Η ιδέα για δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού έχει συζητηθεί εδώ και καιρό εντός της ΕΕ, ενώ κάποιοι υποστήριζαν ότι δεν χρειάζεται να αποκτήσει στρατιωτική δύναμη η Ένωση, λέγοντας ότι αυτό θα ήταν αμφιλεγόμενο, αφού θα συνιστούσε παράλληλη δύναμη με το ΝΑΤΟ.
Όμως η Γερμανία μαζί με τέσσερις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκουν τώρα να δημιουργήσουν μια νέα «δύναμη ταχείας αντίδρασης» της ΕΕ προκειμένου να ανταποκριθεί γρήγορα σε οποιαδήποτε μελλοντική στρατιωτική κρίση. Η ομάδα, συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας, συνεχίζει την πρωτοβουλία, επικαλούμενη τα διδάγματα που αντλήθηκαν από το Αφγανιστάν και την καταστροφική αποχώρηση που οδήγησε πολλούς Ευρωπαίους υπηκόους να εγκλωβιστούν στη χώρα που ελέγχεται από τους Ταλιμπάν, χωρίς αρκετές πτήσεις ή διαθέσιμο προσωπικό για να τους εκκενώσουν.
Το γερμανικό μέσο ενημέρωσης dpa επιβεβαίωσε πριν από μέρες το σχέδιο αφού έλαβε νέα εσωτερικά έγγραφα, περιγράφοντας ότι οι πέντε χώρες στοχεύουν "να επεκτείνουν τις υπάρχουσες ομάδες μάχης της ΕΕ, οι οποίες είναι πολυεθνικές στρατιωτικές μονάδες 1.500 ατόμων η καθεμία σε ετοιμότητα για να ανταποκριθούν σε κρίσεις".
«Η νέα δύναμη αναμένεται να περιλαμβάνει δυνατότητες διαστημικές και κυβερνοπολέμου, μαζί με ειδικές δυνάμεις και αερομεταφορές», ανέφερε η έκθεση.
Επί του παρόντος, η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας Annegret Kramp-Karrenbauer είναι υπέρ της πρωτοβουλίας, λέγοντας σε πρόσφατη συνέντευξη ότι οι δυνάμεις της ΕΕ εντός του ΝΑΤΟ είναι σε θέση να διεξάγουν αμυντικές επιχειρήσεις μόνο στο πλαίσιο της υποστήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επομένως, υπάρχει η επιθυμία για μια πιο ανεξάρτητη δύναμη που μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα χωρίς να επιδιώξει πρώτα την ευρύτερη έγκριση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ή να περάσει από τα εμπόδια του ΝΑΤΟ.
Όταν οι φήμες για το σχέδιο κυκλοφόρησαν νωρίτερα αυτό το έτος, ένας αξιωματούχος της ΕΕ φέρεται να εξήγησε ότι «Αυτό που έχουμε κατά νου είναι… να μπορέσουμε να αναπτύξουμε γρήγορα αυτή τη δύναμη αντίδρασης, εάν για παράδειγμα έχετε μια νόμιμη κυβέρνηση σε μια συγκεκριμένη χώρα που υπάρχει φόβος μια πιθανή κατάληψη της εξουσίας από μια τρομοκρατική ομάδα».
Ωστόσο, υπάρχει αυτή η ενδιαφέρουσα αντίδραση από το Αριστερό Κόμμα της Γερμανίας που αναφέρεται στη Deutsche Welle, όπου το ακροαριστερό κόμμα της Γερμανίας κατήγγειλε αμέσως το σχέδιο, λέγοντας ότι οι ηγέτες έβγαζαν λάθος συμπεράσματα από το Αφγανιστάν.
"Η ΕΕ δεν χρειάζεται μια νέα δύναμη παρέμβασης. Η ΕΕ θα πρέπει να είναι μια πολιτική συμμαχία", δήλωσε στο dpa ο αναπληρωτής επικεφαλής του κόμματος Τόμπιας Πφλούγκερ. Το πρόβλημα στο Αφγανιστάν ήταν ότι η Δύση είχε προσπαθήσει να «εκδημοκρατίσει μια χώρα με στρατιωτικά μέσα», είπε.
