Του Ευάγγελου Δ. Κόκκινου
Περίπου τρεις ώρες δυτικά του Κιέβου, μετά από ατελείωτους δρόμους γεμάτους δέντρα και λακκούβες, βρίσκεται η μικρή πόλη Μπαρανοβκα. Μία πόλη στην οποία προ λίγων μηνών πραγματοποιήθηκε μία από τις πιο βίαιες επιθέσεις από ομάδα σχισματικών.
Φτάνοντας στην εκκλησία, η υποδοχή από τους ιερείς, τις μοναχές και δεκάδες πολίτες ήταν ένθερμη, αλλά ο φόβος και η ανασφάλεια που καθρεπτιζόταν στα μάτια τους, ήταν πιο ηχηρά από τα λόγια.
Στούς πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους, είχαν καταγραφεί τουλάχιστον 70 περιπτώσεις παράνομων καταχωρήσεων και επιδρομών σε εκκλησίες του UOC (Ukrainian orthodox Church). Μία από τις περιπτώσεις καταφανούς παραβίασης του νόμου και των δικαιωμάτων των πιστών έλαβε χώρα στη μικρή πόλη της δυτικής Ουκρανίας.
Μια εκκλησία αφιερωμένη στην Παρθένο Μαρία (Nativity of the Blessed Virgin Mary) υπέστη επίθεση από τοπικές ριζοσπαστικοποιημένες πολιτικές δυνάμεις, με την υποστήριξη των δημοτικών αρχών.
Η ατμόσφαιρα φορτισμένη κατά την αφήγηση από τους ιερείς και τις μοναχές, με το μετατραυματικό στρες να είναι ξεκάθαρο στα βλέμματα των γυναικών και των παιδιών που υποδέχθηκαν την μικρή ομάδα των δημοσιογράφων που είχε προσκληθεί στην Ουκρανία. Η εμπειρία της επίθεσης έχει αφήσει το στίγμα της στις ζωές απλών ανθρώπων, πιστών, τα κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα των οποίων παραβιάζονται μέχρι και σήμερα.
Στις 20 Φεβρουαρίου 2019 το δημοτικό συμβούλιο της Μπαρανοβκα οργάνωσε μία συνάντηση της «θρησκευτικής κοινότητας», στην οποία βέβαια δεν είχαν προσκληθεί μέλη της Κανονικής Εκκλησίας. Οι συμμετέχοντες αποφάσισαν παρανόμως να μεταφέρουν τη δικαιοδοσία της εκκλησίας στο OCU. Την ίδια μέρα οι ενορίτες της εκκλησίας πραγματοποίησαν δική τους συνάντηση όπου περίπου 600 άνθρωποι υπέγραψαν για την αυστηρή παραμονή τους και πίστη στην Κανονική Εκκλησία, UOC.
Στις 7 Μαρτίου, οργανώθηκε μια ακόμα συνάντηση από εκπροσώπους ενός ριζοσπαστικοποιημένου πολιτικού κόμματος. Ο σκοπός της εν λόγω συνάντησης ήταν η «επίλυση του ζητήματος» και η βίαιη μεταφορά της δικαιοδοσίας της εκκλησίας της Παρθένου Μαρίας στο «πατριαρχείο» του OCU.
Στις 10 Μαρτίου εκατοντάδες «ακτιβιστές» επιτέθηκαν και λεηλάτησαν την εκκλησία της Παρθένου Μαρίας. Τη στιγμή της επίθεση, οι ενορίτες βρίσκονταν εντός της εκκλησίας και προσεύχονταν. Οι «ακτιβιστές» έσερναν τους πιστούς από τα σκαλιά της εκκλησίας στο προαύλιο, έκοβαν τις αλυσίδες από τους σταυρούς και έδερναν με μανία τους ιερείς, πετώντας τους έξω από τους φράχτες. Όταν δε ένας από τους ιερείς προσπάθησε να διαπραγματευτεί μαζί τους, αυτοί τον δάγκωσαν.
Αφού οι επιτιθέμενοι «καθάρισαν» την είσοδο της εκκλησίας, έσπασαν τις κλειδαριές και συνέχισαν τις λεηλασίες. Η αστυνομία κλήθηκε στο σημείο, ωστόσο δεν προχώρησε σε καμία παρέμβαση και απλά παρακολουθούσε με απάθεια τη βίαιη επίθεση.
