εξουσία σε μεγάλες πόλεις στο βορρά, αλλά έχουν ανασυνταχθεί και συνέχισαν να εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον στρατιωτών του Μάλι και των συμμάχων τους.
Οι ανησυχίες για την ασφάλεια έχουν επίσης αυξηθεί από τότε που η Γαλλία, η πρώην αποικιακή δύναμη της περιοχής, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αποσύρει 2.000 στρατιώτες μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους.