Τελικά, ακούγεται σαν μια δύναμη αντίδρασης της ΕΕ να είναι μια προσπάθεια να ανακτήσει τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής μεταξύ ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών που πρόσφατα απογοητεύτηκαν επειδή παρασύρθηκαν από τον παρεμβατισμό των ΗΠΑ στο εξωτερικό στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με τη Λιβύη να είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Φαίνεται ότι η καρδιά του προβλήματος θα μπορούσε να είναι η αδυναμία των κρατών της ΕΕ να αντισταθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες ή σε πιο ισχυρά κράτη του ΝΑΤΟ όπως η Γαλλία, όταν πρόκειται για τη λήψη αποφάσεων για καταστάσεις όπως η ανατροπή του Λίβυου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι ή για μακρινά πεδία μάχης σε κεντρική Ασία.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι έχει ωριμάσει η ιδέα στους κόλπους της ΕΕ για δημιουργία του δικού της στρατιωτικού βραχίονα.
Η προσπάθεια της Γερμανίας, της Φινλανδίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας, για την δημιουργία «δύναμης ταχείας αντίδρασης», είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, έχοντας αρκετές αδυναμίες, οι οποίες εστιάζονται στην μη πρόβλεψη για αεροναυτικές δυνάμεις που θα περιλαμβάνουν μαχητικά αεροσκάφη, φρεγάτες, υποβρύχια, UAV και άλλα οπλικά συστήματα με τα οποία θα είναι ικανή η Ευρωπαϊκή παρέμβαση.
Μόνο η σύσταση σε μόνιμη βάση Ευρωστρατού κατόπιν αποφάσεως σε Σύνοδο κορυφής της ΕΕ, είναι εκείνη η οποί θα προσδώσει ουσιαστική βαρύτητα στις αποφάσεις και κινήσεις της ΕΕ Παγκοσμίως, αφού θα αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα της παρέχοντας τη δυνατότητα στις Βρυξέλες επιβολής των αποφάσεών της.
Η ΕΕ θα πρέπει εκτός από πολιτικοοικονομικός γίγαντας να γίνει και στρατιωτική υπερδύναμη, εκφεύγοντας από τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, στο οποίο υπάρχουν και χώρες όπως η Τουρκία, η οποία όχι απλά αποτελεί τροχοπέδη εντός της συμμαχίας, αλλά μάχεται εκ των έσω τις αξίες και τα συμφέροντα της ΕΕ, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά της ως μέλος του ΝΑΤΟ.
Η δημιουργία του Ευρωστρατού δεν θα πρέπει να είναι στη βάση του ευκαιριακού από πλευράς Διεθνών συνθηκών και του συμπληρωματικού μαζί με το ΝΑΤΟ, αλλά του αυτοτελούς και μόνιμου από την ΕΕ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Άρχισαν τα όργανα! Το ινστιτούτο του Τούρκου ναυάρχου Τ. Γιατσί προειδοποιεί : “Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης δεν μπορεί να ακυρωθεί μονομερώς”
Θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη αναφορικά με τον Ευρωστρατό για δημιουργία μιας κεντρικής Διοίκησης-Επιτελείου, στην οποία θα υπάγονται διάφορα Στρατηγεία εν είδη βάσεων του σε διάφορα γεωγραφικά σημεία της ΕΕ, τα οποία θα διαθέτουν αεροπορικές-ναυτικές-χερσαίες δυνάμεις με δυνατότητες αντιμετώπισης διαστημικών απειλών και κυβερνοπολέμου, με έμφαση στα UAV ,τη ρομποτική, την πληροφόρηση και την διαλειτουργικότητα των μέσων τους.
Μόνο τότε θα υπάρχει η δυνατότητα υλοποίησης της βούλησης της ΕΕ προκειμένου να παίξει αποφασιστικό ρόλο στις Διεθνείς εξελίξεις.
Για παράδειγμα αν υποθέσουμε ότι ο Ευρωστρατός είχε δημιουργηθεί έχοντας τη δομή που μόλις περιγράψαμε, και είχαμε στην Κρήτη υποθετικά ένα Στρατηγείο ΝΑ Μεσογείου του Ευρωστρατού που θα διέθετε τα παραπάνω μέσα και δυνάμεις, η Τουρκία θα συνέχιζε την επιθετική της στάση, ή θα ήταν ήδη έτοιμος ο East-Med οπότε η ΕΕ δεν θα αντιμετώπιζε το ενεργειακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει τώρα;
Εκτίμησή μας είναι ότι ο Ευρωστρατός θα δημιουργηθεί το πρώτο εξάμηνο του 2022 επί Γαλλικής Προεδρίας της ΕΕ, με πρωτεργάτες χώρες τη Γαλλία και την Γερμανία.
