Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*
Το κράτος των Σκοπίων βρίσκεται στο κέντρο των Βαλκανίων, στην καρδιά των Βαλκανίων θα λέγαμε. Πέραν αυτού του γεωγραφικού προνομίου, αποτελεί και ένα πολυεθνικό κράτος με μεγάλο ποσοστό των κατοίκων του να έχουν κοινή καταγωγή με τους κατοίκους των γειτονικών προς τα Σκόπια κρατών. Κεντρική λοιπόν η θέση του, πολυφυλετική η σύνθεση των κατοίκων του με συγγενικές σχέσεις με τους λαούς των όμορων προς αυτό κρατών, επομένως ο ρόλος του σημαντικός ως προς την γενικότερη ισορροπία της περιοχής των Βαλκανίων. Θα λέγαμε ότι το κράτος των Σκοπίων αποτελεί μία «σφήνα» για τα Βαλκάνια. Η «σφήνα» έχει ρόλο σταθεροποιητικό, κρατάει σε ισορροπία ένα σύστημα και η διατάραξη ή η αφαίρεσή της το αποσταθεροποιεί. Επομένως η επιβίωση των Σκοπίων είναι ζωτικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε όλοι μας, τουλάχιστον όσοι ενδιαφερόμαστε για τη γειτονιά μας, είναι να υπάρξει ευοίωνο μέλλον για το συγκεκριμένο σλαβικό κρατίδιο και να μη μπει σε περιπέτειες αποσταθεροποίησης. Γιατί εάν αποσταθεροποιηθεί, τότε τα Βαλκάνια θα εισέλθουν σε μία επικίνδυνη φάση, με κίνδυνο πολεμικών συρράξεων. Και ας μην ξεχνάμε ότι το προσονοίμιο των Βαλκανίων είναι «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης».
Πως όμως το κράτος αυτό θα σταθεροποιηθεί, από τη στιγμή που φέρεται να διεκδικεί τμήμα της ιστορίας των Ελλήνων; Πως είναι δυνατόν να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας όταν θέλει να παραχαράξει την παγκόσμια ιστορία και να βαπτιστεί «Μακεδονία»; Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «ἀρχὴ σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις». Αυτό σημαίνει ότι αναλύοντας μία λέξη βρίσκουμε την ουσία της δηλαδή αυτό που πραγματικά είναι, έτσι η κάθε λέξη κουβαλάει την ιστορία της. Που είναι όμως η «σοφία» εάν το σλαβικό κρατίδιο τελικά λάβει το ελληνικό όνομα της Μακεδονίας; Αυτό δεν είναι «σοφία» αλλά «μωρία», «μωρία» και «ψέμα». Μία ελληνική παροιμία λέει ότι «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Πράγματι, το ψέμα δεν μπορεί να πάει μακρυά. Κάποια στιγμή θα εντοπιστεί και θα αποκατασταθεί η αλήθεια. Τότε όμως για τα Σκόπια θα είναι αργά. Το γκρέμισμα της ψευδεπίγραφης Μακεδονικότητάς του θα σημάνει και τον κατακερματισμό του. Θα καταστραφεί αυτή η «σφήνα» που όπως είπαμε βρίσκεται στην καρδιά των Βαλκανίων και συμβάλει τα μέγιστα στη σταθερότητά τους. Μετά, το μέλλον της περιοχής θα είναι αβέβαιο. Επομένως η ονομασία του κρατιδίου αυτού είναι ζωτικής σημασίας και δεν θα πρέπει να υποτιμάται.
Δεν θα επιχειρήσω να βαπτίσω το κρατίδιο αυτό. Έχουν ακουστεί πολλά ονόματα και άλλα τόσα θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος: «Δημοκρατία του Βαρδάρη», «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα» (άλλωστε έτσι λεγόταν η περιοχή αυτή πριν την βαπτίσουν «Μακεδονία»), «Παιονία» για τους λάτρεις των αρχαίων ονομασιών μιας και στην περιοχή αυτή κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν οι Παίονες, Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία κατά άλλους κλπ κλπ.
Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να έχουμε άποψη για το όνομα ενός κράτος στο οποίο δεν μετέχουμε. Αυτό ας το κάνουν οι πολίτες του κράτους αυτού. Μπορούμε όμως να έχουμε άποψη για το όνομα του κράτους από την στιγμή που παρατηρούμε παραχάραξη της ιστορίας και τσαλαπάτημα της κοινής λογικής. Έχουμε δικαίωμα να έχουμε άποψη και να αρνούμαστε να παραχωρήσουμε τον όρο «Μακεδονία» επειδή ο όρος αυτός είναι ελληνικός και κουβαλάει πίσω του τρεις χιλιάδες χρόνια ελληνικής ιστορίας. Και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο, επειδή η αλήθεια είναι αδιαπραγμάτευτη. Επομένως στην ονομασία του επ’ ουδενί δεν θα πρέπει να περιέχεται η λέξη «Μακεδονία». Κατά τα άλλα, ας το ονομάσουν όπως θέλουν οι κάτοικοί του, δεν μας πέφτει παραπάνω λόγος.
Γεγονός πάντως είναι ότι η γεωγραφική του θέση και η πολυφυλετική δομή του, προσδίδουν στο κράτος των Σκοπίων μία δυναμική η οποία θα μπορούσε να το καταστήσει την «Ελβετία των Βαλκανίων». Ωστόσο, οι έχοντες και κατέχοντες, οι μεγάλοι, οι διαχειριστές του κόσμου αυτού, προσπαθώντας να επιβάλουν ένα «παρά φύσιν» όνομα, έδωσαν το δικαίωμα στους σκοπιανούς να τρέφουν αυταπάτες και να θεωρούν ότι δικαιούνται να ονομάσουν το κράτος τους «Μακεδονία», με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να καταστραφεί το κράτος αυτό και κατά συνέπεια να κινδυνεύει η ειρήνη στα Βαλκάνια... ίσως και η παγκόσμια ειρήνη. Αυτοί οι μεγάλοι λοιπόν, οι διαχειριστές του κόσμου, στο τέλος θα διαπιστώσουν ότι τα Βαλκάνια και σήμερα αποτελούν την «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης». Δυστυχώς η διαπίστωση αυτή θα είναι για μία ακόμη φορά εις βάρος των λαών και των απλών ανθρώπων.
*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Συμμετείχε στις διαμαρτυρίες στο Πισοδέρι στις 17 Ιουνίου 2018 τη στιγμή κατά την οποία στις Πρέσπες παραδίδονταν το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Ήταν αυτός που βιντεοσκόπησε με το κινητό του τον αιμόφυρτο διαδηλωτή ο οποίος τυλιγμένος με την αιματοβαμμένη σημαία των Μακεδονικών Συνταγμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε viral και ευαισθητοποίησε την Ελληνική και Διεθνή κοινή γνώμη. Έχει δημιουργήσει ομάδα στο Facebook με τίτλο «Πισοδέρι 2018 Επιτροπή Αγώνα».
