Πρόσφατα είδαμε στην Κεντρική Πλατεία Πύργου την βεβήλωση-βανδαλισμό κατά της προτομής του αειμνήστου Μητροπολίτου Αθανασίου (στην είσοδο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου).
Κάποιοι (ή κάποιος) με σφυριά και μπογιές βεβήλωσαν την Μνήμη των 32 πεσόντων στην Χαβαρόβρυση, καταστρέφοντας το εκεί εικονοστάσι και σπάζοντας με μίσος τον Σταυρό, σύμφωνα με το veteranos.gr.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λέσβος: Βεβήλωσαν ξανά το σύμβολο του Χριστιανισμού - Εικόνες
Ένα γεγονός που πλέον προστίθεται στα πολλά (και αναρίθμητα) που συμβαίνουν σε όλην την χώρα και δείχνουν ότι ο Πολιτισμός μας ως βίωμα ή ως έκφραση της καθημερινότητας έχει αλλοιωθεί για μερικούς.
Απέναντι στα Μνημεία και τα έργα Πολιτισμού έδειξαν ανάλογη συμπεριφορά οι πνευματικοί πρόγονοι των δραστών, δηλαδή τα βαρβαρικά φύλα των Βησιγότθων και Ερουλών τον 4ο αιώνα μΧ στην Ηλεία ή των Βανδάλων σε πολλά μέρη της Μεσογείου. Τόσο πίσω γυρνάμε με τέτοιες άνανδρες και βανδαλικές κινήσεις!
Για να μην θυμίσουμε τις πολλές ανάλογες τακτικές των κατακτητών μας κατά την Τουρκοκρατία ή όσα υπέστησαν από τους Τζιχαντιστές στην Ασία πολιτιστικοί θησαυροί, προ ολίγων ετών….
Η μνήμη αυτών των 32 νέων του Αποσπάσματος του Ανθυπολοχαγού Ελευθερίου Παπανικολόπουλου δεν πρόκειται να σβηστεί με μεθόδους καταδικασμένες στην συνείδηση όλων των ελευθέρων Ελλήνων.
Αυτοί που το έκαναν δεν πρέπει να είναι Έλληνες εθνικά ούτε πνευματικά, καθώς ο Έλληνας πάντοτε σεβόταν τα έργα του Πολιτισμού και κυρίως όσα συνδέονται με την θρησκευτική πίστη. Τι τους έφταιξε ο Σταυρός;
Ο Σταυρός, που τόσα συμβολίζει όχι μόνο για εμάς τους Ορθοδόξους Έλληνες, αλλά και για την Ανθρωπότητα που δέχθηκε το μήνυμα της θυσίας στον Γολγοθά.
Μέχρι να αποκατασταθούν οι ζημιές στο εικονοστάσι της Χαβαρόβρυσης, ο σπασμένος Σταυρός θα μας θυμίζει ότι πάντοτε, τελικά, θα βρίσκονται αντιμέτωποι ο Πολιτισμός και η Βαρβαρότητα.
Από την μια μεριά ο σεβασμός στην Ιστορική Μνήμη και από την άλλη η επιβολή Ιστορικής «αμνησίας», κάτι που επιδιώκουν κάποιοι με μέσα σκοτεινά (βλέπε βανδαλισμοί ) είτε φανερά (πανεπιστημιακά προγράμματα και ξαναγράψιμο της Ιστορίας). Στο τέλος νικά όμως η Αλήθεια, όπως μας θυμίζει η πορεία του Λαού μας.
