Συνεχίζοντας την αναφορά στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που αναφέρει στην έκθεσή του στο think tank SETA της Τουρκίας, ο ερευνητής Φεριντάν Τασντάν, το Πενταπόσταγμα μεταφέρει στους αναγνώστες του αυτή την φορά τα συστήματα του τουρκικού στρατού ξηράς.
Όταν το θέμα είναι τα συστήματα EW, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι οι χερσαίες δυνάμεις δεν θα χρησιμοποιούν συστήματα EW τόσο όσο οι αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις λόγω του χαρακτήρα του πολέμου που διεξάγεται από τις χερσαίες δυνάμεις μέσω αρμάτων μάχης, πυροβολικού ή επιθετικών ελικοπτέρων.
Ωστόσο, οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις έχουν δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην χρήση εξελιγμένων συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου (EW). Στην πραγματικότητα, τα επίγεια τουρκικά στοιχεία EW είναι ένας από τους λιγότερο γνωστούς τύπους στρατιωτικού υλικού σε όλο τον κόσμο και επίσης πολύ μοναδικό στην επιχειρησιακή λειτουργία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Επιπλέον, καμία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, δεν διαθέτει εκτεταμένο επίγειο σύστημα EW όπως αυτό που λειτουργεί από τις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις, οι οποίες έχουν δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην απόκτηση χερσαίας ικανότητας EW από το 1990.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1990 και 2000, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) διεξήγαν συνεχώς ασύμμετρο πόλεμο εναντίον μιας αυτονομιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που ονομάζεται PKK στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας.
Κατά τη διάρκεια αυτών των αντιτρομοκρατικων επιχειρήσεων, οι TΕΔ χρησιμοποίησαν αρκετά τοπικά αναπτυγμένους VHF/UHF ανιχνευτές κατεύθυνσης και άλλα συστήματα ELINT για ακρόαση στις επικοινωνίες μεταξύ των ομάδων του PKK στο βόρειο ή νοτιοανατολικό Ιράκ στην Τουρκία κοντά στα σύνορα της Συρίας και του Ιράκ.
Αυτή η ικανότητα εντοπισμού των θέσεων ραδιοφωνικής μετάδοσης του PKK και αποκρυπτογράφησης των επικοινωνιών του βοήθησε τις ΤΕΔ να αποκτήσουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις του PKK και την αποτροπή πιθανών επιθέσεων εναντίον θέσεων των ΤΕΔ ή στρατιωτών που δρουν στην περιοχή.
Προς το τέλος του 2010, μια απειλή νέας γενιάς εμφανίστηκε με ασύμμετρο πόλεμο από τρομοκρατικές ομάδες. Αυτή η απειλή είναι ο αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός (IED). Είναι ένα αντισυμβατικό εκρηκτικό όπλο που χρησιμοποιείται κυρίως από τρομοκρατικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο για να στοχοποιήσουν στρατιώτες και πολίτες.
Τα IED χρησιμοποιούν κυρίως TNT, στρατιωτικής ποιότητας εκρηκτικά τύπου C4 ή μερικές φορές λιπάσματα φυτεμένα μέσα σε μια δεξαμενή προπανίου, παλαιότερες θήκες για βόμβες, μεταλλικούς σωλήνες, αυτοκίνητα κ.λπ. Οι περισσότεροι IED είναι ραδιοελεγχόμενα όπλα που μπορούν να εκραγούν εξ αποστάσεως από αρκετά χιλιόμετρα.. Για την αντιμετώπιση των απομακρυσμένων IED, οι ΤΕΔ ενσωμάτωσε γρήγορα λύσεις EW που παράγονται από την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Τα συστήματα Counter-IED είναι πλέον στάνταρ εξοπλισμός των μονάδων των TΕΔ στο πεδίο.
Το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα EW των Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων ονομάζονται REDET. Η πρώτη έκδοση του συστήματος μπήκε στο οπλοστάσιο της Διοίκησης των Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων το 2002.
