Καθώς εξαντλούνται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τουρκίας και η οικονομία διολισθαίνει εκ νέου σε ύφεση, η κυβέρνηση Ερντογάν αρχίζει να εξετάζει λύσεις που απέκλειε έως τώρα. Ανάμεσά τους η προσφυγή στο ΔΝΤ με τις πολιτικές που το συνοδεύουν. Αρκετοί Τούρκοι πολιτικοί θα ήθελαν να αποφύγουν μια νέα προσφυγή στο ΔΝΤ, αλλά θεωρούν ότι λόγω της πανδημίας είναι η κατάλληλη περίοδος να συνάψουν μια καλή συμφωνία με το Ταμείο. Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τουρκίας έχουν μειωθεί κατά σχεδόν 11 δισ. δολάρια από την αρχή του έτους και ανέρχονται σε μόλις 94,5 δισ. δολάρια.
Αν από αυτά αφαιρεθούν τα αποθεματικά των τουρκικών τραπεζών και ορισμένες υποχρεώσεις που εκκρεμούν, τα πραγματικά διαθέσιμα φαίνεται πως δεν υπερβαίνουν τα 26,3 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία, από το σύνολο των διαθεσίμων τα 25,9 δισ. δολάρια ήταν προϊόν δανεισμού. Αν η χώρα δεν καταφύγει σε εξωτερική χρηματοδότηση, δεν θα έχει τη δυνατότητα να θωρακίσει την οικονομία της και να αντιμετωπίσει το δυσθεώρητο εξωτερικό χρέος της, από το οποίο λήγουν ομόλογα αξίας 170 δισ. δολαρίων μέσα στο επόμενο έτος.
Την τελευταία φορά, πάντως, που η Τουρκία προσέφυγε στο ΔΝΤ, το 2001, η χρηματοπιστωτική κρίση εκείνης της εποχής κυριολεκτικά διέγραψε από τον πολιτικό χάρτη μια γενιά Τούρκων πολιτικών και προλείανε το έδαφος για την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία.
