Με ενδιαφέρον παρακολουθούν στην Τουρκία το εξοπλιστικό πρόγραμμα, το οποίο αναπτύσσει η Αθήνα το τελευταίο χρονικό διάστημα. «Εφιάλτης» των Τούρκων και των τουρκικών Μέσων φαίνεται ότι αποτελεί ο ελληνικός Στόλος, καθώς το Πολεμικό μας Ναυτικό απέδειξε επί του πεδίου ότι η ελληνική ναυτοσύνη είναι ανώτερη από κάθε αριθμητική υπεροχή των Τούρκων, αλλά και η συμμετοχή της χώρας μας στο πρόγραμμα κατασκευής της ευρωπαϊκής Κορβέτας, NAVIRIS.
Το denizhaber έγραψε: «Η European Patrol Corvette (EPC) θα παραχθεί με διαφορετικά χαρακτηριστικά για το ναυτικό κάθε χώρας. Η Ελλάδα από την άλλη, θέλει να θέσει σε λειτουργία το πλοίο κάνοντας κάποιες αλλαγές. Το κυριότερο μεταξύ αυτών είναι ένα νέο σύστημα πρόωσης που μπορεί να αυξήσει τη θαλάσσια ταχύτητα του πλοίου».
Το European Patrol Corvette Project, ξεκίνησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης τον Νοέμβριο του 2019 στο πλαίσιο του προγράμματος PESCO. Η Ιταλία και η Γαλλία εντάχθηκαν στο έργο στις 12 Νοεμβρίου 2019, η Ελλάδα στις 12 Ιανουαρίου 2020 και η Ισπανία στις 2 Απριλίου 2020. Η Fincantieri και η Naval Group είναι οι κύριοι ανάδοχοι σε αυτό το έργο και το EPC είναι πιθανό να είναι το πρώτο πλοίο που σχεδιάστηκε από τη νεοσύστατη κοινοπραξία NAVIRIS. Τα κεντρικά γραφεία της Ιταλογαλλικής εταιρείας βρίσκονται στη Γένοβα της Ιταλίας και το κέντρο Ε&Α βρίσκεται στην Τουλόν της Γαλλίας.
Το πρόγραμμα EPC περιλαμβάνει μια σημαντική αλλαγή σε σύγκριση με τα αντίστοιχα του. Το σύστημα κάθετης εκτόξευσης (VLS) γενικά δεν προτιμάται σε κορβέτες που παράγονται να είναι ελαφριές και γρήγορες. Αλλά το EPC έχει VLS. Αυτό αυξάνει τις δυνατότητες του πλοίου, ενώ αυξάνει το βάρος του και μειώνει την ταχύτητά του. Ένα σύστημα πολυβόλου θα χρησιμοποιηθεί για στενή άμυνα στο πλοίο, το οποίο θα φέρει εκτοξευτές πυραύλων κατά πλοίων, κανόνι μύτης και VLS.
Είναι γνωστό ότι το πλοίο, που μπορεί να εκτοξεύσει τορπίλες, θα φέρει επίσης ελικοδρόμιο και υπόστεγο. Η κορβέτα, η οποία αναμένεται να έχει ανώτερες δυνατότητες με αυτά τα χαρακτηριστικά, αναμένεται να χρησιμοποιηθεί για την άμυνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πλοίο που θα κατασκευαστεί αναμένεται να έχει εκτόπισμα με πλήρες φορτίο περίπου 3.500 τόνων, βύθισμα 5,5 μέτρα και μήκος 110 μέτρα, γεγονός που θα επιτρέπει στο σκάφος να ελλιμενίζεται ακόμα και σε μικρά λιμάνια.
Η πρώτη συνάντηση εργασίας μεταξύ του Ιταλικού Ναυτικού, των εκπροσώπων της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, της Βιομηχανικής Κοινοπραξίας (NAVARIS, FINCANTIERI, NAVAL GROUP, NAVANTIA) και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (AND FROM), έλαβε χώρα και αυτό είναι πλέον πραγματικότητα.
