Με μια απόφαση-σταθμό που θα βάλει «λουρί» στην παντοδυναμία των ελεγκτικών μηχανισμών την οποία απέκτησαν στα έξι χρόνια των Μνημονίων με βάση την οποία μπορούσαν να απαιτήσουν από έναν φορολογούμενο να αιτιολογήσει την οικονομική ύπαρξη του ιδίου και των προγόνων του σε βάθος αιώνων και να αποδείξει αυτός ότι δεν είναι... ελέφαντας αθωώθηκε ο δημοφιλής τραγουδιστής Μιχάλης Χατζηγιάννης από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών για την υπόθεση της υποτιθέμενης (όπως αποδείχτηκε και δικαστικά) φοροδιαφυγής, με την εφορία να του επιστρέφει ένα τεράστιο ποσό που φτάνει τα 800.000 ευρώ, ακυρώνοντας όλα τα πρόστιμα που του είχαν επιβληθεί.
Η εφορία υποχρεούται να επιστρέψει το ποσό των δόσεων που έπρεπε εκείνος να καταβάλει σε μορφή ρύθμισης. Ταυτόχρονα πρέπει να αρθούν όλα τα μέτρα εις βάρος του, όπως κατασχέσεις της περιουσίας του.
«Η απόφαση είναι πρωτόγνωρη για τα δικαστικά χρονικά» αναφέρει η δικηγόρος του τραγουδιστή, Ευαγγελία Μάντζου.
«Η απόφαση αποτελεί γροθιά στους φορολογικούς ελέγχους και τον τρόπο δυστυχώς που γίνονται, ενώ για τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, που έχει βληθεί όσο ελάχιστοι τόσο ηθικά όσο και οικονομικά εδώ και μια τριετία, είναι πλήρης δικαίωση, γιατί πάλεψε με ήθος και αξιοπρέπεια ώστε να αποδείξει την αθωότητά του» είπε στην εφημερίδα Freddo η κυρία Ευαγγελία Μάντζου.
Η υπόθεση, για την οποία ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είχε παραπεμφθεί σε δίκη, αφορά σε ποσό 5 εκατ. ευρώ που είχε φανεί να έστειλε στην Κύπρο.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε το παραπεμπτικό βούλευμα που είχε εκδοθεί, ο τραγουδιστής «στη Γλυφάδα Αττικής, κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2010 έως 31.12.2011, με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, ενεργώντας με πρόθεση, τέλεσε την πράξη της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, αποκρύπτοντας και συγκαλύπτοντας την αλήθεια όσον αφορά στη φύση, προέλευση, διάθεση, διακίνηση και χρήση περιουσίας, καθώς και την κυριότητά του επί της περιουσίας αυτής, εν γνώσει του γεγονότος ότι η τελευταία (περιουσία) προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες».
Σήμερα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών τον δικαιώνει πλήρως για την υπόθεση ελέγχου των οικονομικών του χρήσεων από το 2009 έως το 2011.
Κατόπιν εντολής του γενικού γραμματέα Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών διενεργήθηκε έλεγχος από το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου.
Nα θυμίσουμε ότι ουδείς πολίτης κρατούσε παραστατικά σε βάθη δεκαετιών καθώς δεν ήταν υποχρεωμένος από τις κείμενες νομοθεσίες. Οι δε εγκύκλιοι που κατά καιρούς έχουν εκδοθεί στα μνημονιακά χρόνια απαιτούν από τον φορολογούμενο να θυμάται και να αποδεικνύει που διέμεναι το κάθε έτος της πρότερης ζωής του. Δηλαδή εάν κάποιος συζούσε με κάποια κυρία με την οποία δεν είναι πλέον μαζί, θα πρέπει η κυρία αυτή άσχετα εάν τώρα είναι παντρεμένη να παραδεχτεί ότι όντως το 2003 συζούσε με τον... τάδε και το αντίστροφο άσχετα με το αν αυτό θα προκαλούσε αναστάτωση στις νυν ζωές τους.
Εδώ τίθενται μείζονα ζητήματα. Είναι σαφές ότι χιλιάδες φορολογούμενοι δεν διαθέτουν την οικονομική άνεση του Μ.Χατζηγιάννη για να κινηθούν μακροχρόνια δικαστικά εναντίον του Δημοσίου και για να προσλάβουν δικηγόρους που «τσακίζουν κόκκαλα».
Ακόμα και έτσι όμως η απόφαση αυτή σε συνδυασμό με την απόφαση του ΣτΕ που βάζει τέλος στους ελέγχους των καταθέσεων των πολιτών μέχρι το... 1821, είναι μια μεγάλη ανάσα για πολλούς φορολογούμενους που κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και το σπίτι τους από σκληρά πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί καθώς το Δημόσιο ποντάρει στις μακροχρόνιες δικαστικές διενέξεις και στην έλλειψη δυνατότητας των πολιτών να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.
Η φορολογική αυταρχική φυλακή πάντως χάρις την Δικαιοσύνη άρχισε να «ξηλώνεται» θα το λάβουν υπόψιν στην κυβέρνηση που θέλουν τώρα να ελέγξουν όλες τις οικοδομές της χώρας με μηχανικούς και να «ανακαλύψουν» οικοδομικές παρατυπίες για να απαιτηθούν πρόστιμα χιλιάδων ευρώ από «ξεζουμισμένους» πολίτες; Και ως γνωστόν η αδυναμία πληρωμής του προστίμου οδηγεί στην άμεση κατάσχεση του σπιτιού.
Αυτοί τη στιγμή οι Έλληνες δεν έχουν να αγοράσουν ούτε... κουπί. Πόσο μάλλον να πληρώνουν πεντοχίλιαρα για κάθε νέα φαεινή ιδέα του Δημοσίου. Ευτυχώς υπάρχει και η Δικαιοσύνη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δημοφιλής τραγουδιστής μπορεί τώρα να απαιτήσει και αποζημίωση, όχι μόνο επιστροφή των προστίμων, καθώς επί σειρά ετών το όνομά του ενεπλάκη σε δυσφημιστική για τον ίδιο υπόθεση, συν την ψυχική οδύνη, συν ότι δεν μπορούσε να αξιοποιήσει την περιουσία του όπως θα ήθελε (διαφυγόντα κέρδη).
Το κακό είναι ότι το Δημόσιο έχει πρόσωπα όταν είναι να διαπράξει αυθαιρεσίες αλλά γίνεται απρόσωπο όταν πρέπει να πληρώσει γαι τα λάθη τους. Και ποιοι πληρώνουν τον λογαριασμό; Μα φυσικά οι πολίτες.
