Μια έντονη διαμάχη προέκυψε εσχάτως στη Γερμανία σχετικά με την παρουσία τρομοκρατών του Daesh στην χώρα. Μια έρευνα με τίτλο "Οι κυνηγοί του Daesh" που μεταδόθηκε από το Channel 6 στη Γαλλία, αποκάλυψε τη διαρροή τρομοκρατών του Daesh μέσω γερμανικών δικτυών ασφαλείας.
Ως γνωστόν η ήττα του Daesh στη Συρία και το Ιράκ έχει ωθήσει τους τρομοκράτες προς την Ευρώπη. Σύμφωνα με την έρευνα, τουλάχιστον 500 τρομοκράτες του Daesh κατάφεραν να διαφύγουν από την Τουρκία, τη Συρία και το Ιράκ και να διεισδύσουν νόμιμα μέσω ευρωπαϊκών δικτύων ασφαλείας.
Πηγές ασφαλείας του Μαρόκου ενημέρωσαν τη Γερμανία για διάφορους Μαροκινούς τρομοκράτες που βρίσκονται σήμερα στη χώρα. Ωστόσο, η γερμανική αστυνομία φαίνεται να αγνοεί τέτοιες αναφορές και συνεχίζει να τους θεωρεί απλούς ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την τζιχαντιστική τρομοκρατία. Η ανοχή έναντι αυτών των ριζοσπαστών βασίζεται στο πρόσχημα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή.
Η προαναφερθείσα γαλλική έρευνα ρίχνει φως στην υπόθεση ενός Μαροκινού τρομοκράτη που ονομάζεται Samir, μέλος του Daesh από το 2014, ο οποίος ζει με τη σύζυγό του στα γαλλο-γερμανικά σύνορα και πρόκειται να πάρει άδεια οδήγησης βαρέως φορτηγού. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Μαρόκο, ο Σαμίρ θα μπορούσε να σχεδιάζει τρομοκρατική επίθεση σε ευρωπαϊκό έδαφος. Εκτός από τον Samir, η έρευνα επικεντρώνεται σε ένα άλλο ενεργό μέλος του Daesh που ονομάζεται Majid. Σύμφωνα με μαροκινές πηγές, ο Ματζίντ ήταν ενεργός στο λεγόμενο υπουργείο Οικονομικών του Ισλαμικού Κράτους και ζει με πλήρη ατιμωρησία στη λεκάνη του ποταμού Ρουρ στη βορειοδυτική Γερμανία. Οι έρευνες δείχνουν ότι ο Majid κατέχει σε αυτήν την περιοχή ένα μεγάλο στόλο πολυτελών αυτοκινήτων και ένα χώρο χαλάλ που χρηματοδοτείται με χρήματα από την τρομοκρατική οργάνωση.
Επιπλέον, η ξαφνική αναστολή των σχέσεων μεταξύ Μαρόκου και Γερμανίας και οι περιορισμένες πληροφορίες τους σχετικά με τον λόγο αυτής της διακοπής, πολλαπλασίασαν τις θεωρίες. Μια εξ αυτών θα μπορούσε να σχετίζεται στενά με τη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα.
Είναι ακόμη άγνωστο γιατί η γερμανική αστυνομία φαίνεται να αγνοεί αυτές τις πληροφορίες. Συν τοις άλλοις, οι διεθνείς αναλυτές υποψιάζονται ότι αυτοί οι τρομοκράτες περνούν ένα μικρό χρονικό διάστημα σε ευρωπαϊκές φυλακές και, μόλις απελευθερωθούν, ζουν μια φυσιολογική ζωή.
Ο Σαλαφισμός σε άνοδο
Σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, ο ριζοσπαστικός κύκλος των Σαλαφιστών διπλασιάστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια στη Γερμανία σε 11.000 μέλη. Σύμφωνα με τις γερμανικές περιφερειακές αρχές, ο αριθμός των ισλαμιστών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανήλθε σε περίπου 5.500.