Το σύστημα αποτελείται από δύο φορτηγά Ηλεκτρονικής Υποστήριξης Μέτρων (ESM) (6x6) και μία ηλεκτρονικών αντιμέτρων (ECM) φορτηγό (6x6) και λειτουργούν ως ζεύγη ενάντια σε εχθρικά συστήματα ραντάρ που λειτουργούν στο πεδίο της μάχης. Σύμφωνα με ανοιχτές πηγές, το σύστημα μπορεί να λειτουργεί ηλεκτρονικά με ικανότητα υποστήριξης και επίθεσης στη ζώνη συχνοτήτων 0,4-40 GHz.
Το πιο πρόσφατο που παραγγέλθηκε είναι η έκδοση του συστήματος REDET-II, μια βελτιωμένη έκδοση του REDET-I το 2015, και τα πρώτα συστήματα μπήκαν στο οπλοστάσιο των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων το 2019.
Το REDET-II (ονομάζεται Vural) μπορεί ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει πολλαπλά εχθρικά ραντάρ και απειλές (για παράδειγμα, κατά των ραντάρ εντοπισμού πυροβολικού) μέσω ηλεκτρονικής διεύθυνσης καθώς ακτινοβολεί μέσω των κεραιών παρεμβολών/πομπού με ενεργή συστοιχία φάσης και ενεργές ηλεκτρονικά σαρωμένες συστοιχίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται και στο σύστημα KORAL που λειτουργεί η τουρκική Πολεμική Αεροπορία.
Ο Ibrahim Sunnetci από την Defense Türkiye προσθέτει ότι παρόλο που χρησιμοποιούνται παρόμοιες τεχνολογίες και στα δύο συστήματα, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των συστημάτων REDET II και KORAL όσον αφορά την ισχύ εξόδου και τις δυνατότητες εύρους ανίχνευσης/εμπλοκής. Το KORAL έχει μεγαλύτερες κεραίες ECM και ισχύ εκπομπής από το σύστημα REDET II επειδή χρειάζεται να ανιχνεύει και να μπλοκάρει εχθρικά ραντάρ από μεγαλύτερες αποστάσεις. Θα μπορούσε να βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το ΚΟΡΑΛ.
Για την ανίχνευση και την εμπλοκή σήματος επικοινωνιών, το MILKAR-3A3, που ονομάζεται ILGAR, αναπτύχθηκε και παράγεται από την Aselsan. Το σύστημα αποτελείται από δύο ξεχωριστά φορτηγά 6x6 με σχετικό συγκρότημα κεραίας συστήματος και γεννήτριες. Το σύστημα έχει αναπτυχθεί για επιχειρήσεις ηλεκτρονικών επιθέσεων κατά της συχνότητας UHF/VHF.
Παρόμοια με το σύστημα MILKAR-3, το σύστημα MILKAR-4A2 της Aselsan, που ονομάζεται Sancak, αποτελείται από δύο ξεχωριστά φορτηγά, ένα για ηλεκτρονική υποστήριξη και ένα για ηλεκτρονική επίθεση στη ζώνη υψηλής συχνότητας (HF). Τα συστήματα μπορούν να αναχαιτίσουν επικοινωνίες HF και να μπλοκάρουν/υποβαθμίζουν τις επικοινωνίες μεγάλης εμβέλειας των εχθρικών δυνάμεων
Για την προστασία των αυτοκινητοπομπών και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (IEDs), το σύστημα MILKAR-5A5, το οποίο ονομάζεται SAPAN, προστέθηκε στο οπλοστάσιο τουρκικών χερσαίων δυνάμεων.
Το σύστημα έχει ευρεία κάλυψη συχνοτήτων για την απενεργοποίηση τηλεκατευθυνόμενων IED και drones που πετούν κοντά
Το φορητό σύστημα παρεμβολών GERGEDAN34 της Aselsan ενάντια σε ραδιοελεγχόμενες αυτοσχέδιες εκρηκτικές συσκευές (RCIED) έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει συνοδείες, οχήματα VIP σε κίνηση και στατική υποδομή (π.χ. σημεία ελέγχου εισόδου, περιουσιακά στοιχεία υψηλής αξίας, σημεία ελέγχου, εγκαταστάσεις) κατά της χρήσης RCIED παρεμποδίζοντας την επικοινωνία μεταξύ αυτών των συσκευών και απειλών.