Το Ντιβάλι, γνωστό ως γιορτή ή φεστιβάλ του φωτός, γιόρτασαν για μια ακόμη φορά οι Ινδοί Σιχ της Αθήνας.
Λίγο μετά τη δύση του ηλίου, την Παρασκευή, εκατοντάδες Σιχ άρχισαν να σπεύδουν ευλαβικά στον αριθμό 22 της οδού Ταύρου, στον Ταύρο, ντυμένοι με τις καλύτερες, παραδοσιακές φορεσιές τους, για να τιμήσουν τον Θεό τους (οι Σιχ είναι μονοθεϊστές) και να ξορκίσουν, όπως προστάζει η πίστη τους, τα Πέντε Δεινά: τον εγωισμό, τον θυμό, την απληστία, την προσκόλληση και τη λαγνεία.
Το Ντιβάλι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη θέση του φεγγαριού γι’ αυτό και γιορτάζεται σε διαφορετική ημερομηνία κάθε χρόνο, αλλά πάντα τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο. Πρόκειται για τη Γιορτή του Φωτός, που συμβολίζει τη νίκη του κακού έναντι στο καλό, της ελπίδας απέναντι στην απόγνωση, την επικράτηση του φωτός απέναντι στο βαθύ σκοτάδι. Γι’ αυτό και το βασικότερο χαρακτηριστικό του είναι το φως, με τους πιστούς να τοποθετούν κεράκια, άλλοι γιρλάντες με λαμπιόνια, και κάποιες φορές με τους μικρότερους να πετούν στρακαστρούκες.
Το Γκουρντάβαρα, ο ναός τους, είναι ανοιχτός σε όλους, ακόμα και στις μεγαλύτερες γιορτές. Μοναδικές προϋποθέσεις για την είσοδο είναι ο επισκέπτης να βγάλει τα παπούτσια του και να καλύψει το κεφάλι του με ένα μαντίλι, το οποίο παρέχεται και στην είσοδο αν δεν το έχει κάποιος μαζί του.
Ανεβαίνοντας μια σκάλα που είναι «ντυμένη» με κεριά, οι πιστοί αρχικά φτάνουν στον χώρο συνεστίασης. Εκεί, σε κάθε επισκέπτη -ακόμα και σε αλλόθρησκους- προσφέρονται λιχουδιές και τσάι. Τα προϊόντα που προσφέρονται στο Ντιβάλι έχουν επί το πλείστον βάση το γάλα. «Κεφτέδες» με πατάτα ή κολοκύθι και γιαούρτι, γλυκά με κάσιους και κρέμα (Καζού Κατλί), πίτες, «λουκουμάδες» με βάση το γάλα, το αλεύρι, σιρόπι και ανθόνερο (Γκουλάμπ Τζαμούν), «χαλβαδάκια» με ξηρούς καρπούς, κάρδαμο και σιρόπι (Ladoos) και δεκάδες ακόμη αλμυρά και γλυκά μεζεκλίκια.
Οι «μαέστροι» πίσω από όλες αυτές τις λιχουδιές είναι μια περίπου δεκαμελής ομάδα, ανδρών και γυναικών, που ζυμώνουν, ψήνουν και τηγανίζουν διαρκώς στην κουζίνα του πρώτου ορόφου. Αμέσως μετά, οι πιστοί ανεβαίνουν στον δεύτερο όροφο για να ακούσουν τους ψαλμούς και να προσκυνήσουν. Πρόκειται για το Darbar Sahib, όπου στέκει περίλαμπρη και στολισμένη πάνω σε ένα θρόνο η Ιερά Γραφή των Σιχ, το Guru Granth Sahib.