Η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών εξέφρασε την εκτίμηση το 2019 ότι περίπου 12.000 άνθρωποι ακολουθούν αυτήν την ερμηνεία του Ισλάμ (Σαλαφιστές), αποδεικνύοντας έτσι την αυξανόμενη ριζοσπαστικοποίηση ενός μέρους της γερμανικής μουσουλμανικής κοινωνίας. Επιπλέον, οι γερμανικές δυνάμεις ασφαλείας θεωρούν τον τζιχαντιστικό σαλαφισμό ως απειλή που «ενοποιείται» στη χώρα.
Ο τζιχαντιστικός Σαλαφισμός χαρακτηρίζεται από την υπεράσπιση της χρήσης βίας ως μέσου ίδρυσης Ισλαμικών Κρατών και διάδοσης της σαρία. Αυτοί οι τζιχαντιστές θεωρούν τους εαυτούς τους πραγματικούς μάρτυρες, ικανούς να θυσιάσουν τον εαυτό τους μέσω της βίας ως πολιτικού μέσου και να μεταδώσουν το «αληθινό μήνυμα του Αλλάχ» στους υπόλοιπους μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Στη Γερμανία, οι μαχητές Σαλαφοτζιχαντιστές χρησιμοποιούν τζιχαντιστική προπαγάνδα στα γερμανικά για να προσελκύσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό της χώρας προκειμένου να ενταχθεί στις πολιτοφυλακές τους. Σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος, Χανς Γκεοργκ Μαάσεν, αυτοί οι Σαλαφιστές παρουσιάζονται ως αρωγοί που προσφέρουν χρήματα, ρούχα και παιχνίδια για να προσελκύσουν τους νεότερους και να “προσλάβουν” πρόσφυγες που ξέφυγαν από τον πόλεμο της Συρίας. Οι τζιχαντιστές προσφέρουν στους Γερμανούς πρόσφυγες υπηρεσίες μετάφρασης και τους προσκαλούν να πιουν τσάι στα σπίτια τους, με τους νέους να είναι σίγουρα τα πιο ευάλωτα άτομα σε αυτήν την προπαγάνδα και τα πιο ευαίσθητα προφίλ ούτως ώστε να συμμετέχουν στις γραμμές του Daesh. Το σύνθημα που χρησιμοποιούν για την ενσωμάτωσή τους είναι απλό: «Ελάτε μαζί μας. Θα σας δείξουμε τον Παράδεισο».
Σύμφωνα με την έκθεση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Γραφείου Ποινικών Ερευνών (BKA) το 2018, οι γερμανικές αστυνομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούσαν ότι περίπου 800 Γερμανοί Ισλαμιστές είναι πιθανοί τρομοκράτες. Από αυτούς τους Σαλαφιστές, 450 βρίσκονται σήμερα στη Γερμανία και οι υπόλοιποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα.
Προς το παρόν, οι Γερμανοί αντιμετωπίζουν προβλήματα με μια ομάδα 500 εξτρεμιστών από τον Καύκασο , από περιοχές της Τσετσενίας, του Νταγκεστάν και της Ινγκουσετίας, ενός πληθυσμού που έχει εμπλακεί στη στρατολόγηση του Daesh στη Συρία και το Ιράκ.
Το γεγονός ότι τα μέλη της σαλαφιστικής ιδεολογίας έχουν «ανέλθει στο ιστορικό μέγιστο» έχει εγείρει ανησυχία στη Γερμανία, καθώς φοβούνται ότι ξεκινά ακόμη και με μη βίαιο τρόπο σε φατρίες του Σαλαφισμού, αλλά κλιμακωτά οδηγεί σε βίαιο εξτρεμισμό και είναι επικίνδυνο για τη διεθνή ασφάλεια.
Η μουσουλμανική τρομοκρατία δεν μπορεί να συγκαλυφθεί
Πριν από δύο εβδομάδες είχαμε την επίθεση με μαχαίρι και οχτώ τραυματίες στην πόλη Βετλάντα της Σουηδίας
Αρχικά η αστυνομία μετέφερε την πληροφορία ότι πρόκειται για μια απλή δολοφονική επίθεση.
Όμως, όσο κι αν θέλουν οι κυβερνήτες και τα μέσα ενημέρωσης του συστήματος, να μην οδηγήσουν σε όξυνση τα πνεύματα η μουσουλμανική τρομοκρατία δεν επιτρέπεται να συγκαλυφθεί ή να αποσιωπηθεί. Αν ο δράστης είχε σουηδικό όνομα, θα ήταν πιο απλό... Αλλά τώρα το όνομά του είναι Tamim Sultani.
