Σύμφωνα με το protothema, τετραμελές κύκλωμα sex trafficking διακινούσε σε μπαρ της Βορείου Ελλάδος αλλοδαπές νεαρές γυναίκες από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Αφού τις έπειθαν να έρθουν στην Ελλάδα για να εργαστούν ως σερβιτόρες, στην συνέχεια τις κλείδωναν σε διαμερίσματα και τις υποχρέωναν να εκδίδονται δυο με τρεις φορές την ημέρα έναντι 60-70 ευρώ.
Το κύκλωμα εξαρθρώθηκε όταν μετά από έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβαν σε μπαρ της Θράκης 25χρονη Ουκρανέζα την οποία αφού την έφερε το κύκλωμα στην Ελλάδα, την υποχρέωναν επί δύο χρόνια να εκδίδεται ημερησίως 2 με 3 φορές έναντι των 60-70 ευρώ. Τα μέλη του trafficking καταδικάστηκαν αμετάκλητα, καθώς έχασαν και την τελευταία τους ελπίδα στον Άρειο Πάγο.
Όπως αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, τα μέλη του κυκλώματος trafficking παρίσταναν σε νεαρές Ουκρανέζες και Ρωσίδες «εν γνώσει τους ψευδώς, ότι είχαν τη δυνατότητα να τους εξασφαλίσουν στην Ελλάδα νόμιμη εργασία σερβιτόρας, με ικανοποιητικές αποδοχές, και κατ' αυτόν τον τρόπο, με απάτη αποσπούσαν τη συναίνεση τους να μεταφερθούν στην Ελλάδα».
Όμως, συνεχίζουν οι δικαστές, «όταν έφθαναν στην Ελλάδα και εισήρχοντο στη σφαίρα επιρροής του κυκλώματος, αρχικά, τις κατακρατούσαν, θέτοντας αυτές υπό την απόλυτη κυριαρχία τους, και, στη συνέχεια, με απειλές βίας και με ψυχολογική βία, εκμεταλλευόμενοι την ευάλωτη θέση τους, τις εξανάγκαζαν να εκδίδονται για λογαριασμό τους, αντί αμοιβής την οποίοι καρπώνονταν εξ ολοκλήρου οι ίδιοι».
Έτσι, Ουκρανέζα η οποία είχε ενταχθεί στο κύκλωμα διακίνησης αλλοδαπών γυναικών και ασκούσε το αρχαιότερο επάγγελμα σε μπαρ της Θράκης, υπέδειξε να «ψαρέψουν» μια 25χρονη φίλη της από το ίδιο χωριό, η οποία ήταν χωρισμένη με παιδί, ήταν άνεργη, δεν μπορούσε να βρει δουλειά στην πατρίδα τους και αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Η Ουκρανέζα η οποία εργαζόταν στο μπαρ, ήρθε σε επαφή με τη φίλη της και της πρότεινε να έρθει στην Ελλάδα, υποσχόμενη ότι υπάρχει κενή θέση για να εργασθεί νόμιμα, με ικανοποιητικές αποδοχές, ως σερβιτόρα στο μπαρ που εργαζόταν η ίδια, χωρίς ωστόσο να αποκαλύψει ότι εκείνη ασκούσε πορνεία.
Όπως αναφέρει η αρεοπαγιτική απόφαση, η εγκατεστημένη στην Ελλάδα Ουκρανέζα, απέκρυψε στην συμπατριώτισσά της ότι «πραγματικός σκοπός τους ήταν η στρατολόγηση αυτής στην πορνεία». Δηλαδή «απέκρυψε ότι η πραγματική εργασία της θα ήταν να εκδίδεται αντί αμοιβής για λογαριασμό του κυκλώματος».
Η 25χρονη υπέκυψε στη δελεαστική πρόταση και δέχθηκε να έρθει στην Ελλάδα. Για το σκοπό αυτό, ένας εκ των 4 μελών ταξίδεψε στην Ουκρανία και μερίμνησε για την έκδοση βίζας διάρκειας μόλις 17 ημερών. Με το τρένο συνοδευόμενη πήγε στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, το Κίεβο. Από εκεί οδικώς με λεωφορείο έφτασαν στην Ιταλία και με πλοίο πέρασαν στην Ηγουμενίτσα. Όλα τα έξοδα του ταξιδιού πληρώθηκαν από το κύκλωμα.