Η ανάγκη Ιταλίας και Ελλάδας, αφορούν την κατασκευή ενός σκάφους ικανά εξοπλισμένου, που θα χρησιμοποιείται με ιδιαίτερη έμφαση στην κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, για αποστολές επίδειξης ισχύος και επιτήρησης, εξοπλισμένου με μια ποικιλία συστημάτων.
Η Γαλλία και η Ισπανία χρειάζονται ένα πλοίο με εκτεταμένη αυτονομία, για να μπορούν να εκτελούν δραστηριότητες σε υπερπόντια εδάφη.
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, για την Ελλάδα έχει δοθεί η τοποθέτηση ισχυρών συστημάτων αντιαεροπορικής της άμυνας αλλά και η δυνατότητα να φιλοξενεί ελικόπτερα προδιαγραφών ΝΗ-90.
Ο οπλισμός της θα αποτελείται από ένα (1) κύριο πυροβόλο διαμετρήματος 76 χιλιοστών, έναν κάθετο εκτοξευτή 16 θέσεων για ισάριθμα βλήματα Aster-30, δύο τηλεχειριζόμενους σταθμούς όπλων Marmin με πυροβόλο των 30 χιλιοστών, οκτώ (8) βλήματα κατά πλοίων MM-40 Block.3 Exocet, μαζί με σύστημα εγγύς αντιαεροπορικής άμυνας RAM με 21 βλήματα.
Θα διαθέτει δε, τακτικό σύστημα μάχης αλλά και ολοκληρωμένο σύστημα ανθυποβρυχιακού πολέμου για την αυτοπροστασίας της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ελλάδα έχει δηλώσει ενδιαφέρον για 3 κορβέτες μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού αμυντικής βιομηχανίας PESCO.Αυτή η νέου τύπου ευρωπαϊκή Κορβέτα, θα αποτελέσει το “κλειδί” των εξελίξεων στο Αιγαίο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μετά την “μαχαιριά” με East Med οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε σχέδιο ανακήρυξης τουρκικής ΑΟΖ στην Α.Μεσόγειο
Η αριθμητική υπεροχή στο Πολεμικό Ναυτικό των δύο χωρών γέρνει προς την Τουρκία, ωστόσο ποιοτικά δεν υστερούν απλά, απέχουν χιλιόμετρα από την ελληνική ναυτοσύνη.
Τα γεγονότα του 2020, επιβεβαιώνουν απόλυτα τον συγκεκριμένο ισχυρισμό. Μάταια ο Ερντογάν έψαχνε επί μήνες μία νίκη επί του πεδίου, που θα ανάγκαζε την Αθήνα να καθίσει στο τραπέζι των συνομιλιών άνευ όρων και θα τη χρησιμοποιούσε και πολιτικά στο εσωτερικό. Οι ήττες ήταν συνεχείς για τους Τούρκους, που σε κάθε απόπειρα πρόκλησης έβλεπαν μπροστά τους ελληνική σημαία.
Αυτό που διαπιστώνουμε για μια ακόμη φορά είναι πως, με εξαίρεση το ανθρώπινο δυναμικό, η πλεονεκτική θέση της Τουρκίας δεν είναι ούτε συντριπτική, ούτε και αποτελεί εγγύηση ότι θα είναι υπέρ της το αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης στρατιωτικής αναμέτρησης. Αντίθετα, η πιθανότητα συντριβής με τρομακτικές και ενδεχομένως ανεπανόρθωτες συνέπειες για την ίδια, δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Ο εκσυγχρονισμός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού δεν σταματά στην αγορά των Belhara, αλλά θα έχει και συνέχεια λόγω τουρκικών βλέψεων που δεν θα τερματιστούν ακόμα και να φύγει από την εξουσία ο Ερντογάν.