Όπως μας είπε ο πατέρας Ρομάν, στο σημείο βρισκόταν ακόμα και ο αρχηγός της αστυνομίας καθώς και πολιτικά πρόσωπα της πόλης, οι οποίοι αδιαφορούσαν πλήρως για την παραβίαση των δικαιωμάτων των πιστών και τις εγκληματικές ενέργειες των σχισματικών «ακτιβιστών». Η ένταση διήρκησε οκτώ ώρες, περίπου από τις 2 μέχρι τις 10. Οι πιστοί δεν εγκατέλειψαν την εκκλησία και προσπάθησαν να την προστατέψουν με κάθε μέσο μέχρι να πέσει το σκοτάδι.
Εξηγεί πως οι σχισματικοί είχαν δημιουργήσει ένα «μονοπάτι εξευτελισμού» έξω από την εκκλησία, όπου πέταγαν αυγά και άλλα αντικείμενα στους πιστούς. Οι ενορίτες που παρέμειναν πιστοί στο UOC σχημάτισαν ένα τείχος από τις εικόνες που βρίσκονταν στην εκκλησία σε μια προσπάθεια να την προστατεύσουν.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος συνέχισε εξηγώντας πως τα μέλη της εκκλησίας της Παρθένου Μαρίας έχουν γίνει στόχος ψευδών κατηγοριών περί φερόμενης στήριξης στους αυτονομιστές. Εκείνη τη στιγμή έκανε την εμφάνισή της μπροστά στους δημοσιογράφους η μοναχή Δημητρία, ο γιος της οποίας, μέλος των ουκρανικών Ειδικών Δυνάμεων, έχασε τη ζωή του στον πόλεμο της ανατολικής Ουκρανίας, λίγα λεπτά αφότου έσωσε τη ζωή ενός συναδέλφου του. Η μοναχή, με περίσσια ψυχική δύναμη μας έδειξε τη φωτογραφία του ήρωα υιού της και το παράσημο που δώθηκε στην ίδια από το ουκρανικό κράτος. Αυτή η γυναίκα είναι ένα από τα θύματα ξυλοδαρμού από τους σχισματικούς και στόχος συκοφαντιών για σχέσεις με τους ρωσόφωνους αυτονομιστές και τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Στη συνέχεια, η μοναχή Σεραφείμα, μία αγγελική μορφή με δυναμική και σταθερή φωνή και ένα ακόμα θύμα φυσικής επίθεσης, αφού της έκοψαν και πάτησαν στο έδαφος τον σταυρό της και την έσυραν μέχρι το δρόμο, προχώρησε σε ένα ιστορικό μήνυμα, παράδειγμα της πνευματικής δύναμης που μπορεί να αναπτύξει ένας άνθρωπος.
"Δεν μπορούμε να προσευχηθούμε σε εκκλησίες που έχτισαν οι γονείς μας. Οι σχισματικοί δεν οδηγούν τους ανθρώπους στο Θεό αλλά τους απομακρύνουν. Μιλάνε για ειρήνη στα κηρύγματά τους αλλά δεν επικρατεί η ειρήνη στην πίστη τους και τις πρακτικές τους. Προσπαθούμε να σώσουμε τις εκκλησίες που μας ανήκουν εδώ και αιώνες. Μόνο η πραγματική πίστη μπορεί να μας σώσει".
Μετά το τραγικό συμβάν των βίαιων επιθέσεων και βανδαλισμών από τους σχισματικούς «ακτιβιστές» στην εκκλησία της Παρθένου Μαρίας, δύο ξύλινες εικόνες μεγάλης πνευματικής αξίας για τους πιστούς εξαφανίστηκαν.
Τουλάχιστον 700 ενορίτες της εκκλησίας υπέγραψαν μια αναφορά και την έστειλαν στη διοίκηση της πόλης, αλλά δεν πραγματοποιήθηκε καμία ενέργεια από τον πολιτικό παράγοντα. Αντίθετα, αυτό οδήγησε σε επιπλέον ηθική πίεση και προκατάληψη που ασκείται εναντίον των ενοριτών της Εκκλησίας, των οικογενειών τους και των παιδιών τους. Μέχρι και σήμερα, άτομα που υποστήριζαν ή συμμετείχαν στην επίθεση κατά της εκκλησίας συγκεντρώνονται στο χώρο και απειλούν τους πιστούς.
Το συμπέρασμα όμως είναι ξεκάθαρο: «Όποιος έρχεται κραδαίνοντας σπαθί, φεύγει με άδεια χέρια. Το κακό σπέρνει, αλλά το καλό οργώνει»...
Δείτε φωτογραφίες από την αποστολή του ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ στην Ουκρανία:
Ρεπορτάζ/Φωτογραφίες: Ευάγγελος Δ. Κόκκινος
