Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχαν δημιουργηθεί πολλά εντυπωσιακά στρατιωτικά οχήματα, όπλα και συστήματα αλλά μόνο λίγα από αυτά έμειναν στις μνήμες μας μέχρι και σήμερα. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι σίγουρα το SR-71: το θρυλικό αναγνωριστικό αεροσκάφος που κατασκευάστηκε από την Lockheed και έκανε την πρώτη του πτήση το 1964. Εκτός από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, και η NASA το λειτούργησε για ερευνητικούς σκοπούς.
Πώς κατάφερε όμως το Blackbird να επιβιώσει μετά από τόσες δεκαετίες; Για να δούμε τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά.
Το Ιστορικό Αποστολών Του SR-71
Το πιο ενδεικτικό χαρακτηριστικό του SR-71 είναι αναμφίβολα η ταχύτητά του. Κατά την διάρκεια της πρώτης του πτήσης το 1964, έφτασε την τρομερή ταχύτητα των 3.4 Μαχ, γεγονός πολύ εντυπωσιακό αν σκεφτείτε πως ήταν μόνο η δοκιμαστική του πτήση. Το αεροσκάφος ήταν πολύ χρήσιμο στην αμερικανική αεροπορία αλλά γενικά η κατασκευή του ήταν υπερβολικά περίπλοκη. Εξαιτίας αυτού, κάθε αεροσκάφος χρειαζόταν σχεδόν μία εβδομάδα συντήρησης ή ανάκαμψης μεταξύ των πτήσεών του. Εκτός από αυτό, τα Blackbird που πετούσαν γυρνούσαν πολλές φορές με κάποια μικρά κομμάτια τους σπασμένα. Αυτό συνέβαινε κυρίως λόγω των υψηλών ταχυτήτων με τις οποίες πετούσε το αεροσκάφος.
Στο πεδίο της μάχης, το SR-71 αρχικά υπηρέτησε στο Βόρειο Βιετνάμ και στο Λάος στα τέλη της δεκαετίας του '60. Ο σκοπός των αεροπλάνων ήταν κυρίως αναγνωριστικός και η χρήση τους αυξανόταν χρόνο με τον χρόνο. Μέχρι το 1972, η αμερικανική πολεμική αεροπορία απογείωνε ένα SR-71 κάθε μέρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
SR-71 Blackbird: Η άγνωστη ιστορία 4 Σουηδών που έσωσαν το θρυλικό αεροσκάφος από τα νύχια των Σοβιετικών
Οι Βόρειοι Βιετναμέζοι προσπάθησαν να ρίξουν τα Blackbird κατά την διάρκεια των επιχειρήσεών τους στο Πόλεμο του Βιετνάμ αλλά ποτέ δεν το κατάφεραν. Έχει καταγραφεί ότι από τους 800 πυραύλους εδάφους-αέρος που έριξαν, κανένας δεν πέτυχε τα αεροσκάφη. Ωστόσο, 2 Blackbird δεν γύρισαν πότε από τις αποστολές τους. Οι αναφορές από εκείνη την περίοδο περιγράφουν πως και τα δύο αεροσκάφη χάθηκαν εξαιτίας μηχανικών προβλημάτων.
Αν και το πρόγραμμα των SR-71 ακυρώθηκε το 1989, για πολιτικούς λόγος επαναφέρθηκε λίγο αργότερα και τα Blackbird ξανά πέταξαν. Το 1998 βέβαια το θρυλικό αεροσκάφος αποσύρθηκε πλήρως. Ο λόγος που η αρχική τους απόσυρση απορρίφθηκε είναι γιατί το αμερικανικό κογκρέσο δεν μπορούσε να βρει άξιο διάδοχο. Η περίοδος ήταν κρίσιμη και οι Αμερικάνοι δεν είχαν τεράστιες οικονομικές πολυτέλειες για νέα προγράμματα. Όμως, τα 3 διαθέσιμα SR-71 χρειάζονταν και αυτά χρηματοδότηση. Συνολικά, ζητήθηκαν σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια για να κάνουν τα 3 SR-71 ξανά λειτουργικά. Η χρηματοδότηση αυτή δεν δόθηκε ποτέ και το πρόγραμμα ακυρώθηκε τελικά το 1998. Η NASA επίσης σταμάτησε να χρησιμοποιεί τα δύο SR-71 που είχε το 1999 και από τότε όλα τα Blackbird βρίσκονται σε μουσεία. Όλα εκτός από τα δύο αεροσκάφη της NASA, τα οποία και διατηρούνται στο Κέντρο Έρευνας Πτήσεων της NASA Neil A. Armstrong.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
SR-71 Blackbird Spy Plane: Το απόλυτο κατασκοπευτικό των ΗΠΑ
Γιατί Το Blackbird SR-71 Ήταν Τόσο Επιτυχημένο
Κατά την διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ, το Blackbird θεωρούταν μία πραγματική επιτυχία. Σκεφτείτε ότι δεν υπήρχε ούτε μία επίσημη περίπτωση κατάρριψης του αεροσκάφους. Το SR-71 ήταν άτρωτο στο πεδίο της μάχης και παράλληλα πολύ αποδοτικό στις αναγνωριστικές του αποστολές. Ο λόγος πίσω από αυτό ήταν ξεκάθαρα η ταχύτητά του, όπως επίσης και το μεγάλο υψόμετρο στο οποίο μπορούσε να πετάξει.
Κατά την διάρκεια των αποστολών του, το αεροσκάφος μπορούσε κυριολεκτικά να ξεφύγει εχθρικό πύραυλο απλώς πετώντας γρηγορότερα από αυτόν. Επιπλέον, ο σχεδιασμός του συμπεριλάμβανε χαρακτηριστικά που στόχο είχαν να προσφέρουν στο αεροσκάφος stealth δυνατότητες. Σύμφωνα με το CNN, κανένα αεροσκάφος δεν έχει σπάσει το ρεκόρ του Blackbird όσον αφορά το μεγαλύτερο υψόμετρο οριζόντιας πτήσης και το ρεκόρ του για την μεγαλύτερη ταχύτητα μη-πυρηνικού αεροσκάφους. Το SR-71 κρατάει επίσης το ρεκόρ της υψηλότερης ταχύτητας επανδρωμένου αεροσκάφους. Είναι αρκετά λογικό αν σκεφτείτε ότι το Blackbird επίσημα έφτασε τα 3.3 Μαχ!
