Ένα νοσοκομείο που στην εποχή του αποτελούσε πρότυπο, σήμερα στέκει εγκαταλελειμμένο και αναξιοποίητο, μετά την παραχώρησή του σε ιδιώτες. Πρόκειται για το 1ο θεραπευτήριο του ΙΚΑ (πρώην Παπαδημητρίου), στα Μελίσσια.
Ήταν ένα νοσοκομείο με πανελλαδική εμβέλεια, έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με σύγχρονα μηχανήματα και Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ωστόσο αφέθηκε εδώ και χρόνια ασυντήρητο κτιριακά.
Το νοσοκομείο «φάντασμα» πρόκειται για ένα κτιριακό συγκρότημα 20 στρεμμάτων, που αφέθηκε εγκαταλελειμμένο μετά τη διάλυση των κλινικών και τη μεταφορά τους στο Σισμανόγλειο και τους Αγίους Αναργύρους.
Η ιστορία του νοσοκομείου
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922, τα Μελίσσια εποικίστηκαν από πολλούς πρόσφυγες. Τα οικόπεδα στα οποία τακτοποιήθηκαν, τους παραχωρήθηκαν από το κράτος με παραχωρητήρια, αφού απαλλοτριώθηκαν από την Ιερά Μονή Πεντέλης.
Την ίδια περίπου εποχή άρχισαν να κτίζονται διάφορα νοσοκομεία και ιδρύματα για την αποθεραπεία των φυματικών, όπως του Τσαγκάρη (1928), του Καλαμβόκη (1929), του Παπαδημητρίου (1936) και άλλα.
Το κατάφυτο περιβάλλον ήταν ιδανικό για την ίδρυση νοσοκομείου. Αρχικά λειτούργησε ως Σανατόριο για τους Φυματικούς μέσα σε έκταση 80 στρεμμάτων δάσους. Η αθρόα εγκατάσταση ασθενών αποτέλεσε πηγή πλούτου για τους παλαιότερους κατοίκους, αλλά και παράγοντα ανησυχίας για τη δημόσια υγεία της πόλης.
Με Αναγκαστικό Νόμο του 1949 αποφασίστηκε η απαγόρευση ίδρυσης νέων Σανατορίων και επιτρεπόταν μόνο πέρα από το Νοσοκομείο Παπαδημητρίου και ΝΙΕΘ, προς τη Ν. Πεντέλη. Σιγά σιγά οι κάτοικοι του προαστίου αυξάνονται και αψηφώντας τις ανησυχίες, αγοράζουν κτήματα και χτίζουν οικοδομές.
Στο σανατόριο Παπαδημητρίου, κατά καιρούς νοσηλεύτηκε ο λογοτέχνης Κώστας Ουράνης και ενδεχομένως ο Γιάννης Ρίτσος. Τη δεκαετία του '60 τα σανατόρια έκλεισαν με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών κατά της φυματίωσης.
Από το 1930 το Νοσοκομείο Παπαδημητρίου λειτούργησε ως ανώνυμος εταιρεία με την επωνυμία «Σανατόριο η Πεντέλη, Παπαδημητριου ΑΕ». Με νόμο του 1964, τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό καθεστώς της περιοχής, και ο χώρος χαρακτηρίσθηκε απλώς ως χώρος ανέγερσης νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Το 1977 το ΙΚΑ ενοικίασε το κτίριο και το λειτούργησε ως 1ο θεραπευτήριο ΙΚΑ Αθηνών Το χρόνιο πρόβλημα της μη ανανέωσης του συμβολαίου εκμίσθωσης του Α’ Νοσοκομείου ΙΚΑ (πρώην Παπαδημητρίου) έγινε και η αιτία να μπει λουκέτο, το οποίο στάθηκε μοιραίο, αφού δεν επαναλειτούργησε έκτοτε.
Σήμερα, οι άδειοι χώροι του χωρίς παράθυρα ή πόρτες, η ξεφτισμένη μπογιά, τα γκραφίτι στους τοίχους και οι σκουριασμένες σιδεριές είναι το μόνο που απομένει από ένα ακόμα νοσοκομείο που «έφαγαν» οι περικοπές στο σύστημα υγείας.