Και ποιος είναι ο Tamim Sultani; Έχει σίγουρα ενδιαφέρον ότι ο άντρας είναι αναλφάβητος. Παρά τα τρία χρόνια στη Σουηδία. Και παρά το γεγονός ότι παρέμεινε χάρη στην παράνομη αμνηστία ανηλίκου γυμνασίου.
Στην προσπάθεια από τα σουηδικά μέσα να παρουσιάσουν το προφιλ του δράστη, δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη Ισλάμ. Αλλά στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης λίγα μένουν κρυφά. Έχει κάνει λαικ σε "Ισλαμικά βίντεο" και άλλες σελίδες όπως "η φωνή των Αφγανών", που απεικονίζεται στο Facebook με έναν άντρα που κουβαλάει ένα μπαζούκα.
Οι πολιτικοί δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται στην σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτό διαφαίνεται όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει: "Αντιμετωπίζουμε αυτές τις φρικτές πράξεις με τη συλλογική δύναμη της κοινωνίας!". Μόνο που τώρα η Σουηδία καταγράφει διπλασιασμό των σοβαρών εγκλημάτων σε σχέση με τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα λατινοαμερικανικά πλοκάμια
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη, η Ρωσία, η Νέα Ζηλανδία, η Αφρική, η Μέση Ανατολή, η Ταϊλάνδη, ο Καναδάς ... Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι ο τζιχαντισμός έχει εξαπλωθεί από το ένα άκρο του πλανήτη στο άλλο, ωστόσο, στην Λατινική Αμερική τα πράγματα έχουν διαμορφωθεί διαφορετικά.
Σε μια ήπειρο όπου το 95% του πληθυσμού ανήκει στην Καθολική θρησκεία και αποτελεί τα δύο τρίτα του κόσμου, ο Χριστιανισμός γίνεται ο θεμελιώδης πυλώνας του παραδοσιακού πολιτισμού. Ωστόσο, παρά την κυριαρχία αυτή που προήλθε από τον αποικισμό, είχε τις πρώτες αναταράξεις στις αρχές του 20ού αιώνα. Σε αυτό το πεδίο νέων τάσεων, το Ισλάμ άρχισε να βρίσκει “τρύπες” μέσω των οποίων να έχει πρόσβαση στην κοινωνία της Λατινικής Αμερικής.
Η ιστορική-πολιτιστική παράδοση που διαμόρφωσε τους λαούς της αμερικανικής ηπείρου παρέχει στη μουσουλμανική θρησκεία διάφορες ευκαιρίες. Πρώτον, η διπλή ιστορική ταυτότητα των αυτόχθονων λαών, που κατέχουν αυτόχθονες, ευρωπαϊκές και αφρικανικές παραδόσεις. Συνοψίζοντας, λαμβάνοντας υπόψη τη μακρά ιστορία του Ισλάμ στην Ιβηρική χερσόνησο κατά τον 8ο-15ο αιώνα, επιβεβαιώνει το ρόλο του ως «έμμεσου ή δευτέρου βαθμού συμμετέχοντα στη διαμόρφωση της Λατινικής Αμερικής ταυτότητας». Εκτός από τους σκλάβους από την Αφρική, οι οποίοι παρόλο που ήταν ως επί το πλείστον ανιμιστές, παρέμειναν προσκολλημένοι στις θρησκευτικές τους ρίζες. Με τον όρο ανιμισμός στη θρησκειολογία και την ανθρωπολογία εννοείται η αρχέγονη ανθρώπινη θρησκεία, η οποία θεμελιώνεται στην πεποίθηση της ύπαρξης πνευματικών υπάρξεων που εμψυχώνουν κάθε μορφή και εκδήλωση του φυσικού κόσμου.
Οι δύσκολες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στις χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής υποδηλώνουν την εμφάνιση κρίσεων ταυτότητας και την αναζήτηση θεϊκών λύσεων στα επίγεια προβλήματά τους, με το Ισλάμ να είναι η θρησκεία που προσαρμόζεται καλύτερα σε αυτά τα χαρακτηριστικά.
