Ο νέος κορωνοϊός φαίνεται να διαλύει το εύθραυστο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει σε νέα ανάλυσή του το Gatestone Institute. Ο στόχος της ΕΕ υποτίθεται ότι ήταν μια «στενότερη ένωση».
Αλλά τώρα, εάν η ΕΕ δεν δείξει αλληλεγγύη και συνοχή σε μια εποχή παγκόσμιας κρίσης, ποιος είναι ο σκοπός της;
Οι ιδεολογικοί υποστηρικτές του έχουν ένα μότο: κάθε νέο πρόβλημα πρέπει να λυθεί από περισσότερη Ευρώπη.
«Η Ευρώπη είναι το μέλλον μας, δεν έχουμε κανένα άλλο», είπε κάποτε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Hans-Dietrich Genscher.
Αν και αυτή είναι μεταξύ σημαντικών δηλώσεων, στην πραγματικότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση πεθαίνει, αναφέρει το Gatestone Institute.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει "Ένωση".
Υπάρχει ένας όμιλος ευρωπαϊκών κρατών που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ορισμένους κανόνες που ονομάζονται «ένωση».
Σε περιόδους κρίσης, οι παλιές ευρωπαϊκές διαιρέσεις φαίνονται πάντα να ξανανοίγουν - και οι κρίσεις αποτελούν μέρος της παλιάς ηπείρου, πιθανώς η επιτομή της.
Ο κορωνοϊός έχει τώρα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε παρακμή.
Ενόψει της πανδημικής καταστροφής της Ιταλίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έδειξε μόνο ανικανότητα και αδιαφορία.
Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen μάλιστα «ζήτησε συγγνώμη» στην Ιταλία και αναγνώρισε ότι η ΕΕ δεν είχε ανταποκριθεί καλά στην πανδημία του Covid-19.
Όταν η Ιταλία ζήτησε αλληλεγγύη από τους ευρωπαίους γείτονές της, αυτοί αρνήθηκαν.
Ακόμη και ο πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Antonio Tajani, μίλησε για μια «δειλή Ευρώπη».
Η ιταλική εφημερίδα υπέρ της ΕΕ, η La Repubblica, την ονόμασε "Άσχημη Ευρώπη".
Και σύμφωνα με έρευνες το 70% των Ιταλών πιστεύουν ότι η Γερμανία προσπαθεί να τους «στραγγαλίσει».
Λόγω του κορωνοϊού ο χώρος Σένγκεν της Ευρώπης, για ταξίδια χωρίς διαβατήρια εντός της ΕΕ και ένας από τους δύο πυλώνες του δόγματος της ΕΕ, τέθηκε σε αναστολή και τα εσωτερικά σύνορα έκλεισαν χωρίς συντονισμένη δράση.
Κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες του Μαρτίου, εννέα χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους.
Στη συνέχεια, η ΕΕ ανακοίνωσε το κλείσιμο των εξωτερικών συνόρων της για 30 ημέρες.
«Δεν καταλαβαίνετε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βιώνουμε;», ρώτησε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Pedro Sánchez τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel κατά τη διάρκεια μιας από τις τελευταίες συνόδους κορυφής της ΕΕ.
Αυτό που φαίνεται να θέλουν οι Γερμανοί ήταν τα πλεονεκτήματα μιας διευρυμένης αγοράς του ευρώ χωρίς τα μειονεκτήματά της, όπως η «αλληλεγγύη» στην περίπτωση των μεταναστών ή του κορωνοϊού.
Μια έκθεση του Ιδρύματος Bertelsmann διαπίστωσε ότι η Γερμανία, η οποία αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τέταρτο της οικονομικής παραγωγής της ευρωζώνης, επωφελήθηκε περισσότερο από την ενιαία αγορά της ΕΕ, κερδίζοντας επιπλέον 86 δισ. ευρώ ετησίως λόγω αυτής.
Είναι πιθανό αυτό να είναι το οικονομικό μπόνους που τώρα βοηθά τη Γερμανία να αντιμετωπίσει την επιδημία.
Άλλωστε, η Γερμανία είχε 25.000 αναπνευστήρες, ενώ η Γαλλία είχε μόνο 5.000 και η Ιταλία εξαναγκάστηκε από την έλλειψη τους να λάβει αποφάσεις σχετικά με το ποιος θα θεραπευτεί.
«Δεν θα ήταν ευρωπαϊκή αλληλεγγύη η Γερμανία να παραδώσει τουλάχιστον μερικούς από τους νέους αναπνευστήρες σε χώρες που τις χρειάζονται σήμερα;» αναρωτήθηκε ο δημοσιογράφος της Die Zeit, Jochen Bittner.
Μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, ωστόσο, ακόμη πιο γρήγορα από την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη, εξαπλώθηκε η πικρία και η δυσαρέσκεια.
Το 2017, ο Jeroen Dijsselbloem, ο τότε υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής του Eurogroup δήλωσε ότι χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Ιταλία σπατάλησαν τα χρήματά τους σε «ποτά και γυναίκες».
Αυτόν τον μήνα, μια από τις κορυφαίες εφημερίδες της Γερμανίας, η Die Welt, έγραψε ότι η ιταλική μαφία περίμενε τα χρήματα των Βρυξελλών.
Το Βερολίνο δεν συγκινήθηκε, ακόμη και από τις φωτογραφίες του ιταλικού στρατού που μεταφέρει δεκάδες φέρετρα από μια πόλη επειδή το τοπικό κρεματόριο δεν μπορούσε να απορροφήσει τους θανόντες.
Δεκάδες φέρετρα που περιμένουν ταφή παρατάσσονται σε εκκλησίες.
Μια άλλη ανελέητη μάχη που έδωσε η Ιταλία με την ΕΕ ήταν για προστατευτικές μάσκες προσώπου.
Η Γαλλία υιοθέτησε μια επιθετική πολιτική απόκτησής τους.
Η Γερμανία απαγόρευσε την εξαγωγή τους.
Αυτές οι μονομερείς αποφάσεις υπονόμευσαν μια πολύ διαδεδομένη αρχή της ΕΕ: την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην ενιαία αγορά.
Όπως ανέφερε η L'Express, η Γαλλία κατέσχεσε τέσσερα εκατομμύρια μάσκες που ανήκαν σε σουηδική εταιρεία και οι οποίες προορίζονταν, εν μέρει, για την Ιταλία και την Ισπανία.
Ένας Γερμανός συγγραφέας, ο Hans-Magnus Enzensberger, αποκαλώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «ήπιο τέρας», προέβλεψε ότι «όλες οι αυτοκρατορίες της ιστορίας άνθισαν για έναν περιορισμένο χρόνο ζωής, προτού βρεθούν σε υπερβολική παρακμή και εσωτερικές αντιφάσεις".
Για να αναζωογονήσουν τις οικονομίες τους, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, ισχυρίστηκαν ότι θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από ένα κοινό χρέος της ΕΕ που θα αντληθεί μέσω ομολόγων.
Η Ισπανία, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Μάλτα και η Ιρλανδία υποστήριξαν αυτήν τη λύση, αλλά η Γερμανία και η Ολλανδία αντιτάχθηκαν στην πρόταση.
Η Ολλανδία μάλιστα απαιτούσε τα δάνεια να συνοδεύονται από «μακροπρόθεσμους όρους», όπως η μείωση του μεγέθους του κράτους πρόνοιας.
Η ίδια έλλειψη ενδιαφέροντος εκδηλώθηκε και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που χρηματοδοτήθηκε από τα κράτη μέλη της ΕΕ, για ένα κράτος που αντιμετωπίζει δυσκολίες.
"Η Βόρεια Ευρώπη εγκαταλείπει τη Νότια Ευρώπη!" είπε ο πρώην ηγέτης των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, Sigmar Gabriel.
"Καλύτερα να έχουμε Eurobonds και coronabonds παρά μια κατεστραμμένη ΕΕ", ανέφερε.
Οι προϋποθέσεις που απαιτούνται, ωστόσο, θα ήταν απαράδεκτες για την Ιταλία: οι χώρες που πλήττονται από τον Covid-19 - Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία - είναι αυτές που έχουν το μικρότερο δημοσιονομικό χώρο.
«Η Ευρώπη δεν συμφώνησε ποτέ όταν τη χρειαστήκαμε», ανέφερε ο Γάλλος οικονομολόγος Jean-Paul Fitussi.
"Και ως εκ τούτου, ήταν προβλέψιμο ότι οι βόρειες χώρες θα έλεγαν όχι στην αμοιβαιοποίηση του χρέους.
Αλλά χωρίς αμοιβαίο χρέος, η σημερινή κρίση δεν επιλύεται.
Και αν δεν το κάνουμε θα είναι συλλογική αυτοκτονία".
Σύμφωνα με το Gatestone, σε περιόδους κρίσης, οι τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες φαίνονται ρομποτικοί και απαθείς, ενώ τα κράτη καθίστανται απαραίτητα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης ή μιας πανδημίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι νεκρή, απλώς δεν το γνωρίζει ακόμη.
