Δεν είναι η πρώτη φορά που ο τουρκικός στρατός επιτέθηκε στις δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη βορειοανατολική Συρία, όπως έλαβε χώρα την Κυριακή σε μια ακόμα παράλογη αντίφαση της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.
Μια αντίφαση που υπογραμμίζει το αδιανόητο γεγονός ότι στη βόρεια Συρία κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, μια χώρα του ΝΑΤΟ (Τουρκία), βρίσκεται σε πόλεμο με μια εξουσιοδοτημένη δύναμη (proxy force), άλλης χώρας του ΝΑΤΟ, δηλαδή τις δυνάμεις της Δημοκρατικής Δύναμης των Σύρων, υπό την ηγεσία των Κούρδων, γνωστή ως (SDF).
Η νέα ένταση που δημιουργήθηκε ήρθε καθώς ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεσμεύθηκε και πάλι να εξαλείψει τους "τρομοκράτες» Κούρδους από τα σύνορα του.
Μιλώντας στην τετραμερή σύνοδο κορυφής για την Συρία, η οποία έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη το Σαββατοκύριακο, ο Ερντογάν δήλωσε: «Θα συνεχίσουμε να εξαλείφουμε τις απειλές κατά της εθνικής μας ασφάλειας στη ρίζα τους ανατολικά του Ευφράτη, όπως το κάναμε στα δυτικά».
Οι Συριακές και κουρδικές ομάδες, από την πλευρά τους, κατηγόρησαν την Τουρκία για διάπραξη εθνοκάθαρσης στο έδαφος της Συρίας σε μια προσπάθεια ουσιαστικής προσάρτησης της επικράτειας κατά τη διεξαγωγή μιας ιδιότυπης εκστρατείας «Τουρκοποίησης».
Μια κατηγορία για την οποία υπάρχουν αρκετά στοιχεία.
Όπως αναφέρει μια νέα έκθεση του πρακτορείου ειδήσεων AFP, στη βορειοδυτική πόλη της Αζάζ στην Συρία αυτή η «τουρκοποίηση» ξεκινά από τα μαθήματα της τουρκικής γλώσσας στα παιδιά της Συρίας από την κρατική εταιρεία Turk Telekom, η οποία δημιούργησε τις πρώτες εγκαταστάσεις της στο συριακό έδαφος, ενώ ο ρόλος της Άγκυρας στην επαναστατημένη περιοχή γύρω από την Αζάζ έχει επεκταθεί.
Την Κυριακή εν μέσω μιας συνεχιζόμενης πολεμικής επίθεσης των φιλοτουρκικών δυνάμεων, το Associated Press ανακοίνωσε:
«Ο τουρκικός στρατός κτύπησε θέσεις των Κούρδων μαχητών που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη βορειοανατολική Συρία, ανατολικά του ποταμού Ευφράτη, σε μια νέα άνοδο της έντασης κατά μήκος των συνόρων».
Η έκθεση παρατήρησε επίσης ότι το χρονοδιάγραμμα των επιθέσεων της Τουρκίας ανατολικά του Ευφράτη, ξεκίνησε λίγο μετά την συνάντηση των Ερντογάν, Πούτιν, Μακρόν και Μέρκελ.
Το γεγονός ότι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις πήγαν στην Κωνσταντινούπολη για να διαπραγματευτούν το μέλλον της Συρίας χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντιπροσωπεύει μια τεράστια μετατόπιση και διπλωματική νίκη τόσο για τον Πούτιν όσο και για τον Ερντογάν και μια ήτα για την Ουάσινγκτον, ιδιαίτερα στην πολιτική της στην Συρία.
Έτσι, η Τουρκία όπως όλα δείχνουν απομακρύνθηκε από την Ουάσινγκτον και τώρα είναι σταθερά μέσα στην επιρροή του Πούτιν στη Συρία, ενώ τόσο ο Πούτιν όσο και ο Ερντογάν ενδιαφέρονται για την έξωση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, έχοντας όμως ξεχωριστούς γεωπολιτικούς σκοπούς.