Στην Ηγουμενίτσα περίμενε την 25χρονη άλλο μέλος του trafficking και την οδήγησε με το αυτοκίνητό του σε μονοκατοικία. Από εκεί και πέρα βρέθηκε στο έλεος του κυκλώματος σωματεμπορίας, όπως υπογραμμίζουν οι αρεοπαγίτες. Στο σπίτι αυτό έμεινε 3 μέρες, περιορισμένη, μαζί με άλλες αλλοδαπές τις οποίες επιτηρούσαν δυο άτομα προκειμένου να μη φύγουν. Στην συνέχεια τη μετέφεραν με αυτοκίνητο σε μπαρ της Θράκης το οποίο εκμεταλλευόταν ένας εκ των τεσσάρων. Αμέσως, την εγκατέστησαν σε δωμάτιο πίσω από το μπαρ, της πήραν το κινητό τηλέφωνο και κλείδωσαν την πόρτα, για να μην μπορεί να διαφύγει.
Από το δωμάτιο έβγαινε συνοδευόμενη για να εργαστεί ως σερβιτόρα στο μπαρ, ενώ την υποχρέωναν παράλληλα να κάνει συντροφιά στους πελάτες. Στην συνέχεια «της αποκάλυψαν την πραγματική εργασία για την οποία την έφεραν στην Ελλάδα και απαίτησαν, προκειμένου να τους εξοφλήσει, σε σύντομο χρόνο, τα έξοδα της μεταφοράς της, να έρχεται, έναντι αμοιβής, σε σαρκική συνάφεια με πελάτες του μπαρ που θα της υπεδείκνυαν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αν δεν πειθαρχούσε θα κινδύνευε τόσο η ίδια όσο και η οικογένειά της στην Ουκρανία».
Κάτω από το κράτος των απειλών αναγκάσθηκε να υποκύψει. Έτσι, για 6 μήνες εξαναγκάσθηκε «να έρχεται σε σαρκική επαφή με διάφορους πελάτες του μπαρ που ο ιδιοκτήτης του υπεδείκνυε, είτε σε κάποιο σπίτι, είτε σε ξενοδοχεία που επέλεγαν οι πελάτες, αντί αμοιβής 60-70 ευρώ, την κάθε φορά». Καθημερινά ερχόταν 2 με 3 φορές σε σαρκική επαφή με πελάτες του μπαρ. Την αμοιβή, όμως, δεν την εισέπραττε η ίδια, αλλά εξ΄ ολοκλήρου το κύκλωμα.
Στην συνέχεια τη μετέφεραν στην Καβάλα και μετά στην Θεσσαλονίκη, όπου εργαζόταν σε μπαρ που είχε άλλο μέλος του κυκλώματος. Και στις δύο αυτές πόλεις τη φυλάκισαν, μαζί με άλλες αλλοδαπές σε διαμερίσματα, μη έχοντας τη δυνατότητα διαφυγής.
Το μαρτύριο της σωματικής και ψυχικής εκμετάλλευσης της 25χρόνης έληξε μετά από δύο χρόνια, όταν κατά τη διάρκεια έρευνας της ΕΛ.ΑΣ. συνελήφθη και κρατήθηκε για απέλαση, ενώ αποκαλύφθηκε η δράση του κυκλώματος σωματεμπορίας.
Το 2019 οι σωματέμποροι καταδικάστηκαν κατά πλειοψηφία (5-2), από το Μικτό Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, σε ποινές κάθειρξης από 6 έως 8 ετών για εμπορία ανθρώπων -σωματεμπορία από κοινού και κατ' επάγγελμα. Άσκησαν αναίρεση στον Άρειο Πάγο, αλλά απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αόριστοι όλοι οι ισχυρισμοί τους.
