Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τους Κούρδους για να στηρίξει τα δικά της συμφέροντα και κατόπιν τους εγκαταλείπει. Ο Henry Kissinger υποστήριξε κάποτε ότι «δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι ή εχθροί, μόνο συμφέροντα».
Αυτό αποδείχθηκε ότι ισχύει και στην πρόσφατη απόφαση του προέδρου Trump για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, με αποτέλεσμα να μείνουν στο έλεος της Τουρκίας οι Κούρδοι μαχητές.
Η τουρκική επίθεση ξεκίνησε την Τετάρτη με βομβαρδισμούς και κατόπιν χερσαίες επιχειρήσεις στη βορειοανατολική Συρία.
Δεν είναι ακόμη σαφές πόσο θα συνεχιστεί η επίθεση της Τουρκίας, αλλά πληθαίνουν οι αναφορές θανάτων πολιτών και χιλιάδων ανθρώπων που εγκαταλείπουν τις εστίες τους.
Η συριακή κυβέρνηση καταδίκασε τη στρατιωτική επίθεση ως "επιθετικότητα".
Το Ιράν την έχει επίσης καταδικάσει.
Η Ρωσία προειδοποίησε την Τουρκία να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας.
Τα ευρωπαϊκά κράτη καταδίκασαν επίσης την τουρκική εισβολή και ζήτησαν έκτακτη συνάντηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η Ρωσία άσκησε βέτο σε ένα ψήφισμα υπό την ηγεσία της Ευρώπης, διότι δεν ήταν, κατά τη γνώμη της Μόσχας, αρκετά ευρύ για να καλύψει όλη την παράνομη ξένη στρατιωτική παρουσία στη Συρία.
Ο Trump χαρακτήρισε ως «κακή ιδέα» την τουρκική εισβολή, η οποία, μάλιστα, έλαβε το οργουελικό όνομα «Πηγή Ειρήνης».
Πόσο γελοία και κυνική είναι η αλήθεια.
Δεν ήταν λίγοι όσοι έκαναν λόγο για «προδοσία των Κούρδων συμμάχων» από τον Trump.
Όμως τελικά όπως είπε ο Kissinger ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν έχει φίλους ή εχθρούς αλλά μόνο συμφέροντα.
Οι Κούρδοι ανακάλυψαν, λοιπόν, με τον πιο σκληρό τρόπο ότι είναι απλά «συμφέροντα» και όχι φίλοι της Ουάσιγκτον, απλά πιόνια σε μία πολιτική-στρατιωτική και οικονομική σκακιέρα.
Ο κυνισμός στην Ουάσιγκτον είναι εκπληκτικός.
Οι Κούρδοι που ζουν εδώ και χρόνια σε Τουρκία, Συρία, Ιράν και Ιράκ έχουν στηρίξει πολλές φορές τις ΗΠΑ, αλλά όταν παύουν να είναι «χρήσιμοι» η Ουάσιγκτον τους εγκαταλείπει.
Ο κυνισμός του Erdogan είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και αμετροεπής.
Δηλώνει ότι η επίθεση στη Συρία είναι μια αντιτρομοκρατική επιχείρηση για να «φέρει ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή ...
Θα προστατεύσουμε την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και θα σώσουμε τον λαό της περιοχής από τα νύχια της τρομοκρατίας».
Η Ουάσιγκτον εγκαταλείπει, λοιπόν, τους Κούρδους τους οποίους έχει εξοπλίσει αλλά και εκπαιδεύσει προκειμένου να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία στη Συρία.
Ουσιαστικά οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν στους Κούρδους ότι εάν τις βοηθήσουν στη Συρία τότε και αυτές με τη σειρά τους θα τους στηρίξουν για τη δημιουργία ενός δικού τους, ανεξάρτητου κράτους.
Όμως ο πραγματικός στόχος ήταν να τους χρησιμοποιήσει για να στηρίξει τα δικά της συμφέροντα.
Μετά από την κλιμάκωση της τουρκικής επίθεσης ο Trump θυμήθηκε ότι ενδέχεται να επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία.
Λοιπόν, τι μπορεί να γίνει για να εξαλειφθεί η βία;
Πρώτον, η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί τη δεδηλωμένη της δέσμευση στη διαδικασία της Αστάνα, μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν, στην οποία δεσμεύεται να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας.
Δεν υπάρχει δικαιολογία για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιθέσεων στη Συρία, ανεξάρτητα από ισχυρισμούς σχετικά με «τρομοκράτες».
Δεύτερον, όπως δήλωσαν επανειλημμένα η Συρία, η Ρωσία και το Ιράν, όλα τα ξένα στρατεύματα που βρίσκονται παράνομα στη Συρία πρέπει να φύγουν αμέσως από τη χώρα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Τα αμερικανικά, τα βρετανικά, τα γαλλικά και τα τουρκικά στρατεύματα, οι ειδικές δυνάμεις και τα πολεμικά αεροπλάνα που βρίσκονται εδώ και καιρό στην Συρία παραβιάζουν κατάφορα το διεθνές δίκαιο.
Από την άλλη πλευρά οι «καταγγελίες» της ΕΕ είναι υποκριτικές ανοησίες.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι Κούρδοι ηγέτες επέτρεψαν στον λαό τους να γίνει πιόνι στις εγκληματικές συνομωσίες του ΝΑΤΟ.
Κάποιος θα σκεφτόταν, σίγουρα, ότι οι Κούρδοι πρέπει να έχουν μάθει διδάγματα από πολλαπλές προηγούμενες προδοσίες από την Ουάσιγκτον. Βρίσκονται σε μια ανυπόφορη κατάσταση - και πάλι - γιατί υποτάσσουν ανόητα τα συμφέροντά τους σε αυτά της Ουάσιγκτον.
Η Ρωσία, με τα βασικά στοιχεία της παρέμβασής της για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία, μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στη διευκόλυνση μιας νέας συμμαχίας μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων της Συρίας και της κουρδικής πολιτοφυλακής.
Σε ένα νέο σύνταγμα που διαπραγματεύεται οι Σύροι, ίσως οι Κούρδοι μπορεί τελικά να αποκτήσουν ένα βαθμό περιφερειακής αυτονομίας. Αλλά πρώτα πρέπει να κερδίσουν αυτό το δικαίωμα προασπίζοντας το έθνος και απελευθερώνοντας τον εαυτό τους από την κακομεταχείριση των ιμπεριαλιστών από την Ουάσιγκτον και άλλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, που σκοπεύει στην καταστροφή της Συρίας.