Οι τουρκικές επιθέσεις έπληξαν το χωριό Zor Moghar, στο βόρειο Αλέππο, απέναντι από τον ποταμό Ευφράτη, που χωρίζει τις φιλοτουρκικές συριακές δυνάμεις και τους Κούρδους του YPG.
Το κουρδικό κόμμα YPG εξέδωσε μια δήλωση που επιβεβαιώνει έναν θάνατο στην "μη προκληθείσα" επίθεση και πρόσθεσε: "Οποιαδήποτε παράνομη επίθεση κατά της βόρειας Συρίας δεν θα παραμείνει αναπάντητη".
Εν τω μεταξύ, το Πεντάγωνο ήταν σχετικά σιωπηλό για το θέμα αυτό, ανακοινώνοντας μόνο ότι o συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα ανακτήσει το έδαφος που χάθηκε από τους συμμάχους του SDF και πρόσθεσε ότι οι μάχες ήταν «δύσκολες».
Έτσι επιβεβαιώνεται το άρθρο μας με τίτλο (Η μεγάλη στρατηγική της Ρωσίας: Πώς η Τουρκία μετατρέπεται σε «πληρεξούσιο» της Μόσχας – Χειραγώγηση του Ερντογάν από τον Β.Πούτιν), με το οποίο αναφέραμε ότι σύμφωνα με αμερικανικό ινστιτούτο, ο Πούτιν παίζοντας «έξυπνα” με τον Ερντογάν, ο οποίος εξαρτάται όλο και περισσότερο από την Μόσχα, σε πολύ λίγο διάστημα θα τον πείσει να «αποσυρθεί” από το ΝΑΤΟ, εκμεταλλευόμενος την συριακή σύγκρουση.
Τουρκία, Ρωσία και Ιράν συμμετέχουν ενεργά στη συριακή πολεμική διαμάχη, η καθεμία λόγω των διαφορετικών συμφερόντων της.
Σύμφωνα με τον Cengiz Çandar, έναν παλαίμαχο Τούρκο δημοσιογράφο και συγγραφέα, ο Πούτιν αποδίδει τεράστια προτεραιότητα στην αποσύνθεση της δυτικής συμμαχίας για την υποστήριξη του συριακού καθεστώτος και του παραδοσιακού συμμάχου του.
Στο πλαίσιο αυτό, το αποτέλεσμα της πρόσφατης διάσκεψη κορυφής του Σότσι, μπορεί να θεωρηθεί ως επιτυχία του στόχου του Β.Πούτιν, να φέρει τον Ερντογάν πιο κοντά στη Ρωσία. Αυτό φαίνεται να είναι η «μεγάλη στρατηγική” του Ρώσου προέδρου.
Διάλυση του ΝΑΤΟ
Αν και τα τουρκικά συμφέροντα στη Συρία φαίνεται να συμφωνούν με αυτά της Δύσης και του ΝΑΤΟ, αυτή η αυξανόμενη ασύμμετρη εξάρτηση από τη Ρωσία, αναγκάζει τον Ερντογάν να κάνει μεγάλες παραχωρήσεις στην Μόσχα σε πολλά επίπεδα, από την ασφάλεια έως την οικονομία.
Η πρόσφατη κίνηση της Τουρκίας να αγοράσει πυραύλους S-400 από τη Ρωσία είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτής της στρατηγικής.
Στην πραγματικότητα, η τροχιά αυτής της ασύμμετρης εξάρτησης εγείρει το ερώτημα, εάν η Τουρκία γίνεται ουσιαστικά πλέον «πληρεξούσιος» της Μόσχας.
Ένας «πληρεξούσιος» που είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ, κινούμενος ως «μοχλός» στην παγκόσμια αναμέτρηση των Ρώσων με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
