Αρχίζει και ''ξετυλίγεται'' το κουβάρι. Εδώ και χρόνια οι Ελληνικές Κυβερνήσεις ήταν αδιάφορες για το Σκοπιανό. Άφησαν να περάσουν τα χρόνια και οδηγηθήκαμε στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, όπου Τσίπρας-Κοτζιάς παρέδωσαν το όνομα.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ είχε υποσχεθεί πολλά, αλλά δεν τήρησε καμία υπόσχεση και οδηγήθαμε στο σημείο να απαιτούν τα Σκόπια να τους αποκαλούμε Μακεδονία, όπως σας αποκάλυψε σήμερα το Πενταπόσταγμα!
Η αποκάλυψη
Το εμπιστευτικό έγγραφο που δημοσιεύει αποκλειστικά η «δημοκρατία» και ο Παναγιώτης Λιάκος, εντοπίστηκε στα αποδιαβαθμισμένα αρχεία της κυβέρνησης της Αυστραλίας από την Παμμακεδονική Ενωση του Καναδά, η οποία συνεχίζει τον εθνικό αγώνα που πρόδωσαν αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις της χώρας μας είτε από αριστερές εμμονές είτε επειδή τον θεωρούσαν… χαμένο ή λόγω υποταγής σε ξένα κελεύσματα.
Το 1996, τη χρονιά που συντάχθηκε και διανεμήθηκε σε υπουργεία και υπηρεσίες της κυβέρνηση της Αυστραλίας, το θέμα ήταν ακόμα «ζεστό». Υπήρχε ακόμα η δυνατότητα να αναληφθούν πολλές πρωτοβουλίες από την ελληνική πλευρά και να πειστούν πολλές χώρες να μην προβούν σε αναγνώριση του γειτονικού κρατιδίου, αν δεν ικανοποιούνταν οι όροι της χώρας μας για τη διαφύλαξη των συμφερόντων της πατρίδας και του λαού μας. Τότε ο Πάγκαλος σε συνομιλίες με ξένους διπλωμάτες αποκαλούσε τα Σκόπια «Μακεδονία» και έλεγε ότι το θέμα περισσότερο απασχολεί την ομογένειά μας στο εξωτερικό παρά την επίσημη ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με το newsbreak.gr.
Με αυτό το τηλεγράφημα ενημερώνονται τα υπουργεία και οι διπλωματικές υπηρεσίες της Αυστραλίας και τα επικεφαλής στελέχη τους για τις προθέσεις της κυβέρνησης του Καναδά να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως FYROM την 5η Ιουλίου. Η αναγνώριση έγινε την 4η Ιουλίου. Οι διπλωματικές σχέσεις του Καναδά με τους Σκοπιανούς περνούσαν πλέον ως αρμοδιότητα της καναδικής πρεσβείας στο Βελιγράδι της Σερβίας, διατηρήθηκε ένα προξενείο του Καναδά στα Σκόπια, ενώ λειτούργησε και πρεσβεία του κρατιδίου στην Οτάβα, την πρωτεύουσα του Καναδά.
Βασική πηγή της αυστραλιανής διπλωματίας για την υπόθεση των Σκοπίων ήταν ο Καναδός διπλωμάτης Dennis Snider. Στην 7η παράγραφο του τηλεγραφήματος αναφέρεται ότι ο Snider απέδωσε την καθυστέρηση στην αναγνώριση των Σκοπίων ως FYROM από τον Καναδά σε εσωτερικούς λόγους.
«Η κυβέρνηση ανησυχεί πολύ για την πιθανή αντίδραση της ελληνοκαναδικής κοινότητας. Επίσης έχει κατά νου τις προσπάθειες ενός ελληνικής καταγωγής φιλελεύθερου βουλευτή (σ.σ.: του καναδικού Κοινοβουλίου), ο οποίος ήταν πολύ δραστήριος σε όλα τα θέματα που ήπτοντο της ελληνικής εθνικιστικής ατζέντας (συμπεριλαμβανομένων της Τουρκίας, της Κύπρου, της FYROM). Αυτές οι ανησυχίες είχαν γίνει ολοένα και λιγότερο πιεστικές για τον υπόλοιπο κόσμο που αναγνώρισε -μη εξαιρουμένης της Ελλάδας- και ανέπτυξε σχέσεις με τη FYROM».
Για να γίνουν κατανοητά τα ανωτέρω, αξίζει να σημειωθεί ότι η υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου εκλήφθηκε από τη διεθνή διπλωματική σκηνή ως εγκατάλειψη του ελληνικού αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας.
Στο σημείο 8 του τηλεγραφήματος γίνεται η αποκάλυψη: «Μόλις η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει την υπόθεση (σ.σ.: την αναγνώριση των Σκοπίων ως FYROM) το ζήτημα ήταν ο χρόνος. […] Ο Axworthy (σ.σ.: Lloyd Axworthy, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών του Καναδά τον Ιούλιο του ’96) τον προηγούμενο μήνα έφτασε να συζητήσει το θέμα με τον Ελληνα ομόλογό του στο περιθώριο μιας Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βερολίνο.
Ο Πάγκαλος του είπε πως ό,τι κι αν αποφάσισε να κάνει ο Καναδάς με τη “Μακεδονία” (όρος του Πάγκαλου) είναι δική του υπόθεση. Είπε ότι το θέμα θα ήταν περισσότερο σημαντικό για την Ελληνική Διασπορά στον Καναδά παρά για την Αθήνα, ειδικά από τη στιγμή που η Ελλάδα είχε η ίδια αναγνωρίσει και αναπτύξει διπλωματικές σχέσεις με τα Σκόπια».
Η απόδοση του ονόματος «Μακεδονία» στην εθνοτική κουρελού των Σκοπίων από τον Πάγκαλο, ο οποίος τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας, είναι κάτι που προξένησε εντύπωση στους Αυστραλούς διπλωμάτες, αλλά και στους Καναδούς, που τη μετέφεραν ως είχε στους ομολόγους τους, με τους οποίους συνεργάζονταν και συνεργάζονται στενά στο πλαίσιο και της Κοινοπολιτείας.
Εκ των ανωτέρω συμπεραίνεται ότι οι Έλληνες, όπου Γης, είναι οι θεματοφύλακες των συμφερόντων και των αξιών του έθνους μας και αγωνίζονται διαρκώς κόντρα και στα σχέδια των εχθρών του γένους αλλά και εναντίον των σχεδίων μιας μερίδας άθλιων πολιτικών που διαγωνίζονται μεταξύ τους στο αχρείο άθλημα της μειοδοσίας.
Αν δεν υπήρχαν οι φλογεροί πατριώτες Έλληνες στο εσωτερικό της χώρας και οι ομογενείς μας, η υπόθεση της Μακεδονίας θα είχε προδοθεί από την πρώτη κιόλας στιγμή…