Από την πολιτική πλευρά, η πρόοδος του μαρξισμού σε διάφορες λατινικές χώρες, με αυτό το έμφυτο αντι-αμερικανικό συναίσθημα, υποστηρίχθηκε παράλληλα με το τζιχάντ με κοινό αντίπαλο, τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.
Δίνοντας έμφαση στην άνοδο της Λατινικής Αμερικής τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία για την πιθανή σχέση με τη Χεζμπολάχ και τη δημιουργία θυγατρικών στο αμερικανικό έδαφος. Το πρόβλημα που εγείρεται επικεντρώνεται στην ύπαρξη ορισμένης ή απόλυτης άδειας για την διενέργεια επιθέσεων από τη «Χεζμπολάχ της Βενεζουέλας».
Παρά τις εγγενείς διαφορές, βρίσκουμε συμπτώσεις όπως ένα μείγμα προοδευτισμού, ιδεολογικής επανάστασης, ιθαγενισμού, αντι-αμερικανισμού, αντι-σιωνισμού και επιβεβαίωσης του ένοπλου αγώνα. Εν ολίγοις, η ύπαρξη γκρίζων περιοχών μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο από την Χεζμπολάχ, όσο και από έναν από τους κύριους υποστηρικτές της, το Ιράν.
Τέλος, οι οικονομικές ευκαιρίες, εισέρχονται πλήρως στην επικράτηση της διακίνησης ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος με ιδιαίτερη προσοχή στα τριπλά σύνορα Βραζιλίας-Αργεντινής-Παραγουάης, που χαρακτηρίζονται από μικρό κρατικό έλεγχο. Σε άλλα κράτη όπως η Αϊτή, καθώς και ορισμένες περιοχές στην Κολομβία, τη Χιλή και τη Βενεζουέλα, η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας γίνεται απλή.
Το μόνο που μένει είναι να κατανοήσουμε αυτό το φαινόμενο ως μια υβριδική απειλή που αναμιγνύει ιδεολογικούς σκοπούς, τόσο πολιτικούς όσο και θρησκευτικούς, με άλλους εγκληματικούς και προσοδοφόρους, στην προκειμένη περίπτωση το λαθρεμπόριο, το ξέπλυμα χρήματος, το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, που διευκολύνει τις διεθνείς μεταβιβάσεις των τζιχαντιστών.
Επί του παρόντος, η πλειονότητα των μουσουλμάνων που κατοικούν στη Λατινική Αμερική είναι μετανάστες από ισλαμικές χώρες, με μόνο το 10% να είναι ντόπιοι. Οι Λιβανέζοι, χώρα της τρομοκρατικής ομάδας Χεζμπολάχ, υποστηριζόμενης από το Ιράν, ξεχωρίζουν μεταξύ της κυρίαρχης εθνικότητας (είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουμε τις σχέσεις αυτής της χώρας με διάφορες κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής).
Ωστόσο, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που υπάρχουν στο νότο και στο κέντρο της ηπείρου, τα επίπεδα των μεταναστών έχουν μειωθεί και, ως εκ τούτου, ο αριθμός των μουσουλμανικών πληθυσμών. Παρόλα αυτά, διάφορες αναφορές κύκλου πληροφοριών δείχνουν την ύπαρξη «Λατίνων τζιχαντιστών» από την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, το Τρινιντάντ Τομπάγκο και το Μεξικό , καθώς και ροές χρημάτων προς τη Μέση Ανατολή, που κυμαίνονται μεταξύ 60 εκατομμυρίων και 1 δις δολαρίων ετησίως.
Η Λατινική Αμερική έχει γίνει και άλλοτε τόπος ασύλου για την τρομοκρατία, από μέλη της ΕΤΑ ή από τους ίδιους τους Ναζί. Αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο αν αναλογιστεί κανείς το γνωστό υψηλό επίπεδο διαφθοράς στις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και το υψηλό ποσοστό εγκληματικότητας σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Αυτός ο τομέας μπορεί να θεωρηθεί ως το βασικό σενάριο για τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων, που είναι σε θέση να δώσει την τρομακτική συνεργασία μεταξύ οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας.
