«Νηφάλια με γνήσια βούληση να λάβει την απόφαση, προϊόν της ελεύθερης επιλογής της, να συνευρεθεί με τον κατηγορούμενο» κρίνει την Γεωργία Μπίκα η εισαγγελέας, στην πρότασή της προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, για την πολύκροτη υπόθεση βιασμού τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς στη σουίτα 401 πολυτελούς ξενοδοχείου. Η εισαγγελική πρόταση ζητά η υπόθεση, για την οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για βιασμό σε βάρος 27χρονου, να μην παραπεμφθεί σε δίκη.
Η εισαγγελέας Πρωτοδικών Κυριακή Κλιάμπα κρίνει πως από τα στοιχεία της δικογραφίας «προκύπτει μετά βεβαιότητας, δίχως ψήγμα αμφιβολίας, ότι ουδεμία αξιόποινη πράξη, πολλώ δε μάλλον αυτή του βιασμού, τελέστηκε» σε βάρος της 24χρονης, η οποία έχει υποδείξει -εκτός του 27χρονου- δύο ακόμα άνδρες ως δράστες.
Μάλιστα καταλογίζει στη Γεωργία «ασύστολα ψεύδη, μυθοπλασία, διαστρέβλωση γεγονότων» και «ενορχηστρωμένη προσπάθεια απόδοσης ευθυνών». Επιπλέον χαρακτηρίζει την καταγγελία της «προσχηματική» και «με δόλο» επικεντρώνοντας σε αντιφάσεις των καταθέσεων της 24χρονης, όπως για παράδειγμα ως προς το πού και με ποιον βρισκόταν για ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς πριν μεταβεί στο πριβέ πάρτι του ξενοδοχείου.
Από την αρχή της υπόθεσης, η 24χρονη δηλώνει ότι τις επίμαχες ώρες βρισκόταν σε κατάσταση μέθης λόγω κατανάλωσης αλκοόλ, εγείροντας παράλληλα ερωτηματικά για το κατά πόσο της χορηγήθηκε εν αγνοία της το «χάπι του βιασμού», ναρκωτική ή ψυχότροπη ουσία. Μάλιστα σε κάθε κατάθεσή της, ενώπιον των αστυνομικών ή της 5ης τακτικής ανακρίτριας Θεσσαλονίκης, η Γεωργία Μπίκα εξηγεί ότι μετά από ένα σημείο κι έπειτα θυμάται περιστασιακά γεγονότα.
«Δεν θυμάμαι τελικά αν πήγα με τη θέλησή μου στο δωμάτιο που ξύπνησα την επόμενη μέρα. Αναγγνωρίζω με βεβαιότητα τον Α (σ.σ. τον 27χρονο κατηγορούμενο) ως έναν εκ των αντρών που μου ζήτησαν να κοιμηθώ μαζί τους και που επέμεναν παρά την αντίρρησή μου. Θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι ξαπλωμένη σε μια κατάσταση που δεν ήθελα αλλά δεν μπορούσα να αποτρέψω, ήθελα να δώσει το κορμί μου μια ώθηση να σταματήσει αυτό, καταλάβαινα ότι ήταν κάτι κακό αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω με τη δύναμή μου. Δεν θυμάμαι να είχα ανοιχτά τα μάτια μετά από ένα σημείο. Δεν θυμάμαι αν φορούσα ρούχα αλλά δεν θυμάμαι και να τα βγάζω (...) Το εσώρουχό μου το βρήκα στο πάτωμα κοντά στο κρεβάτι που κοιμόμουν» έχει καταθέσει η 24χρονη.
«Δεν μου ασκήθηκε βία αλλά η συνουσία που ακολούθησε δεν θα λάμβανε χώρα αν εγώ ήμουν νηφάλια» έχει επανειλημμένα δηλώσει ενώπιον των αρχών, η Γεωργία Μπίκα.
Σημειώνεται ότι εδώ και περίπου τρία χρόνια, για την ελληνική νομοθεσία το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός και δεν απαιτείται η απόδειξη της χρήσης ή απειλής βίας για να αποδειχθεί η εγκληματική πράξη. Η αλλαγή του νομικού ορισμού με βάση τη μη συναίνεση και όχι μόνο τη βία ή την αντίσταση, φιλοδοξούσε -μεταξύ άλλων- να βάλει τέλος στον στιγματισμό και τη διαπόμπευση, βασικοί λόγοι που αποτρέπουν τα θύματα βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης από το να προβούν σε καταγγελία.
Η 62 σελίδων εισαγγελική πρόταση για την υπόθεση που προκάλεσε μαζικές πορείες διαμαρτυρίας στο ενδεχόμενο συγκάλυψης, αν και κάνει λόγο για «αποδεικτικές δυσχέρειες που εμφανίζει η αποδεικτική θεμελίωση της συναίνεσης» κρίνει ως παγίως αποδεκτό ότι η σιωπή δεν αποτελεί ένδειξη για τη συγκατάθεση του θύματος.
